انعکاس درمانی نوعی روش تشخیص و درمان بیماریها است که اساس این روش مالش (ماساژ) عمیق کف، رو، کنارهها و بین انگشتان پاها است.
.
تاریخچه شکل گیری
پزشکی نوین معاصر میداند که هر عضو بدن یک منطقه نمایندگی روی پوست دارد و آن منطقه وابسته به همان رشته عصبی است که به آن عضو خاص میرود روش انعکاس درمانی بر این اصل استوار است که کل بدن انسان در پای او جلوه مییابد یا به عبارتی دیگر کل بدن انسان به نوعی در پای او نمایندگی هایی دارد و بازتابنده میشود.
درمانگران این روش میگویند از طریق مالش عمیق یک نقطه خاص پا آن عضوی که با آن نقطه خاص رابطه دارد به گونه ای تحریک میشود که به عادی شدن کارش بینجامد مناطقی در کف، رو، کنارهها و بین انگشتان پاها هستند که نوعی ارتباط با دیگر اعضای بدن دارند و مالش آن مناطق آثار درمانی بر آن اعضای دور دست بدن میگذارد.
به عبارت دیگر، تحریک یک منطقه بدن انعکاس و واکنش درمانی در منطقه ای دیگر از بدن تولید میکند، و حتی دقیق تر از این میتوان گفت که تحریک منطقه ای خاص از بدن انرژیهای دفاعی وشفابخش طبیعی بدن را برای درمان عضوی دوردست تقویت و تجهیز میکند.
.
روش اجرای انعکاس درمانی
در اولین جلسه درمانگر همه نقاط پاهای بیمار را لمس میکند تا مناطق سخت شده یا نقاط کریستالیزه را در زیر پوست پاهای بیمار پیدا کند. هر گاه که درمانگر یکی از این گونه نقاط را پیدا کرد تشخیص میدهد که کدام عضو بدن بیمار گرفتار بیماری شده است.
آن گاه که درمانگر شروع به ماساژ روی منطقه ای از پای بیمار میکند، بیمار دردی در آن منطقه یا در عضوی که آن منطقه خاص پایش نمایانگر آن است، یا در هر دو مکان حس میکند.
اصل درمان که از جلسه دوم آغاز میشود بسیارساده است اما نه چنان که هر کس بدون تعلیم و تمرین بتواند به طریقی مفید اجرا کند.درمانگر با سر دو سه انگشت یا تنها با سرانگشت اشاره یا سرانگشت شصت خود و در جهت حرکت عقربه ساعت نقطه انعکاسی را در پای شخص بیمار ماساژ میدهد.
.
کاربرد انعکاس درمانی
روش انعکاس درمانی، بیشترین توفیق را در اختلالات کارکردی دارد. این روش در درمان یبوست، تنگی نفس، حالات فشارعصبی-روانی، مشکلات کیسه مثانه، مشکلات سینوسها و حتی مشکلات شدید چون سنگ کلیه و سنگ کیسه صفرا توفیق خوب داشته است.
همچنین برای درمان انواع سردردها و به ویژه سردرد میگرن مفید بوده است. به نظر میرسد که کار واقعی انعکاس درمانی تحریک نیروهای شفابخش طبیعی بدن به فعالیت بیشتر و برانگیختن آنها به تبدیل آشفتگی فیزیولوژیکی یا انرژیایی پدید آمده به حالت تعادل طبیعی و عادی بدن و نیز هدایت تمرکز آنها روی یک عضو خاص بدن است.
.
منابع: https://aydana.com