ایالت پالائو در اقیانوس آرام مجمع الجزایری است که از بیش از سیصد جزیره تشکیل شده است. بزرگترین آن‌ها 374.1 کیلومتر مربع یا 70 درصد از مساحت کل کشور را اشغال می‌کند. بقیه جزایر می‌توانند بسیار کوچک باشند، اما یکی از آن‌ها برای غواصان از سراسر جهان شناخته شده است. در زیر جزیره نگارول که حتی در نقشه معمولی هم دیده نمی شود، غار زیر آبی خیره کننده‌ای به نام Chandelier وجود دارد.

قرن‌ها پیش ظاهر شد: آب باران دائماً از طریق سنگ آهکی که سطح جزیره را تشکیل می‌دهد نفوذ می‌کرد و نتیجه فرسایش حفره‌های پر از هوا بود. پس از آخرین عصر یخبندان، سطح آب بالا رفت و اینگونه بود که یک سیستم غار متشکل از پنج اتاق ظاهر شد. چهار مورد پر از آب است و آخرین مورد، کوچکترین، زمین است.

مردم محلی این غار را “Iiel Temekai” به معنی “غار سباستس” می‌نامند. شاید قبلاً ماهی‌های زیادی در اینجا زندگی می‌کردند، اما از آن زمان جاذبه اصلی تغییر کرده است. برای غواصان به این مکان «غار چلچراغ» می‌گویند. آب کلسینه شده، استالاکتیت‌ها و دیگر سازندهای سنگ آهکی را ایجاد کرد. آنها اشکال مختلفی به خود گرفته‌اند و اگر تخیل خود را به کار بگیرید، خوشه‌ها می‌توانند شبیه وسایل روشنایی باشند. “چلچراغ” اصطلاح رسمی برای این نوع استالاکتیت است، اما در اینجا رویش آن چنان زیبا است که نام را به کل غار داده است.

ورودی این دنیای شگفت انگیز زیر آب در عمق حدود 4.5 متری است و غواص بلافاصله در واقعیتی موازی فرو می‌رود. استالاکتیت‌ها دیوارها را نه تنها بالای آب، بلکه در زیر سطح آن نیز می‌پوشانند و هر شمعدانی شبیه هیچ شمعدانی نیست.

پس از شیرجه زدن به اتاق اول، می‌توانید بدون عجله تا آخرین اتاق شنا کنید، از بالای آب بلند شوید و این شگفتی‌های طبیعت را از هر طرف تماشا کنید. حتی گذرگاه‌های بین اتاق‌ها نیز پر از چهره‌های خارق العاده است!

در هر اتاقک بین سطح آب و استالاکتیت‌های آویزان از بالا، فضای هوایی از نیم متر تا چند متر وجود دارد. بسته به جزر و مد، ارتفاع محفظه هوا می‌تواند حدود 1-2 متر تغییر کند. هنگام بازدید از این مکان در صبح و بازگشت بعد از ظهر، ممکن است به سادگی آن را نشناسید! برخی از محفظه‌های هوا از نظر اندازه بسیار کوچک هستند، بنابراین شما به سختی می‌توانید سر خود را از آب بیرون بیاورید و به اطراف نگاه کنید، درحالی‌که برخی دیگر می‌توانند شبیه یک اتاق متوسط ​​باشند. در میان راهنماها، این نوع سرگرمی محبوب است: تا استالاکتیت شنا کنید و قطره‌ای از آب شیرین را که از ضخامت زمین نفوذ کرده است با زبان خود لیس بزنید.

از ویژگی‌های بارز این مکان دسترسی آسان است: غار در فاصله 5-10 دقیقه با قایق از مراکز غواصی واقع در جزیره ملاکال در نزدیکی پایتخت توریستی کشور، شهر کورور قرار دارد.

بهتر است زمانی‌که هیچ گروهی از غواصان وجود ندارد وارد غار شوید: در این صورت می‌توانید به‌تنهایی از کاوش در سازندهای طبیعی خارق العاده لذت ببرید.

در چهارمین، آخرین و کوچکترین اتاقک غار، حفره نامحسوس کوچکی در دیوار وجود دارد که حدود یک متر بالاتر از آب قرار دارد. این یک گذرگاه کمتر شناخته شده به اتاق پنجم، روی زمین است. برای بازدید از این سالن، ابتدا باید لباس‌های خود را در آب درآورید، استوانه‌ها، باله‌ها، ماسک‌ها را بردارید، چراغ قوه بردارید، از دیوار بالا بروید و سپس از میان این سوراخ باریک چند متری در گل و لای بخیزید. و بعد از آن غار دیگری در خروجی باز می‌شود اما این غار بدون آب.

هوای اینجا کهنه است و نفس کشیدن نسبتاً دشوار است، اما با این حال، ممکن است. و به عنوان جبران این همه رنج، یک اتاق کوچک زیبا با استالاکتیت و استالاگمیت،. تصور تصویر کاشف تنها با کتیبه‌های “واسیا اینجا بود” که به زبان‌های مختلف نوشته شده است خراب می‌شود.

فرآیند برداشتن تجهیزات و خزیدن در امتداد یک سوراخ باریک زمان بر است، به خصوص با توجه به اینکه پس از آن همه این کارها باید به ترتیب معکوس انجام شود و فضای زیادی وجود ندارد. بنابراین دسترسی به سالن پنجم فقط برای یک گروه کوچک امکان پذیر است، بنابراین بهتر است از یک راهنمای خصوصی استفاده کنید. به دلیل پیچیدگی تحویل تجهیزات و زمان محدود، در سالن پنجم عکس نگرفتیم.

و از بالا این جزیره مانند یک واحه سبز زیبا در میان اقیانوس بیکران به‌نظر می‌رسد و هیچ نشانی از چه گنجی در زیر سطح آن وجود ندارد.

عکس های  اولگ گاپونیوک