دوست و همکار ما، دیمیتری چیستوپرودوف ، در تابستان سال 2014 یک عکس گیگا پانورامیک کروی از مسکو از برج اوستانکینو گرفت که اکنون آن را مورد توجه شما قرار می‌دهیم. به زودی نسخه چاپی این پانوراما به‌صورت دایره‌ای 360 درجه در عرشه دیدبانی برج نمایش داده می‌شود. پانورامای اولیه 72000 پیکسل بود. با این حال، وب سایت ما نسخه کاهش یافته 50000 پیکسل را ارائه می‌دهد.

ساده‌ترین بخش این عکسبرداری سازماندهی آن بود. همه چیز سخت‌تر بود. در نگاه یک مبتدی بی‌تجربه، این فرآیند ممکن است ساده به‌نظر برسد، اما پس از یک‌بار تلاش، مشکل آشکار می‌شود…

تنها راه مناسب برای عکاسی با لنز فوکوس بلند از سطح 340 متری برج Ostankino، عکاسی بدون سه پایه است. میله‌های ایمنی ایجاد شده برای تماشاگرانی که دوست دارند با پاهایشان روی لبه آویزان بنشینند، نه تنها برای افرادی که قصد خودکشی دارند، بلکه برای عکاسان معمولی نیز مانع بزرگی هستند. من از بخش‌های کوچک در زوایای 20-30 درجه عکاسی کردم، به تدریج دوربینم را چرخاندم تا زمانی‌که لنزم به میله بعدی برخورد کرد. گردشگرانی که در گروه‌های بزرگ و سرکش به عرشه دیدبانی می‌ریختند و صداهای بلند ایجاد می‌کردند، عکس‌های فوری خود می‌گرفتند و گاهی اوقات عکاسی من را دشوار می‌کردند، مرتباً مرا هل می‌دادند و هل می‌دادند.

هر از چند گاهی از من خواسته می‌شد که از مرغ عشق با تلفن همراهشان عکس بگیرم. من به درخواست‌های آن‌ها توجهی نکردم و سعی کردم به یاد بیاورم که قبل از اینکه حواسم پرت شود در چه نقطه‌ای بودم. پس از عکاسی از زاویه بعدی، تمام عکس‌های تمام شده را از نظر وضوح و وضوح بررسی کردم. یک اشتباه کوچک می‌تواند بسیار پرهزینه باشد.

با این حال، همه این مشکلات در مقایسه با ابرها هیچ بود. در آن روز ابرها، در ارتفاع 1 تا 1.5 کیلومتری، با سرعتی سریع پرواز کردند و دائماً روشنایی شهر را تغییر دادند. آنقدرها هم که فکر می‌کردم در آخر آفتابی نبود. من به‌صورت دایره‌ای روی عرشه دیدبانی می‌دویدم و سعی می‌کردم مناطقی از شهر را بگیرم که نور خوبی وجود داشت. این یک عکس‌برداری متوالی از یک بخش پس از دیگری نبود. این یک کار نسبتاً پر هرج و مرج و گیج کننده بود. در نهایت من کاملاً گیج شده بودم و مسیری را که عکس گرفته بودم و آنچه هنوز باید تکمیل شود از دست دادم، بنابراین مجبور شدم از ابتدا شروع کنم. در نتیجه 1.5 ساعت برای کل عکاسی وقت گذاشتم. من اتفاقی 2 یا 3 بار از همین سایت‌ها عکس گرفتم، اما مهمتر از همه این بود که همه چیز را پوشش داده بودم.

اواخر همان شب، در فضای آرام خانه ام، حدود چهار ساعت دیگر را صرف مونتاژ نسخه نهایی، حذف اختلاف منظر و کنار هم قرار دادن نماهای مختلف با توجه به شرایط نوری کردم…

قطعه‌ای وجود دارد که با رنگ قرمز مشخص شده است تا مقیاس گیگاپانوراما کاهش یافته را نشان دهد. در زیر قطعه را در اندازه واقعی خواهید یافت.

متن و عکس از دیمیتری چیستوپرودوف