پیرسینگ زبان (Tongue Piercing) یکی دیگر از انواع پیرسینگ است که به تازگی مد شده است. در این روش بافت نرم داخل زبان به روش‌های متفاوت سوراخ شده و یک میله تزیینی از آن عبور داده میشود. سوراخ کردن زبان بسیار حساس و خطرناک است و معمولا عوارض جانبی زیادی به همراه دارد. به همین جهت برای پیرسینگ زبان باید به مراکز معتبر و بهداشتی مراجعه کنید.
خطر خفگی به دلیل جدا شدن شی زینتی، اختلال در حس چشایی، اختلال در بلع غذا، اختلال در عملکرد بزاق دهان و گوارش غذا، عفونت شدید زبان، آسیب به دندان و لثه و آبریزش بینی از عوارض شایع پیرسینگ زبان است. به علاوه احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی مثل هپاتیت B، هپاتیت C و عفونت آنژین لودویگ وجود دارد که نوعی بیماری عفونی خطرناک در ناحیه فک است. به همین دلیل معمولاً پس از پیرسینگ زبان آنتی‌بیوتیک‌های قوی تجویز میشود.
توجه: اگر به بیماری‌های قلبی مبتلا هستید، از پیرسینگ زبان پرهیز کنید. زیرا آنتی‌بیوتیک‌های تجویزی پس از پیرسینگ برای قلب مضر است. همچنین عفونت باکتریایی احتمالی ناشی از پیرسینگ زبان برای قلب خطرناک است.
.
انواع سوراخ کردن زبان
دو شیوه متداول سوراخ زبان وجود دارد:
اولین شامل قرار دادن پیرسینگ از بالا به پایین در زبان که شایع ترین حالت قرار دادن پیرسینگ است .
فرم دوم که کمتر شایع است قرار دادن پیرسینگ به صورت عرضی و در امتداد زبان است این روش ناامنی است زیرا احتمال خون ریزی و عفونت را افزایش میدهد.
پیرسینگ زبان کوچک به خاطر خطرات و عوارضی که دارد کمتر انجام میشود اما به طور کل در قسمت بافت نرم پشت کام قرار می‌گیرد.
برای سوراخ کردن و استفاده از پیرسینگ دهان، بهتر است به متخصص مراجعه کرده ، مطمئن باشید که از ابزار بهداشتی استفاده می‌کند تا انتقال هر گونه بیماری کاهش یابد.
این نوع سوراخ کردن بدون بیهوشی انجام میشود و فرد متخصص باید منطقه مورد نظر را بررسی کند تا اعصاب و رگ‌های خونی کمتری در ان ناحیه وجود داشته باشد تا کمتر آسیب ببینند.
بعد از سوراخ کردن ممکن است درد و تورم را در ناحیه حس کنید، بهتر است درابتدا از پیرسینگ با پایه بلند استفاده کنید و بعد از گذشت چند ماه که محل سوراخ شده ، درمان شد و زخم بهبود یافت از پیرسینگ پایه کوتاه استفاده کنید.
.
مراقبت‌های بعد از سوراخ کردن
تمیز کردن سوراخ
شستشوی دهان برای جلوگیری از هر گونه عفونت بعد از هر وعده غذایی
برای تمیز کردن بهتر است از یک مسواک نرم برای تمیز کردن استفاده شود
برای کاهش تورم می‌توانید دهان خود را با آب شور ، قرقره کنید
در مورد سوراخ کردن گونه یا لب ، محل را به طور مکرر با آب و صابون شسته و خشک کنید.
آنچه که بعد از سوراخ کردن نباید انجام داد:
باید از الکل، غذاهای تند، تنباکو و آدامس که ممکن است محل را تحریک کند اجتناب کنند.
هرگز با دست کثیف محل پیرسینگ را لمس نکنید زیرا خطر ابتلا به عفونت را افزایش میدهد.
صحبت کردن زیاد یا حرکت دادن پیرسینگ روند بهبود و التیام زخم را به تعویق می‌اندازد.
کارهایی که باید در مورد درد و تورم انجام دهید
بلافاصله پس از سوراخ کردن و قرار دادن پیرسینگ از آشامیدنی سرد بنوشید و از مصرف هر گونه مواد غذایی گرم و تند حداقل برای 24-48 ساعت اجتناب کنید.
برای تسکین درد می‌توانید از مسکن استفاده کنید.
برای پائین آوردن تورم ، بهتر است از مواد شوینده ضد عفونی کننده دهان استفاده کنید .
.
عوارض سوراخ کردن دهان
از آنجا که سوراخ کردن دهان ، یک منطقه نسبتا حساس بدن است با توجه به خونریزی و یا امکان رشد باکتری میتواند عوارضی را به دنبال داشته باشد که به شرح زیر طبقه بندی شده اند:
عوارض در طول سوراخ کردن: درد دهان ، خونریزی بیش از حد و یا آسیب به عصب همراه با احساس خارش و یا از دست دادن حس و عفونت موضعی .
عوارض بلافاصله پس از سوراخ کردن: احساس درد و تورم بیش از حد زبان و خونریزی .
عوارض بلند مدت: عوارض دراز مدت شامل : واکنش‌های حساسیتی، آسیب به دندانها و لثه ها، عفونت موضعی و جدی (که گاهی منجر به تورم و انسداد راه هوایی میشوند) ، عفونتهای سیستمیک ( موثر در ترومبوز و سکته مغزی) ، هپاتیت ، ایدز و اگر به درستی قرار نگیرد ممکن است به اناتومی دهان و دندان آسیب بزند.
در بعضی موارد افراد نسبت به پیرسینگ فلزی حساسیت داده و واکنش‌های آلرژیک ایجاد میشود که میتواند زندگی شان را تهدید کند مثلا واکنش آنافیلاکتیک.
.
مشکلات مراجعین دارای پیرسینگ به دندانپزشک:
دندانپزشک اگر با زخم باز بعد از پیرسینگ مواجه شود، باید با شست‌وشو، ضدعفونی و پاکسازی ناحیه، احتمال عفونت را کاهش دهد.
مواردی که بعد از سوراخکاری دهان بیمار در مورداستفاده از آن‌ها منع مصرف دارد و یا باید رعایت کند:
غذاهای داغ، حاوی نمک زیاد، چسبنده و اسیدی را فردی که پیرسینگ انجام میدهد نباید مصرف کند.از خوردن لقمه‌های بزرگ باید اجتناب شود.جویدن آدامس، دستکاری با جسم خارجی و یا ناخن در محل پیرسینگ با خطر عفونت جسم خارجی همراه است .حضور افراد دارای پیرسینگ در استخرهای عمومی و مکان‌هایی ازاین‌دست ممکن است هم برای خودشان و هم دیگران حاوی اشکال باشد و خطر انتقال عوامل بیماری‌زا را در برداشته باشد.استفاده از گاردهای دهانی ورزشی حتماً باید بعد از خارج کردن پیرسینگ صورت گیرد.
.
منابع:
.https://www.tehranskin.com
.https://aristeh.com
مجله آرایش و زیبایی
