پیرسینگ لب (Lip Piercing) در دو نوع پیرسینگ لب دائمی و پیرسینگ لب موقت صورت می‌گیرد. در مدل موقت پوست سوراخ نمی‌شود و شی زینتی به کمک چسب مخصوص یا آهنربا روی پوست قرار می‌گیرد. در طرف مقابل در پیرسینگ لب دائمی بافت لب در نقاط مختلف سوراخ شده و حلقه یا نگین تزیینی از آن آویزان می‌شود. سوراخ کردن لب ممکن است در بالای لب، کنار لب یا لب پایینی (Labret) صورت گیرد.
پیرسینگ لب نسبت به پیرسینگ گوش و بینی کمتر رایج است و عوارض و خطرات بیشتری دارد. خونریزی یکی از شایع‌ترین عوارض پیرسینگ لب است. به علاوه به دلیل قرارگیری محل پیرسینگ در مجاورت دهان، احتمال عفونت در این پیرسینگ بسیار بالاست. آسیب به اعصاب، کلوئید یا گوشت اضافه، احساس خارش، آسیب به دندان و لثه و خطر ابتلا به بیماری‌های عفونی نظیر هپاتیت و ایدز از دیگر عوارض پیرسینگ لب است.
.
نکاتی در مورد پیرسینگ لب و مراقبت‌های پس از پیرسینگ
- استفاده از جواهراتی که در آن از فلز نیکل استفاده شده است ممنوع خواهد بود چراکه این فلز در افراد ایجاد حساسیت خواهد کرد. این فلز در بدن منجر به قرمزی، پوسته‌ریزی و خارش خواهد شد.
- استفاده از حوله و الکل ممنوع است، در سه، چهار ماه اول بیشتر از دو بار در روز ناحیه را شست‌وشو ندهید و برای خشک کردن محل پیرسینگ از حوله کاغذی استفاده کنید چراکه حوله‌های پارچه‌ای عموما آلوده به باکتری هستند. در چند روز اول مشاهده ترشحات رنگی طبیعی است، اما یادتان باشد برای ضدعفونی از الکل و یا بتادین استفاده نکنید چراکه به شدت منجر به خشک شدن پوست و آسیب به آن خواهند شد، به علاوه اینکه بتادین و الکل روند پیشرفت و بهبود زخم را به تعویق خواهند انداخت.
- یادتان باشد تا شش هفته زمان می‌برد تا پیرسینگ شما بهبود یابد، بنابراین در این مدت باید پس از هر بار مصرف خوراکی دهان خود را با دهان شویه شسته و مطمئن شوید که در دهان شما مواد خوراکی باقی نمانده باشد. مرتبا مسواک بزنید و از پاکیزه بودن دندان‌های خود اطمینان حاصل کنید. (برای مشاهده انواع مدل پیرسینگ بینی و عوارض و خطرات این مدل از پیرسینگ کلیک کنید)
.
منابع:
.https://fantricks.com
مجله آرایش و زیبایی
