اسپیره از تیره گل سرخ بوده و چند نوع دارد که یک نوع آن در آذربایجان ارسباران ، قره داغ ، جنگلهاى حسن بگلو و مازندران مى روید. گیاه اسپیره علفى به ارتفاع ده تا پنجاه سانتى متر و داراى ساقه زیرزمینى است ، که رنگ آن قهوه اى و داراى طعمى گس و بى بو است و داراى چندین نوع عامل مؤثر دارویى است . مشخصات گیاه: درختچه ای خزان پذیر با بلندی 1/5 متر برگ: برگهای جوان قرمز بوده و سپس سبز تیره میشود گل: سفید و صورتی که در اواسط تابستان ظاهر میشود مکان: آفتابی و باز و محفوظ از بادهای سرد حداقل دمای مورد تحمل: -15 درجه سانتی گراد ازدیاد: از طریق قلمههای چوب نرم در تابستان شاخ و برگ این گیاه برخی ویژگیهای شبیه آسپرین بویژه ضدالتهابی خفیف را دارند اما اسپیره بر خلاف آسپرین دارای خواص درمانی مشکلت مربوط به معدههای اسیدی مانند سوزش سر دل و زخم معده است.
فواید اسپیره
مواد مؤثره شبیه آسپرین برای اولین بار در قرن نوزدهم از درخت اسپیره استخراج شدند. شاخ و برگ این گیاه برخی ویژگیهای شبیه آسپرین بویژه ضدالتهابی خفیف را دارند اما اسپیره بر خلاف آسپرین دارای خواص درمانی مشکلت مربوط به معدههای اسیدی مانند سوزش سر دل و زخم معده است.
کاربردهای درمانی قسمت مورد استفاده: سرشاخههای گلدار اثرات مهم: ضد ترش کردن معده، ضدالتهاب، ضد روماتیسم و قابض سوء هاضمه و ترش کردن، زخم معده و سندروم روده تحریک پذیر: اسپیره یکی از بهترین داروها برای درمان مشکلات اسیدی معده است و ضمن اینکه از ترشح اسید معده جلوگیری میکند، معده را نیز ترمیم میکند. در صورت بروز علائم خفیف سوزش سر دل، یا ریفلاکس اسیدی معده استفاده از اسپیره اثرات مثبتی خواهد داشت که البته ممکن است برای حصول بهترین نتیجه نیاز به مصرف بلندمدت آن باشد. خاصیت قابض و سفت کنندهی اسپیره آنرا به یک داروی خوب برای اسهالهای مزمن و سندروم روده تحریک پذیر تبدیل کرده است. دردهای روماتیسمی، فیبرومیالژیا: اسپیره میتواند عضلات و مفاصل سفت و دردناک را تسکین داده،التهاب را کاهش دهد و پسماندهای اسیدی را نیز از عضلات و مفاصل خارج کند. مخصوصاً در مواقعی که این علائم (درد و سفتی عضلات) در هنگام بیدار شدن یا نشستن طولانی مدت ایجاد میشود، مصرف اسپیره همراه با دانه کرفس میتواند به منظور کاهش التهاب و کمک به حرکت آزادانه تر عضلات کمک کند.
مضرات استفاه از اسپیره
مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .
طریقه مصرف اسپیره
ساقه زیرزمینى من قابض ، ضد اسهال ، مخصوصا ضد اسهال خونى است و بهترین داروى ضد شکم روش براى اشخاص سالمند است .
براى ورم معده و جلوگیرى از پیدایش خون در ادرار تجویز مى شود و براى رفع استفراغهاى خونى ، بواسیر، نتیجه خوب داده است .
جوشاندن آن براى معالجه گلودرد به صورت غرغره و شستشوى دهان با آب براى محکم شدن لثه و دندان مفید مى باشد
کمپرس با جوشانده آن براى برطرف کردن خون مردگى و دردهاى نقرسى نافع مى باشد.
مقدار خوراک آن به صورت جوشانده 25 در هزار یک قاشق سوپخورى به فاصله بیست دقیقه براى رفع استفراغ خونى داده مى شود و در موارد دیگر، از دمکرده 25 در هزار سه فنجان در شبانه روز نوشیده مى شود.
گرد کوبیده ساقه زیرزمینى من براى ساختن خمیردندانهاى طبى که جهت جلوگیرى از خونریزى لثهها ساخته مى شود به کار مى رود.
براى استعمال خارجى به صورت غرغره و مضمضه و کمپرس ، معمولا از جوشانده غلیظ من صد گرم در هزار استفاده مى نمایند.
یک نوع دیگر من در مرز فوقانى جنگلهاى شمال و جنگلهاى ارسباران و ییلاقات نور و همچنین در همدان ، قم ، تفرش و دماوند، بطور خودرو مى روید.
.
منبع: دکتر ساینا | https://www.drsaina.com