اولین نقطه عطف طبیعی در کوه‌های آلپ که در فهرست میراث جهانی یونسکو (2001) ثبت شده است، یکی از زیباترین کوه‌های سوئیس به نام Jungfrau است. این نام آلمانی به معنای “دوشیزه” است که از نام صومعه همسایه گرفته شده است. این قله به شوخی به افتخار برادران یوهان و هیرونیموس مایر که اولین کسانی بودند که در سال 1811 از کوه بالا رفتند، “Mme Meyer” (خانم مایر) نامیده می‌شود.

Jungfrau در ارتفاع 4158 متری قرار دارد و سومین کوه مرتفع آلپ برن است. مرز بین کانتون شمالی برن و کانتون جنوبی واله درست از طریق قله کوه می‌گذرد. قلمرو اطراف بزرگترین منطقه یخبندان در اروپا است، اما در عین حال، مناظر دارای کنتراست بالایی هستند. صخره‌های نفس گیر در شمال غربی، مناطق فوق‌العاده سفید در غرب و پوشیده از یخ جنوب شرقی وجود دارد. همه این چیزها در پس زمینه یک آسمان آبی روشن است.

امروزه این منطقه پر از مسیرهای کوهنوردی است. اگرچه صعود هنوز نسبتاً خطرناک است، یک جایگزین مطمئن وجود دارد. در سال 1912، یک راه آهن منتهی به گذرگاه Jungfraujoch در ارتفاع 3454 متری ساخته شد. طول کل آن 9 کیلومتر است که 7 تای آن از میان تونل حکاکی شده در صخره می‌گذرد. افت عمودی بین اولین و آخرین ایستگاه 1400 متر است و سفر حدود یک ساعت طول می‌کشد.

عرشه مشاهده ابوالهول واقع در گذرگاه Jungfraujoch منظره فوق‌العاده‌ای از مناظر آلپ، یخچال‌های طبیعی و حتی محدوده Schwarzwald (جنگل سیاه) در جنوب شرقی آلمان و کوه‌های آلپ فرانسه از جمله Mont Blanc در یک روز صاف را ارائه می‌دهد.

همچنین رصدخانه ابوالهول با رستوران‌های فعال و قصر یخی Jungfraujoch متشکل از شبکه‌ای از راهروها و سالن‌های یخی در داخل یخچال Aletsch وجود دارد. مساحت کلی آن بیش از 1000 متر مربع است که تمام اقلام به نمایش گذاشته شده از یخ تولید شده است.

واقعیت جالب دربارهٔ راه‌آهن این است که خالق آن آدولف گویر-زلر در ابتدا می‌خواست مسیر را تا قله طی کند تا آخرین بخش مسیر مردم با استفاده از آسانسور طی شود. اما جنگ جهانی اول از اجرای آن جلوگیری کرد و پس از آن این ایده غیرعملی تلقی شد.

امروزه یک امکان دیگر برای بازدید از قله‌های آلپ وجود دارد – لذت بردن از زیبایی کوه با استفاده از پانورامای AirPano.

عکس های استاس سدوف و سرگئی شاندین