راجستان بزرگترین ایالت هند از نظر مساحت است که در قسمت شمال غربی این کشور واقع شده است. پایتخت ایالت جیپور یکی از محبوب‌ترین مقاصد هند است. همه چیز در اینجا کاملاً غیرمعمول است، از تاریخچه آن شروع می‌شود و با فهرست دیدنی‌های محلی پایان می‌یابد.

در پایان سلطنت امپراتوری مغول در سال 1727، مهاراجا جای سینگ دوم تصمیم گرفت پایتخت حکومت خود به نام دهندار را به مکانی جدید منتقل کند. پایتخت اولیه آن زمان دوسا نتوانست با افزایش جمعیت و کمبود روزافزون آب کنار بیاید. جای سینگ دوم مکانی را در حدود پنجاه کیلومتری دائوسا در ارتفاع 431 متری از سطح دریا با دسترسی به دو رودخانه انتخاب کرد. این راهی است که جیپور تأسیس شد.

Dhundhar دیگر وجود ندارد، اکنون قلمرو آن به ایالت راجستان تعلق دارد، اما جیپور هنوز به عنوان پایتخت عمل می‌کند. این شهر با داشتن 6.5 میلیون نفر جمعیت، دهمین شهر بزرگ هند است.

برای ساخت بناهایی که اتفاقاً تا به امروز باقی مانده اند، از سنگ‌های صورتی رنگ استفاده شده است. به این ترتیب جیپور لقب “شهر صورتی” را گرفت. شهرسازی آشفته که برای شهرهای باستانی بسیار رایج است، ویژگی جیپور نیست. این مرکز تاریخی به شش منطقه با خیابان‌های وسیع تقسیم شده است. این یک نمونه منحصربفرد از برنامه ریزی شهری است که طبق قوانین معماری هند باستان انجام شده است.

دیدنی‌های اصلی جیپور در داخل دیوارهای استحکامات شهر قرار دارد. یکی از آن‌ها باغ رام نیواس است. در اواسط قرن نوزدهم به مساحت 310000 متر مربع اختصاص یافت، اما تاکنون دو سوم کاهش یافته است. در حال حاضر قلمرو باغ توسط موزه آلبرت هال (قدیمی‌ترین موزه در ایالت)، کافه ها، پارک پرندگان و مکان‌های پیک نیک اشغال شده است.

اقامتگاه سابق جای سینگ دوم که می‌تواند به ابعاد عظیم خود ببالد نیز از اهمیت تاریخی استثنایی برخوردار است. این مجموعه کاخ بزرگی است که قسمت هفتم شهر قدیمی را اشغال کرده است. یک قسمت از کاخ موزه است و قسمت دیگر خانه آخرین وارثان خانواده سلطنتی هند است.

این مجموعه کاخ همچنین شامل هاوا محل – یک بنای تاریخی پنج طبقه به شکل تاج کریشنا است که با سنگ صورتی و قرمز تولید شده است. این جاذبه اصلی گردشگری جیپور و یکی از مشهورترین بناهای معماری راجپوت است. این نام را می‌توان به عنوان “کاخ بادها” ترجمه کرد: نمای بیرونی با 953 پنجره کوچک سوراخ شده است که هوای تازه را برای ساختمان فراهم می‌کند. خانم‌های سلطنتی که در نمای بلند ساختمان پنهان شده بودند، می‌توانستند زندگی روزمره خیابان‌ها را بدون دیده شدن تماشا کنند.

نه چندان دور از اینجا، یکی دیگر از بناهای باستانی جیپور قرار دارد: بنای یادبود جانتار مانتار که توسط بنیانگذار شهر ایجاد شده است. مهاراجا جای سینگ دوم نه تنها به عنوان یک سیاستمدار، بلکه به عنوان یک دانشمند نیز شناخته می‌شد. او به ریاضیات، معماری و نجوم علاقه داشت. جی سینگ دوم در طول سال‌های سلطنت خود (1743-1699)، پنج رصدخانه در سراسر هند ساخت و رصدخانه‌ای که در جیپور ساخته شد، بزرگترین و حفظ شده‌ترین رصدخانه از همهآن‌ها است. دستگاه‌های رصدخانه نیز ابعاد عظیمی دارند: ساعت آفتابی جانتر مانتار با قطر 27 متر بزرگترین ساعت در جهان محسوب می‌شود.

در سال 1948 بنای جانتار مانتار به عنوان یک اثر ملی اعلام شد و در سال 2010 توسط یونسکو به عنوان یک میراث جهانی به عنوان “بیانی از مهارت‌های نجومی و مفاهیم کیهانی دربار یک شاهزاده دانشمند در پایان مغول” ثبت شد. عادت زنانه’.

و این لیست کامل از مکان‌های جالبی نیست که می‌توان در جیپور و حومه آن از آن لذت برد. باغ ها، معابد، قلعه‌ها و بناهای تاریخی زیادی نیز وجود دارد. بهترین منظره شهر از بالای برج سرگاسولی که در سال 1749 تولید شده است (همچنین به نام ایسار لات شناخته می‌شود) قابل مشاهده است. اما به محض اینکه فرصتی برای بالا رفتن از این برج ندارید، می‌توانید با کمک پانورامای ما با جیپور آشنا شوید.

عکس: Stas Sedov ، Dmitry Moiseenko