ایده ایجاد تصاویر پانوراما از پایتخت آرژانتین، بوینس آیرس، زمانی به ذهنمان خطور کرد که دربارهٔ برنامه‌های سفر خود در قطب جنوب بحث می‌کردیم. اما چمدان من با تجهیزات در طول ارتباطم در بارسلونا گم شده بود، بنابراین به‌جای عکس گرفتن از شهر، فقط در اطراف قدم می‌زدم و به گشت و گذار می‌رفتم.

برای تسکین عمیق من، تمام موارد من پیدا شده بود، و اکسپدیشن ما در قطب جنوب موفقیت آمیز بود. اما عکس‌برداری‌های بوئنوس آیرس باید دو هفته به تعویق می‌افتاد و در مسیر من به مسکو انجام می‌شد.

بنابراین، در یک عصر آفتابی دسامبر، هواپیمای من در فرودگاه بین المللی خورخه نیوبری فرود آمد. پس از سرزمین‌های سرد قطب جنوب، بوینس آیرس با گرمای 30 درجه سانتیگراد از من استقبال کرد. حتی در یک ترمینال فرودگاهی مجهز به تهویه مطبوع می‌توانستم تفاوت را احساس کنم. پس از “خداحافظی” با اعضای اکسپدیشن خود، از ایوان فرودگاه در گرمای عصر شهر قدم گذاشتم.

قبل از رفتن به بوئنوس آیرس، دوستان و راهنمایان محلی من، با آن‌ها در تماس بودم و به من هشدار دادند که فعالیت مجرمانه در شهر نسبتاً زیاد است. طبق گفته‌های آنها، من تصور می‌کردم که عملاً هر شهروند بوئنوس آیرس حداقل یک‌بار مورد سرقت، دزدی یا شرکت در یک سرقت قرارگرفته است.

در سفرهایمان، ما اغلب از مکان‌های ناامن دیدن می‌کنیم و راهنمایان محلی معمولاً خطر را اغراق می‌کنند. به همین دلیل بود که داستان‌های مربوط به سرقت در روز روشن را آنقدر جدی نگرفتم. اما 5 دقیقه بعد که در راه بندان به سمت هتل بودم، صدای بوق تاکسی را شنیدم. کمی بعد متوجه شدم که به طور خاص خطاب به من است. وقتی سرم را بلند کردم دیدم راننده‌ای به تلفن همراهم اشاره می‌کند و حرکاتی نسبتاً پرانرژی می‌دهد که به این صورت فهمیدم “در را قفل کن احمق!” راستش من واقعا تحت تاثیر قرارگرفتم.

صبح روز اول عکس‌برداری پهپاد ما توسط یک دختر جوان معتاد در نزدیکی ایستگاه راه آهن Retiro مورد حمله قرارگرفت. پهپاد با آرامش در یک پیاده رو دراز کشیده بود و من مشغول تنظیمات دوربین بودم. دختری که از آنجا رد می‌شد ناگهان برگشت و بنا به دلایلی تصمیم گرفت کمی وسایل چیده شده ما را زیر پا بگذارد، درحالی‌که به طور نامنسجم چیزی زمزمه می‌کرد. با تشکر فراوان از راهنمای من آنا، که به سرعت علائم را تشخیص داد و مسیر خود را به سمت مسیر اصلی خود اصلاح کرد.

اتفاقا ایستگاه راه آهن Retiro تقریبا تنها جایی در شهر بود که بدون هیچ مشکل فنی موفق شدم از آن عکس بگیرم. صادقانه بگویم، تصور می‌کردم که کار من در بوینس آیرس، به نوعی، تعطیلات آسانی پس از اکسپدیشن ما در قطب جنوب باشد. اما در نتیجه اصلاً نتوانستم اینجا آرام بگیرم. تقریباً در تمام مناطق مرکزی مشکلات خاصی در سیگنال وجود داشت: هر بار که پهپاد ارتفاع بیش از 30 تا 40 متر را به‌دست می‌آورد سیگنال ویدیویی گم می‌شد. در ارتفاع بالاتر، دوربین من با رها کردن مدام شاتر شروع به “عصبانی شدن” کرد. ما تنها یک‌بار در دوران عکاسی خود با چنین رفتاری از تجهیزات روبرو شدیم، زمانی‌که در نزدیکی برج تلویزیون بارسلونا یک پانوراما می‌ساختیم. شوهر آنا، یک مهندس حرفه ای، حدس زد که به احتمال زیاد مشکل به دلیل استفاده بد تنظیم شده از فرکانس رادیویی ایجاد شده است. هر کس هر کاری می‌خواهد انجام می‌دهد: مردم از تعداد زیادی مودم بی‌کیفیت، روترهای WIFI، تلفن‌های رادیویی و بسیاری از دستگاه‌های دیگر استفاده می‌کنند که سیگنال‌ها را تداخل می‌کنند و در نتیجه ارتباط تلفن همراه و رادیو FM را در سراسر شهر خراب می‌کنند.

آن شب ذهن من پر از افکار غم انگیز دربارهٔ تور بوئنوس آیرس ما بود که شامل پانوراماهایی بود که در ارتفاع یک ساختمان سه طبقه ساخته شده بود. می خواستم گزارشی را به دفترمان بفرستم که “به دلایل فنی” نتوانستم وظیفه را انجام دهم. اما، از طرف دیگر، من حاضر نبودم بوئنوس آیرس را با هوای تابستانی، استیک‌های محلی، نوشیدنی قرمز و بازگشت به مسکوی زمستانی ترک کنم. بنابراین، در حین صرف شام با راهنماها، تصمیم گرفتیم که در مکانی غیر شلوغ بالاتر پرواز کنیم و از منطقه تداخل عبور کنیم.

روز بعد پهپاد را در یکی از پارک‌های محلی پرتاب کردم. طبق معمول، پس از افزایش ارتفاع 50 متری، ویدیویی که از دوربین من می‌آمد شروع به سوسو زدن کرد، شاتر بدون کنترل آزاد می‌شد. در ارتفاع 150 متری تصویر دوربینم را به طور کامل از دست دادم. تنها چیزی که در کمال آرامش من به درستی کار می‌کرد، رادیو واریومتر من بود که از کانال مستقل خود استفاده می‌کرد که توسط “استادان” محلی اشغال نشده بود. بنابراین من پهپاد را با تکیه بر شنوایی خود بلند می‌کردم. در نهایت، یک نفس راحت: در ارتفاع 350 متری تصویر دوباره ظاهر شد، دوربین متوقف شد تا شاتر را به طور غیرقابل کنترلی رها کند. این ارتفاعی بود که می‌توانستم در آن کار کنم. بنابراین، محدودیت‌های منطقه تداخل مشخص شد و من کاملاً مطمئن بودم که ما تور بوئنوس آیرس را ایجاد خواهیم کرد!

یکی از ویژگی‌های اصلی که اکثر آرژانتینی‌ها به آن افتخار می‌کنند، فوتبال است. در واقع، تیم ملی فوتبال آرژانتین یکی از برنده‌ترین تیم‌های جهان است. با این تصمیم که گرفتن عکس از استادیوم ریور پلات و اضافه کردن آن به تور خود کاملاً طبیعی است، به بازدید از آن رفتیم. هنگام پرواز در بالای استادیوم متوجه حرکت زمین شدم. به محض اینکه به زمین مسابقه نزدیک شدم متوجه شدم که تمرین تیم میزبان ورزشگاه است. در آن لحظه نمی دانستیم که سه روز بعد این تیم در فینال جام آمریکای جنوبی در داخل دیوارهای این ورزشگاه قهرمان خواهد شد.

به دلیل اینکه پلیس در اطراف استادیوم ایستاده و جمعیت هواداران پرخاشگر را کنترل می‌کند، مجبور شدیم از ایده عکس‌برداری خود صرف نظر کنیم. من و آنا در طول کارمان سعی می‌کردیم تا جایی که می‌توانیم مناظر مهم شهر و حومه آن را در تور خود بگنجانیم. حتی موفق شدیم از عمارت رئیس جمهور عکس بگیریم.

آنا قبلاً متوجه شده بود که استفاده از هواپیماهای بدون سرنشین به هیچ وجه در آرژانتین تنظیم نشده است. تنها یک قانون سختگیرانه وجود دارد که پرواز هواپیماهای بدون سرنشین در نزدیکی فرودگاه‌ها را ممنوع می‌کند. به همین دلیل بود که از دیدن پلیس نمی ترسیم. بیش از یک‌بار پلیس آمدند و از ما پرسیدند که ما چه کار می‌کنیم، از رادیو پرس و جو کردند و روز خوبی را برای ما آرزو کردند. در حین گفتگو با نیروهای امنیتی نزدیک بندر مادرو، دیالوگ نسبتاً خنده‌داری را از رادیو شنیدیم:

– پایه، پایه! برخی از افراد هستند که با کمک اندروید عکس می‌گیرند (اینجا چاپ اشتباهی وجود ندارد).

– از چه چیزی عکس می‌گیرند؟

– منطقه منطقه، ناوچه Sarmiento.

– خوب، آن‌ها می‌توانند از اندروید خود استفاده کنند، بگذارید ادامه دهند!

این «مورد اندروید» اصلاً برای بوئنوس آیرس نیست. اکثر مردم محلی که با آن‌ها صحبت کردیم، درک خوبی از این که پهپادها چیست و برای چه کاری می‌توان از آن‌ها استفاده کرد، داشتند. پلیس محلی اغلب از آن‌ها برای آماده سازی حملات و نظارت بر اعتراضات استفاده می‌کند. مردم محلی نسبت به ما پرخاشگرانه نبودند، اما درست است که قبل از اینکه آنا توضیح دهد که ما چه کار می‌کنیم و چرا از شهر عکس می‌گیریم، کمی مشکوک بودند.

آنا یک راهنمای بسیار با تجربه، یک متخصص عالی در معماری و مناظر محلی، متخصص در تاریخ آرژانتین است. اما قبل از ملاقات ما هرگز به مناطق “بد” شهر سفر نکرده بود. در مورد من، رئیس ما این وظیفه را به من داد که حداقل یک منطقه زاغه نشین را در تور خود قرار دهم. بنابراین من یکی از محبوب‌ترین (طبق ذکر شده در وبلاگ ها) محله‌های فقیر نشین را انتخاب کردم – ویلا 31 (در بوئنوس آیرس یک محله فقیر نشین ویلا یا ویلا miseria نامیده می‌شود). وقتی به آنا درباره انتخابم گفتم، او از چندین سناریو نسبتاً بدبینانه درباره آنچه ممکن است برای ما و تجهیزاتمان بیفتد صحبت کرد. استدلال اصلی برای نرفتن به آنجا این واقعیت بود که ساکنان جنایتکار منطقه درک کاملاً خوبی از اینکه هواپیماهای بدون سرنشین برای چه چیزی می‌توانند استفاده شوند، داشتند. آنا گفت، اگر متوجه ما شوند، شلیک خواهند کرد. مهم نیست که ما چه کسی هستیم – پلیس یا عکاس. با این وجود نمی توانستم به‌جای عکس بهانه بیاورم. با وجود مقاومت راهنما به سمت ویلای 31 حرکت کردیم.

ویلا 31 شهری در داخل شهر است که بین راه آهن ایستگاه رتیرو و بندر واقع شده است. بر اساس آمارهای رسمی، بیش از 40 هزار نفر در خانه‌های غیرقانونی و طبق آمار غیررسمی بیش از 100 هزار نفر زندگی می‌کنند. خیابان‌ها نقشه برداری نشده اند. برق و ارتباطات غیرقانونی از شهر گرفته می‌شود. پلیس اینجا مهمان مکرر نیست. ویلا 31 خانه فقیرترین شهروندان، به طور کلی برای مهاجران است.

در دهه 90 یک بزرگراه وسیع ساخته شد که ویلا 31 را به دو قسمت تقسیم کرد. از آنجایی که آنا تجربه بازدید از محله‌های فقیر نشین را نداشت، تصمیم گرفتیم وارد وسط منطقه نشویم و سعی کنیم پهپاد خود را در نزدیکی راه آهن در مرز منطقه پرتاب کنیم. علاوه بر این، در سمت بالای راه آهن چندین منطقه مجلل وجود داشت تا بتوانیم کنتراست قوی تری در یک تصویر پانوراما ایجاد کنیم.

در حالی که آنا مراقب بود، پهپاد را به هوا بردم و از یک نمای کلی از منطقه عکس گرفتم. به‌نظر می‌رسید که فقط کارگران راه‌آهن متوجه حضور ما شده‌اند، بنابراین من پایین آمدم و با استفاده از بزرگراه به عنوان سپر از یک محله عبور کردم. من فکر می‌کنم که به دلیل سر و صدای جاده، هیچ کس نمی توانست پهپاد ما را بشنود و با توجه به اینکه دیدن پهپاد در هوا بسیار دشوار است، همه چیز به خوبی تمام شد. با این وجود، قبل از فرود پهپاد، دوز خوبی از آدرنالین دریافت کرده بودیم. تنها زمانی‌که چند ربع از محله‌های فقیر نشین فاصله داشتیم، احساس آرامش عمیقی داشتیم.

با برداشت خوبی از شهر و شهروندان داشتم به خانه می‌رفتم. من واقعاً از قدم زدن در خیابان‌های بوئنوس آیرس، با وجود ویرانی خاص، لذت بردم. من واقعا تحت تاثیر قبرستان Recoleta و حومه – دلتای ببر قرارگرفتم. پس از بازگشت به زمستان سرد در مسکو، من از طریق عکس‌ها نگاه می‌کردم و احساس نوستالژی برای گرمای پایتخت آرژانتین می‌کردم. امیدوارم بعد از غرق شدن در فضای تابستانی کوچک در دسامبر 2014 کمی گرمتر شوید…

عکس و متن از Stas Sedov

30 آوریل 2015

در اینجا چند توصیه از خواننده همیشگی ما لیلی هربرت برای کسانی که قصد بازدید از بوئنوس آیرس را دارند آورده شده است.

بوئنوس آیرس: شهری که وعده‌های زیادی می‌دهد

چیزهای زیادی وجود دارد که بوینس آیرس، پایتخت آرژانتین را بسیار خاص می‌کند. این شهر باشکوه ترکیبی از میراث فرهنگی جذاب، ویژگی‌های معماری برجسته، هنر و صحنه خلاقانه پر جنب و جوش، پارک‌های نفس‌گیر، زندگی شبانه پر تپش و مردم محلی دوستانه است که می‌توانید با یک تور پیاده‌روی رایگان در بوینس آیرس تجربه کنید. این جاذبه‌ها بوئنوس آیرس را به شهری بسیار محبوب برای گشت و گذار توسط گردشگران و جویندگان هیجان تبدیل کرده است. بنابراین برخی از تجربیاتی که می‌توانید انتظار داشته باشید زمانی‌که در شهر هستید داشته باشید چیست؟ نگاهی بیاندازید.

1. در برخی از رقص‌های نفسانی شرکت کنید

یکی از کارهایی که باید در زمانی‌که در بوئنوس آیرس هستید، انجام دهید، یادگیری رقص حسی، یعنی تانگو است. بوئنوس آیرس به عنوان پایتخت تانگو در جهان مشهور است و نمایش‌های تانگو اغلب در این شهر به صحنه می‌روند. برای غوطه ور شدن کامل در جنبه‌های فرهنگی رقص، میلونگا را پیدا کنید، مکانی که مردم محلی و گردشگران به طور یکسان برای رقصیدن و نوشیدن نوشیدنی و همچنین تماشای رقصندگان دیگر گرد هم می‌آیند. اگر هوس رقص سنتی‌تر تانگو را دارید، شنبه‌شب‌ها به Cachirulo بروید تا یک رقص به یاد ماندنی را تجربه کنید. برای کسانی که ترجیح می‌دهند متخصصان را در این رقص مفصل تماشا کنند، می‌توانند یکشنبه شب‌ها در پارک Barrancas de Belgrano توقف کنند.

2. از غذاهای لذیذ و نوشیدنی‌های خوشمزه در رستوران‌های درجه یک لذت ببرید

گزینه‌های آشپزی در بوئنوس آیرس بی‌حد و حصر است و برخی از تحسین شده‌ترین رستوران‌ها در این شهر واقع شده اند. استیک‌خانه‌های (پاریلا) متعددی در سرتاسر شهر پاشیده شده‌اند و اگر دربارهٔ غذاهای خیابانی زیاده‌روی نیستید، می‌توانید در یکی از غرفه‌های کباب‌سازی موقت از گوشت گاو خوشمزه لذت ببرید. در غیر این صورت، از یکی از بسیاری از استیک‌خانه‌های تجاری دیدن کنید که در آن می‌توانید هر چیزی از کوستیلا (دنده) گرفته تا پولو (مرغ) سفارش دهید. این غذاهای لذیذ را با مالبک محلی بشویید و غذای خود را با آلفاجوره‌های خوش طعم (کوکی‌های شکلاتی) به پایان برسانید.

3. در پارک‌های زیبا استراحت و استراحت کنید

آب و هوای مطبوع بوئنوس آیرس آن را برای یک روز خوب در پارک ایده آل می‌کند. در زیر نور آفتاب قرار بگیرید و در مسیرهای پیاده‌روی The Rosedal قدم بزنید، یا یک‌شنبه سوار بر رکاب روی دریاچه این منطقه شوید. Reserva Ecologica Costanera Sur یک ذخیره‌گاه طبیعی وسیع در بوئنوس آیرس است که می‌توانید در آن قدم بزنید، دوچرخه کرایه کنید یا در پرنده‌نگاری شرکت کنید. پس از آن، در شب هنگام تماشای غروب خورشید، از یک پیک نیک با عزیزان خود لذت ببرید.

4. شب را در یک کلوپ شبانه مجلل مهمانی کنید

نقاط مهم بسیاری در بوینس آیرس برای یک شب دیدنی وجود دارد. محله پالرمو به‌ویژه مورد علاقه افراد خوش‌گذرانی است که مجموعه متنوعی از بارها و کلوپ‌های شبانه را دوست دارند که دارای تم‌های مختلف از موسیقی جازی گرفته تا مکان‌های موسیقی الکترونیک پرجنب‌وجوش هستند. محیط در همه این مناطق گرم و بسیار دوستانه است و شما می‌توانید با افراط در فرنت محبوب، الکل انتخابی برای بسیاری از مشتریان، حتی بیشتر با آن ترکیب شوید.

5. محله‌های رنگارنگ شهر را کاوش کنید

وقتی نوبت به محله‌های بوئنوس آیرس می‌شود، از ویژگی‌های منحصربه‌فرد کم نیست. La Boca محله‌ای پرجنب‌وجوش است که در آن می‌توانید شاهد حضور رقصندگان تانگو باشید که هنر خود را در خیابان‌ها به نمایش می‌گذارند و خانه‌هایی که با رنگ‌های روشن تزئین شده‌اند. بعلاوه، لا بوکا خانه La Bombonera است، جایی که مسابقات با شرکت مشهور بوکا جونیورز اغلب برگزار می‌شود. اگر از علاقه مندان به هنر هستید، به ویژه از کاوش در Caballito و Colegiales لذت خواهید برد، جایی که هنر خیابانی تفکر برانگیز ایجاد شده توسط گروه متنوعی از هنرمندان نمایش داده می‌شود.

6. خود را در فرهنگ غرق کنید

فرهنگ بوئنوس آیرس از طیف گسترده‌ای از فرهنگ‌های اروپایی (بریتانیایی، ایتالیایی و فرانسوی) به‌همراه الهامات از آسیا و آفریقا تأثیر می‌گیرد. معماری شهر ترکیبی جالب از سبک‌های معاصر و بیشتر طرح‌های تاریخی و سنتی است. در خیابان‌های سنگفرش شده دوست داشتنی محله San Telmo قدم بزنید و بعداً در Feria de Mataderos توقف کنید، جایی که می‌توانید از نمایش‌های دیدنی سوارکاری سنتی لذت ببرید.

7. از بازاری در شهر سوغاتی بخرید

بزرگترین بازار خیابانی در ایالات متحده امریکای جنوبی، سان تلمو فریا، در بوئنوس آیرس واقع شده است. می‌توانید از نمایش‌های زنده‌ای که توسط رقصندگان و نوازندگان تانگو اجرا می‌شود، لذت ببرید، درحالی‌که زیورآلات مختلف خرید می‌کنید تا با خود به خانه ببرید. چاقوهای پیچیده پاتاگونیا، کمربندهای چرمی خوش ساخت و جذاب‌ترین عتیقه جات وجود دارد.

بوئنوس آیرس مکانی جذاب برای گذراندن تعطیلات یا سفر است، با تعداد بی‌شماری از فعالیت‌ها و مکان‌های دیدنی که قطعا اقامت شما را ارزشمند می‌کند. قطعا برای همه چیزی وجود دارد.