سلمک

نام و مزاج

نام دیگر گیاه دارویی سلمک ، سلمه تره است.

.

معرفی

• گیاهی است از خانواده اسفناجیان و یکساله با ساقه‌های ایستا و انشعابات فراوان که غالباً دارای خطوط صورتی یا بنفش هستند. ارتفاع آن بر حسب آب و هوا و نوع خاک تغییر می‌کند. این گیاه نوعی علف هرز می‌باشد و شبیه بای غاز است برگ‌های این گیاه خوراکی است.
• برگهای سلمک کشیده، تخم مرغی شکل و دندانه دار است. برگهای قسمت فوقانی گیاه باریکتر و دارای حاشیه صاف است. کرکهای سفیدرنگی برگ و ساقه‌های این گیاه را پوشانده است.
• گل آذین آن از نوع سنبله و سبز رنگ است. میوه نیز سبز رنگ ودارای بذرهای ریزی است.
• این گیاه در اکثر مزارع به خصوص مزارع صیفی و غلات زیاد دیده می‌شود.
• این گیاه دارای انرژی، کربوهیدرات‌ها، فیبر، روغن، پروتئین، ویتامین، تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، ویتامین B5، ویتامین B6، فولات (ویتامین B9)، ویتامین C، کلسیم، آهن، منیزیم، منگنز، فسفر، پتاسیم، سدیم و روی است.

.

خواص

1.  این گیاه ادرار آور است.
2. سلمک کرم کش بوده و موجب دفع کرم ها می شود.
3. می­ تواند در درمان یبوست بکار رود و خاصیت نرم کنندگی به روده­‌ها بدهد.
4. سلمک ملین، تصفیه کننده خون، ضد کرم است و بصورت سبزی خوردن برطرف کننده سوءهاضمه است.
5. برای درمان بواسیر، گلودرد و ناراحتی‌های چشمی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
6.  دانه‌های آن برای درمان ناراحتیهای کبدی و بزرگ شدن طحال توصیه می‌شود.
7. جوشانده قسمت­های مختلف این گیاه در درمان تب، کم اشتهایی، سل، نقرس، یبوست به کار می‌­رود.
8. در درمان آفتاب سوختگی، کک مک، بیماری‌های ادراری، درد دندان، دردهای مفصلی، ملین، دفع کننده کرم روده مفید است.

موارد منع مصرف

• مصرف سلمکبرای کودکان ممنوع است.
• مصرف سلمک به شکل تازه یا مصرف شیره آن ایجاد مسمومیت می­ کند و در صورت مداوم باعث ایجاد زخم در معده می­ شود.
• گاها حتی مصرف مقادیر دارویی این گیاه منجر به بروز بیماری هایی در دستگاه عصبی مرکزی می‌شود. بیماری هایی مانند اسپاسم، علائم فلج، آماس‌های مغزی و مننژیت توأم با خونریزی.
• این گیاه همچنین با صدمه رساندن به حلزون شنوایی موجب وزوز گوش و آسیب شنوایی می‌گردد

.

شیوه استفاده

• به صورت سبزی خوردن برطرف کننده سوءهاضمه است.

.
بازنشر از: طبایع/tabaye.ir