شکی نیست یک فرد باید با ابزار و عمل‌های زیادی آشنایی داشته باشد تا بتوان به او لقب دندانپزشک داد. اما دندانپزشکی چیزی بیش از یک سری ابزار و اعمال است که در دانشکده‌ی پزشکی فرا گرفته می‌شود. یک دندانپزشک خوب نه تنها باید دانش انجام کارهایی را که لازمه‌ی حرفه‌ی اوست داشته باشد، بلکه باید دارای یک سری ویژگی‌های ذاتی نیز باشد یا حداقل آنها را در خود پرورش دهد.
اولین ویژگی که یک دندانپزشک خوب باید دارا باشد این است که از کمک کردن به دیگران لذت ببرد. وظیفه‌ی اصلی هر دندانپزشک خوب کمک به مردم در محافظت از دندان‌ها و کاستن از درد و مشکلاتی است که بیماری‌های دهان و دندان موجب آن می‌شود. یک دندانپزشک نه تنها باید به پولی که بابت ارائه‌ی خدمات می‌گیرد علاقه داشته باشد، بلکه کمک به مردم را نیز سر لوحه‌ی کارهای خود قرار دهد. توانایی لذت بردن از کمک به مردم اهمیت بسیار زیادی دارد چون فردی که فقط به‌خاطر پول دندانپزشکی می‌خواند نه تنها دندانپزشک بدی از آب در می‌آید، بلکه به احتمال زیاد به پولی هم که دنبالش است نمی‌رسد.
دومین ویژگی یک دندانپزشک خوب این است که باید رفتاری اطمینان‌بخش و حاکی از اعتماد داشته باشد. بسیاری از بیماران فکر مراجعه به دندانپزشک را دوست ندارند و حتی عده‌ای از آن وحشت دارند. این ترس در نتیجه‌ی نفرت مردم از انجام عمل در داخل دهان‌شان است. اما اگر دندانپزشک رفتار اطمینان‌بخش و حاکی از اعتماد داشته باشد، می‌تواند باعث شود که ترس بیمار بریزد و در مطب او احساس امنیت و راحتی بیشتری کند.
سومین ویژگی یک دندانپزشک خوب، داشتن یک سری مهارت‌های اجتماعی است. دندانپزشک در حین کار نه تنها باید کاری کند که بیمار راحت باشد و حواسش از کار پرت شود، بلکه نوع بیماری که او از آن رنج می‌برد را برایش توضیح دهد و بگوید برای بر طرف کردن این مشکل از چه عملی استفاده می‌کند و بالاخره این‌که بیمار باید چکار کند تا در آینده به این مشکل گرفتار نشود.
چهارمین ویژگی یک دندانپزشک خوب تمایل و توانایی رعایت اصول کار است. دندانپزشک برای مراقبت یا تعمیر دندان‌های بیماران ملزم به رعایت یک سری اصول استاندارد است. هرگونه انحراف از این اصول نه تنها سلامت بیمار را به خطر می‌اندازد، بلکه احتمال شکایت از دست دندانپزشک به مراجع قانونی را بالاتر می‌برد.
پنجمین ویژگی یک دندانپزشک خوب دقت در کار و توجه به کوچکترین جزئیات است. از دندانپزشک انتظار می‌رود ریزترین مشکلات را که ممکن است از چشم خود بیمار هم دور بماند شناسایی کرده و بتواند آن را اصلاح کند.
ششمین و آخرین ویژگی یک دندانپزشک خوب مهارت در کار با دست است. این یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هاست چون کار دندانپزشک با دست است و برای اصلاح مشکلات دندانی لازم است حرکات بسیار دقیقی را در دهان بیمار انجام دهد.یک لغزش کوچک می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی غیر قابل جبران دهان یا دندان بیمار شود.
1) از گفت وگو با پرستار خود در مورد مسایل خصوصی و خانوادگی یا انتقاد از وضع موجود در حضور بیماران و حین درمان خودداری می‌کند. صحبت‌های او فقط درباره امور جاری درمان و مسایل مطب است. او از شوخی کردن و گفتن لطیفه پرهیز می‌کند. گفت وگوی کارکنان مطب با بیماران نیز باید محترمانه باشد. در چنین فضایی هرگز حرکات و اعمال ناشیانه بیمار که از بی‌اطلاعی سرچشمه می‌گیرد، تمسخر نمی شود؛ مثلا درآوردن کفش‌ها هنگام نشستن روی صندلی دندان پزشکی مورد استهزا قرار نمی گیرد.
در چنین مواردی خیلی صمیمانه می‌شود گفت: «احتیاجی به درآوردن کفش‌ها نیست.
2) یک دندانپزشک خوب از نحوه درمان انجام شده توسط همکاران دیگرش انتقاد نمی کند و هرگز از بدگویی بیمار از همکاران دیگرش هم استقبال نمی کند و فقط گوش می‌کند. هرگز نمی گوید: «بله، متاسفانه خیلی از همکاران دندان پزشک اعمال غیربهداشتی یا غیرانسانی انجام می‌دهند.» و حتی وقتی از کار ضعیف همکاری سوال می‌شود،
احتمالا چیزی در این حدود می‌گوید که: «من از شرایط قبل از درمان اطلاعی ندارم که قضاوت کنم. شاید چاره ای جز این نبوده است.» او توجه دارد که همیشه بیماران راضی وی نزد وی می‌آیند و بیماران ناراضی وی نزد دیگر همکاران می‌روند. بیماری که از همکاران دیگر نزد وی بدگویی می‌کند به زودی از وی نیز نزد دیگران بدگویی خواهد کرد.
برخی همکاران، حتی در محافل و مجالس خصوصی نیز از روش‌های غلط و مردم فریب دیگران با هیجان تعریف می‌کنند و باعث بدبینی به کل حرفه پزشکی می‌شوند. اما شما به عنوان یک پزشک یا دندان پزشک، اگر همکاری را می‌شناسید که شئون پزشکی را رعایت نمی کند، بهتر است مستقیما به خود وی تذکر دهید یا از پیش کسوتان حرفه بخواهید او را نصحیت کنند.
3) دندانپزشک خوب هرگز بیمار را تحقیر نمی کند؛ چرا که تحقیر ممکن است با نگاه، گفتار یا عمل باشد؛ مثل بلند صحبت کردن، به کار بردن کلمات توهین آمیز یا بیماری را بر بیمار دیگر ترجیح دادن یا عدم رعایت نوبت که همگی باعث تحقیر و عصبانیت و گاهی باعث ایجاد بغض می‌شود.
4) تبعیض بیش از هر چیز، افراد را عصبانی می‌کند. اگر روزی همه بیماران بیش از معمول منتظر بمانند در نهایت گله خواهند کرد ولی اگر پس از ساعت‌ها انتظار نوبت آنها رعایت نشود، این باعث عصبانیت بقیه بیماران می‌شود. گاهی واکنش برخی بیماران آنقدر شدید است که با انکار درمان مطلوب، نارضایتی خود را بروز می‌دهند یا به مراجع قانونی مثل نظام پزشکی شکایت می‌کنند.
5) یک دندانپزشک خوب درحضور بیمار، تلفنی از معامله اتومبیل، خرید زمین یا روش گرفتن وام از بانک صحبت نمی کند. اگر برای گفت وگو در چنین موضوع هایی کسی به وی تلفن کرد، از منشی می‌خواهد شماره تلفن او را بگیرد تا در اولین فرصت از اتاق شخصی خود با وی تماس برقرار کند. البته پدر یا مادر، معلمان و اساتید استثنا هستند؛ زیرا معطل نگه داشتن آنها آن روی خط توسط منشی محترمانه نیست.
منابع:
.http://dentaljob.ir
.https://rasekhoon.net
.https://behdasht.news
مجله پزشکی، درمان و سلامت
