بشر با وجود تمام دستاوردهای علم و فناوری هنوز توانایی سفر در زمان را به‌دست نیاورده است. تمام اطلاعات ما دربارهٔ گذشته فقط می‌تواند بر اساس متون باستانی، فولکلور، آثار باستانی، شواهد تاریخی و بناهای معماری باشد. متأسفانه، دانش ما اغلب ناقص است زیرا چندین سؤال دربارهٔ رمز و راز وجود دارد که معمولاً بی‌پاسخ می‌مانند.

در کاپادوکیه قلعه‌های عظیم و حتی شهرهای کاملاً محصور شده وجود دارد که درست در توده‌ای از صخره‌های نرم ایجاد شده‌اند. یکی از آن‌ها اوچیسار است که در صخره‌ای به ارتفاع 60 متر کنده شده است. این پناهگاه غول‌پیکر می‌توانست میزبان بیش از 2500 نفر باشد، اما هنوز مشخص نیست که اولین کسی که در این منطقه ساکن شد و چه زمانی اتفاق افتاد. طبق برخی منابع، سکونتگاه‌های غارنشین در قرن اول توسط مسیحیان فراری از آزار و شکنجه در کاپادوکیه ایجاد شد. حتی چندین جانباز از تاریخ طولانی‌تر این قلعه‌های غار وجود دارد، برخی از آن‌ها توانستند ارتباط خود را با عصر برنز پیدا کنند!

یکی دیگر از شهرهای معروف درون یک صخره، پترا در اردن است. می توان بی‌پایان خلاقیت‌های معماری شگفت انگیز آن را تحسین کرد که در هزارتوی صخره‌ها گم شده اند. اما با توجه به این واقعیت که تنها 15 درصد از قلمرو این بنای تاریخی منحصربفرد مورد بررسی قرارگرفته است، تصور کنید که این واحه درون صخره‌ای چقدر راز فاش نشده در خود نهفته است.

موآی‌ها پیکره‌های انسانی غول پیکر یکپارچه‌ای هستند که در جزیره ایستر واقع شده‌اند و هنوز این سوال را مطرح می‌کنند که چرا آفریده شده‌اند و موجوداتی که نشان می‌دهند چه کسانی بوده اند. سرهای بلند آن‌ها شباهت زیادی به سر انسان‌های انسان خردمند ندارد. جسورانه‌ترین حدس‌ها بر این فرض استوار است که بیگانگان به دلیل شکستگی سفینه فضایی به جزیره فرود آمده اند. برای کشتن زمان در حین تعمیر سفینه فضایی با ساختن این مجسمه‌ها خودشون رو سرگرم کردند…البته با عقلانی فکر کردن نمیشه این نسخه رو جدی گرفت. اما از سوی دیگر، هر نسخه دیگری به اندازه این نسخه از واقعیت دور است، زیرا هنوز هیچ مدرک علمی اثبات شده‌ای ارائه نشده است.

نام یک شهر باستانی تیکال در گواتمالا را می‌توان به معنای “محل صدای ارواح” در زبان مایا تفسیر کرد. جایی است که نمایندگان یک تمدن باستانی اهرام باشکوهی را به منظور ارتباط با ارواح، خدایان، جهان یا… ساخته اند. ما نمی دانیم.

مجموعه معبد غول پیکر انگکور وات در کامبوج بزرگترین سازه مذهبی جهان است که برای دفن اعضای خانواده سلطنتی طراحی شده است. آنقدر عظیم و شگفت انگیز به‌نظر می‌رسد که تصور منشأ الهی آن کاملاً طبیعی به‌نظر می‌رسد. بر اساس یک افسانه محلی، ساخت آنگکور وات به‌دستور پرچا کت میله، پسر خدای هندو ایندرا، که قرار است از کاخ آسمانی پدرش بازدید کرده باشد، صادر شده است. اما حتی اگر این سازه‌ها منشأ عرفانی بیشتری داشته باشند، باز هم تمام اسرار خود و همچنین اهرام دفن در مصر را فاش نکرده‌اند.

دانش ما از پارتنون در آتن یا کولیسئوم در رم نسبتاً کامل است، اما فقط می‌توانیم شاهد خرابه‌هایی باشیم که تا به امروز باقی مانده‌اند. ما نمی توانیم معنای اولیه این بناهای تاریخی افسانه‌ای را آن گونه که معاصرانشان می‌توانستند ببینیم و ارزیابی کنیم.

با این حال، ما باید خوشحال باشیم که می‌توانیم این بناها و بسیاری از بناهای دیگر را حتی در این حالت مشاهده کنیم. عصر یک تمدن با تمدن دیگری جایگزین شد که به نوبه خود بعداً به طور مرموزی ناپدید می‌شود … و اکنون می‌توانیم یک قدم مجازی در اطراف بناهای تاریخی ایجاد شده توسط مردم باستان داشته باشیم، یک اینچ به اسرار آن‌ها نزدیکتر شویم و دربارهٔ آن‌ها فکر کنیم.