اختلالات غذایی و علائم آن

  • مشروح مطلب
  • مطالب مشابه
  • بخش‌های مرتبط

اختلالات غذایی دربرگیرنده‌ی هر نوع تغذیه‌ی غیرعادی و مخربی است که به بدن آسیب می‌زند. در بین این اختلالات غذایی آنورکسی و بولیمی شناخته‌ترین و رایج‌ترین نوع اختلال غذایی در دنیا محسوب می‌شوند. البته اختلالات غذایی صرفاً به این دو مورد ختم نمی‌شود و با علائم متعددی خود را نشان می‌دهند. درمان این اختلالات بسیار مهم و بااهمیت است به خاطر اینکه عدم درمان آن ممکن است باعث ایجاد مشکلات شومی در سلامت افراد شود.

این اختلالات باعث بروز کاهش یا افزایش وزن، کمبودهای شدید غذایی و حتی مرگ زودرس می‌شود. در این مطلب شما را با نه نمونه از این اختلالات غذایی آشنا کرده و هشدار می‌دهیم در صورت مشاهده‌ی هر یک از علائم اشاره‌شده در خود یا اطرافیانتان هشیار بوده و در جهت رفع این اختلالات برآیید.

.

1. بی‌اشتهایی عصبی :

بی اشتهایی عصبی احتمالا یکی از شناخته شده‌ترین انواع اختلالات خوردن است. این نوع اختلال اغلب در سنین نوجوانی و یا بلوغ رشد می‌کند و زنان را بیشتر از مردان تحت تاثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به بی‌اشتهایی معمولا خود را به عنوان فردی که اضافه وزن دارد می‌شناسند حتی اگر به طور خطرناکی از کمبود وزن رنج ببرند. این افراد تمایل دارند که مرتب وزن خود را کنترل کنند، از خوردن برخی غذاهای خاص پرهیز کنند و کالری رژیم غذایی آن‌ها را محدود کند. اعتماد به نفس این افراد به شدت وابسته به شکل بدن و وزن آن‌ها می‌باشد.

افراد مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی معمولا خود را به عنوان فردی که اضافه وزن دارد می‌شناسند حتی اگر به طور خطرناکی از کمبود وزن رنج ببرند..

2. پرخوری عصبی :

پرخوری عصبی یا Bulimia Nervosa یکی دیگر از اختلالات شناخته شده در زمینه‌ی خوردن است. این اختلال نیز همچون بی‌اشتهایی عصبی در دوران نوجوانی و بلوغ معمولا رشد می‌کند و در بین زنان رایج‌تر است.

افراد مبتلا به پرخوری عصبی یا بولیمیا اغلب مقدار زیادی از یک غذا را در مدت زمان کوتاهی می‌خورند. هر وعده‌ی غذایی تا زمانی طول می‌کشد که فرد مبتلا به این اختلال تا حد دردآوری سیر شده است. علاوه بر این هنگام خوردن هر وعده فرد احساس می‌کند که به هیچ وجه نخواهد توانست که دست از خوردن غذا بکشد و یا میزان مصرف آن را کنترل کند.

پرخوری معمولا با هرنوع غذایی ممکن است اتفاق بیفتد اما معمولا برای غذاهایی رایج‌تر است که فرد از خوردن آن‌ها به طور معمول اجتناب می‌کند.

پرخوری عصبی یا بولیمیا یکی از انواع اختلالات خوردن است که افراد مبتلا به آن اغلب مقدار زیادی از یک غذا را در مدت زمان کوتاهی می‌خورند.

افراد مبتلا به این نوع اختلال ممکن است سعی کنند برای کاهش کالری مصرفی خود بالا بیاورند و یا مسهل مصرف کنند و یا اینکه بیش از اندازه ورزش کنند.

.

3. اختلال هرزه‌خواری یا پیکا

اختلال هرزه‌خوری یا پیکا (Pica) نوع دیگری از انواع اختلالات خوردن است که اخیرا توسط DSM شناخته شده است.

افراد مبتلا به هرزه‌خواری اغلب میل به خوردن مواد غیرخوراکی مانند یخ، خاک، گچ، صابون، کاغذ، مو، پارچه، پشم، سنگریزه و یا مواد شوینده دارند.

پیکا ممکن است در بزرگسالان، کودکان و یا نوجوانان اتفاق بیفتد. اما گفته می‌شود که این اختلال اغلب در کودکان، زنان باردار و افرادی که دارای اختلال ذهنی هستند رخ می‌دهد.

افراد مبتلا به پیکا ممکن است در خطر ابتلا به مسمومیت، عفونت، آسیب‌های روده و سوء تغذیه باشند. بسته به مواد مصرفی این افراد این بیماری ممکن است کشنده نیز باشد.

.

4. اختلال نشخوار :

اختلال نشخوار یکی دیگر از انواع اختلالات خوردن است. این اختلال شرایطی را توصیف می‌کند که در آن یک فرد مواد غذایی را که قبلا جویده، نوشیده و یا خورده است دوباره نشخوار می‌کند.

این نشخوار معمولا در سی دقیقه‌ی اول پس از غذا اتفاق می‌افتد. برخلاف شرایط پزشکی‌ای مانند ریفلاکس این شرایط کاملا داوطلبانه است.

این اختلال ممکن است در دوران نوزادی، کودکی و یا بزرگسالی اتفاق بیفتد. این اختلال معمولا میان نوزادان بین 3 تا 12 ماهه ممکن است رخ بدهد و پس از مدتی رفع می‌شود. کودکان و بزرگسالانی که مبتلا به این اختلال هستند نیاز به روان‌درمانی برای رفع این مشکل دارند.

اگر این اختلال در نوزادان حل نشود ممکن است موجب کاهش وزن و سء تغذیه‌ی شدید شود که ممکن است مرگبار باشد.

بزرگسالان مبتلا به این نوع اختلال نیز ممکن است مقدار غذای مصرفی خود را به ویژه در مکان‌های عمومی کاهش داده و محدود کنند و این باعث می‌شود که به شدت وزن کم کنند و دچار کاهش وزن شدیدی شوند که با گذر زمان ممکن است برای فرد بسیار خطرناک و مرگبار باشد.

.

منابع:
.https://fullfekr.com

اَپ لیلیت

دریافت رایگان اپلیکیشن لیلیت