شاه تره یک گیاه بومی ایران است و در زبان عربی به آن شاه ترج میگویند و نام علمی آن FUMARIA PARVIFLORA است.
این گیاه کمی تلخ مزه است .
یکی از پزشکان قدیم ایران بنام ” ابن ماسویه ” شاه تره را جهت معالجه گزیدن زنبور مفید میدانسته است. یک نوع از این گیاه در اروپا رشد میکند که وجه مشترک درمانی این دو گیاه ، تقویت معده ،
تحریک اشتها و درمان امراض جلدی است.
فواید شاهتره
شاه تره اکثراً در کنار جادهها و یا به عنوان علف هرز مزارع میروید و بیشتر توسط کشورهای شرقی اروپا صادر میشود. قسمت مورد استفاده آن شامل برگ، ساقه و گل هاست که به طور مخلوط با هم استفاده میشوند.
شاه تره ای که در بازار ایران است مربوط به دو گونه آخری بوده که با گونه اصلی دارای خواص مشابهی است. شاه تره حاوی حدود یک درصد آلکالوئید است که بیش از 3 مورد آنها تعیین فرمول شدهاند و در نتیجه مشخص شده است که اکثراً از مشتقات بنزیل اینتروکینولین هستند. مهم ترین این آلکالوئیدها شامل فومارین (پروتویین) فوماری لین وسیناکسین هستند. از دیگر ترکیبات مهم آن میتوان فلاونوئیدها و اسیدهای گیاهی به ویژه اسید فوماریک و مویسلاژ را نام برد.
مضرات استفاه از شاهتره
در بسیاری از موارد عرق شاه تره مورد استفاده است، در حالی که بسیاری از خواص موجود در این گیاه با توجه به روش تهیه ای که ذکر شد در محلول باقی میماند، چرا که عرق شاه تره برخی از این خواص را با مقدار مصرف عادی ذکر شده، دارا نیست، البته باید به خاطر داشته باشید که مصرف مقادیر زیاد ممکن است باعث لرز، تشنج و حتی مرگ شود.
طریقه مصرف شاهتره
شاه تره یکى از باارزش ترین گیاهان دارویى است که در درمان بسیارى از بیماری هاى گوارشى به کار مى رود.
براساس پژوهش هاى انجام شده، این گیاه حاوى آلکالوئیدها، گیلکوزیدهاى فلاوونوئیدى و اسیدهاى آلیفاتیک است. این ترکیبات داراى اثراتى همچون تصفیه کننده خون، منظم کننده کار کبد، مؤثر در درمان ناراحتى هاى عروقى، نرم کننده حرکات مفاصل، ضد پرخونى، اشتهاآور و ضد اسکوربوت است. این گیاه در درمان بیمارى هایى همچون ناراحتى هاى کبدى، بیماریهاى عروقى،
یرقان ، میگرن هاى ناشى از اختلالات دستگاه گوارش، تصلب شرائین، درمان فشارخون بالا ، التهاب غدد لنفاوى، انگل هاى روده اى و التهابات پوستى مؤثر است.
.
منبع: دکتر ساینا | https://www.drsaina.com