هند یکی از باستانی‌ترین کشورهای جهان است: حتی 500000 سال بعد قلمرو آن قبلاً مسکونی شده بود. البته هیچ اثر تاریخی از آن زمان تا به امروز باقی نمانده است و معماری هند که ما آنقدر با آن آشنا شدیم و به آن قدردانی کردیم فقط در قرن 16-18 متولد شد. اما هنوز هم این بناهای معماری در تمام دنیا همتای ندارند. و اکنون شما را به گشت و گذار در این سرزمین‌های عجیب و غریب با ارزشمندترین میراث فرهنگی دعوت می‌کنیم.

بدون شک، مشهورترین نقطه عطف هند تاج محل است – مجموعه‌ای تاریخی در آگرا که به‌دستور امپراتور مغول و از نوادگان تامرلان، شاه جهان، به عنوان آرامگاه همسر مورد علاقه‌اش تولید شده است. حدود 20000 کارگر در ساخت این بنای تاریخی که بین سال‌های 1632 تا 1653 انجام شد مشغول بودند. در نتیجه یک ساختمان پنج گنبدی نفیس بر روی سکویی با چهار مناره در گوشه‌ها ایجاد شد. در نور روز کاخ‌ها سفید به‌نظر می‌رسند، در سپیده دم صورتی به‌نظر می‌رسند، در نور مهتاب سایه‌های نقره‌ای دارند. این بنای باشکوه توسط یک پارک، کانال‌ها و فواره‌ها احاطه شده است. این فقط معماری نیست، بلکه یک داستان عاشقانه شگفت انگیز است که برای قرن‌ها حک شده است.

یکی دیگر از ویژگی‌های مهم هند توریستی شهر جیپور است که در ایالت راجستان واقع شده است. در طول ساخت و ساز شهر، که در سال 1727 اتفاق افتاد، از سنگ‌های صورتی رنگ استفاده شد. همه این خانه‌ها هنوز به خوبی حفظ شده‌اند و به لطف آن‌ها جیپور به “شهر صورتی” ملقب شد. بنیانگذار آن، مهاراجا جای سینگ دوم، نه تنها به عنوان یک سیاستمدار، بلکه به عنوان یک دانشمند نیز شناخته می‌شد. او به ریاضیات، معماری و نجوم علاقه مند بود – به همین دلیل یکی دیگر از نقاط عطف مهم شهر رصدخانه غول پیکر جانتار مانتار است. علاوه بر این، باغ‌ها، معابد، قلعه‌ها و بناهای دیگر مانند هوا محل (کاخ بادها) یا برج 18 متری سرگاسولی در این شهر باقی مانده است.

فاتح پور سیکری (“شهر پیروزی”) احتمالاً چندان شناخته شده نیست، اما تاریخ طولانی‌تر و قدیمی تری دارد. نام این شهر زمانی پدیدار شد که امپراتور مغول بابر در نبرد خانوا پیروز شد. بین سال‌های 1571 و 1585 فاتح پور-سیکری به عنوان شهر اصلی امپراتوری مغول خدمت می‌کرد و اکنون به خاطر آثار معماری به خوبی حفظ شده آن زمان جالب توجه است: پنچ محل (بادگیر)، دروازه پادیشاه، طبل. خانه نوبت خانا، مسجد جامع و بسیاری دیگر.

دهلی دومین شهر بزرگ کشور بعد از بمبئی است و نیازی به توصیه‌های بیشتری ندارد. در طول قرون طولانی تاریخ نام “پایتخت هفت امپراتوری” را دریافت کرده است. بیش از 60000 بنای تاریخی گرانبها در اینجا قرار دارد. قطب منار، قلعه سرخ و مقبره همایون در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارند.

اما یکی از مکان‌های دیدنی مدرن دهلی قطعاً سزاوار توجه ما است: این مجموعه سوامینارایان آکشاردهام (به معنی “محل سکونت خدا”) است که در سال 2005 ساخته شد. ساخت معبد پنج سال به طول انجامید. بیش از هفت هزار استاد و سه هزار سازنده از تمام مناطق هند در آن شرکت داشتند. آنها با همدیگر معبدی به ارتفاع 42 متر، عرض 94 متر و طول 106 متر ایجاد کردند. این بنا با 234 ستون حکاکی شده، 9 گنبد که در زیر نور خورشید می‌درخشند، 20 برج چهار وجهی و بیش از 20000 مجسمه از اساطیر هندو تزئین شده است. همچنین این معبد بزرگ‌ترین معبد هندو در جهان است.

شهر باستانی بنارس نقطه عطفی از طبیعت دیگری است: این شهر به دلیل تاریخ و معنای خاص خود در آیین هندو مشهور است. برای مردم هندو، این شهر به اندازه واتیکان برای کاتولیک‌ها یا مکه برای مسلمانان مهم است. طبق افسانه ها، بنارس توسط خدای شیوا بیش از 5000 سال پیش تاسیس شد. در کیهان‌شناسی هندو از این شهر به عنوان “مرکز زمین” یاد می‌شود. فعالیت مذهبی اصلی به شدت به گات‌ها متصل است – ساخت و سازهای پلکانی کنار رودخانه که به رودخانه گنگ منتهی می‌شود. هر روز هزاران نفر از گوشه و کنار کشور به اینجا می‌آیند تا در آب‌های رودخانه مقدس وضو بگیرند و این صحنه جذاب تصویری روشن دیگر از زندگی هند باورنکردنی است.

از شما دعوت می‌شود تا سفری شگفت انگیز به تاریخ و فرهنگ این کشور بی‌نظیر داشته باشید!

عکس های دیمیتری مویزینکو و استاس سدوف