رفتار ما با فرزندانمان، ریشه در تمام عواملِ تاریخی، جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی و سبکهای فرزندپروری و نوع تربیت کودکان رایج در یک خاندان و خانواده دارد. باورهای غلط والدین درباره تربیت فرزندان چون میراثی شوم از ما به نسلهای بعدی خواهد رسید، مگر آن که معایب و آسیبهای آن را بشناسیم و هر یک در خانوادهی خود برای برطرف نمودن آن و اصلاحش قدم هایی برداریم.
◉ بعضی از باورهای غلط در تربیت کودکان میتواند بسیار مخرب بوده و باعث بروز مشکلات در روابط والدین و کودکان شود که به آنها اشاره میکنیم.
◉ بعضی والدین فکر میکنند کودک رفتار نامناسب را فقط به این جهت انجام میدهد که آنها را اذیت کند و با این تفکر کودک مقصر شناخته میشود و باعث بروز یک خشم شدید از طرف پدر و مادر میشود.
◉ والدین فرزندانشان را بخشی از مالکیت خود میدانند که حق دارند و لازم است در آن دخل و تصرف کامل نمایند.
◉ والدین به علت سن و تجربه و قدرت بیشتر، به صورت یک تصمیم گیرنده و فرماندهی یک طرفه باید عمل کنند، چون بیشتر میدانند و صلاح بچه را میخواهند.
◉ برخی از والدین توقع زیادی از کودکان خود دارند یعنی دوست دارند که کودکشان عالی و کامل باشند در این صورت است که با دیدن بعضی از رفتارهای کودک که حتی میتواند متناسب با سن کودک باشد برافروخته و عصبانی شوند.
◉ والدین، اغلب به توانمندیها و به خصوص طبیعت کودکان خود اعتماد لازم را ندارند و در نتیجه بایست برای آیندهی آنها از همین حالا مراقب باشند تا طبیعت تخریبی و شر طلب و سرکش کودک، رام و تربیت شود که در آینده کودکان به همین خاطر سپاسگزار آنها خواهند بود.
◉ کودکان، آیینه و انعکاس خانوادهی خود هستند پس در نتیجه بایست حتما جوری باربیایند که باعث سربلندی و افتخار همهی فامیل باشند.
◉ فرزندان باید تابع تمام سنتها و روشهای آبا و اجداد خود باشند و تحت هیچ شرایطی از آنها سرپیچی نکنند.
◉ والدین انتظار دارند فرزندانشان در قالب جنسیتی خود که زن یا مرد است، مطابق عرف و هنجارهای موجود، زنانه یا مردانه بار بیایند و عمل کنند. مثلاً اگر توپ فوتبال برای پسر بچه ای باشد عالی است و مطابق انتظار والدین است ولی اگر به جای آن، عروسک باشد باید پسر بچه را تحقیر، توبیخ و از این کار منصرف کرد و خجالت داد.
◉ از جمله باورهای غلط فرزند پروری انجام هر موضوع خارج از انتظار و رسم و سنت و جامعه و فرهنگ، بد است و برای والدین شرم آور و ترس انگیز است و سرشکستگی به همراه میآورد.
◉ رشتهی تحصیلی، ازدواج، تشکیل و خانواده و فرزند و حتی شغل فرزندان بایستی با رضایت و توافق و صلاحدید والدین باشد و احترام بدون قید و شرط به والدین و عقاید آنها، باعث خوشبختی و عاقبت بخیری فرزندان است.
◉ هر نوع مخالفتی با والدین، به معنای بیاحترامی به آنهاست.
◉ فرزندان باید آرزوهای ناکام والدین را برآورده سازند.
◉ از جمله اشتباه والدین در تربیت فرزند این است که برخی والدین فکر میکنند خود کودک به تدریج و به مرور زمان و به طور خودکار (بدون آموزش و تمرین) مهارتهای لازم را کسب میکند که باید توجه داشت که ممکن است بعضی از یادگیریها بدون آموزش و از طریق مشاهده صورت گیرد ولی بیشتر مهارتها نیاز به آموزش فعال، تمرین و صرف وقت از سوی والدین دارد
.
منابع :
.https://zarafeyejadooyi.com