تاریخچه کانتور و تغییر و تحول آن از قرن شانزدهم تاکنون

مشروح مطلب
مطالب مشابه
بخش‌های مرتبط

تاریخچه کانتور و آغاز آن از قرن شانزدهم

هرچند کانتور کردن را امروز به عنوان یک روش آرایش می‌شناسیم اما این ترفند همیشه جنبه آرایشی و زیبایی نداشته است. آغاز استفاده از کانتور برای ایجاد تغییر در چهره به میانه قرن شانزدهم میلادی یعنی دوره سلطنت ملکه الیزابت بر انگلستان بازمی‌گردد. این دوره دوره رونق و شکوفایی تئاتر در مغرب زمین بود که مصادف با حضور هنرمندانی چون ویلیام شکسپیر، بن جانسون و کریستوفر مارلو بود. نمایشنامه‌های این هنرمندان همه روزه در سالن‌های تئاتر انگلستان به نمایش درمی‌آمد و هنرمندانی که کار گریم بازیگران این نمایش‌ها را به عهده داشتند با کمک گچ و دوده قسمت‌های مختلف صورت را برجسته‌تر یا گودتر نشان می‌دادند تا چهره‌های بازیگران (در سالن‌های نسبتا تاریکی که تنها با نور شمع روشن می‌شد) مشخص‌تر و متفاوت‌تر شوند و بیشتر در یاد و خاطره مخاطبان باقی بمانند.

تاریخچه کانتور در قرن نوزدهم

کاربرد کانتور از قرن شانزدهم تا سیصد سال پس از آن تغییر چندانی نکرد و هنرمندان گریم همچنان از گچ و دوده برای روشن و تیره کردن صورت خود استفاده می‌کردند اما از قرن نوزدهم با اختراع لامپ‌های گازسوز و لامپ‌های الکتریکی چهره‌های بازیگران به خوبی در این نورهای مصنوعی مشخص بودند بنابراین ترکیب گچ و دوده ظاهر جالبی در صورت آنان به وجود نمی‌آورد و لازم بود که از رنگ‌های طبیعی‌تر و مواد جدیدتری برای فرم دادن به چهره استفاده شود و در عین حال روی چهره نیز تاکید شود. این بازیگران اولین کسانی بودند که از فون‌های فشرده و روغن‌های رنگی برای فرم دادن به چهره و کمک کردن به بیان قوی‌تر احساسات هنگام بازی استفاده می‌کردند. جالب است بدانید که تا این زمان تنها بازیگران و روسپیان از روغن‌های آرایشی استفاده می‌کردند و به همین دلیل ملکه ویکتوریا اعلام کرد که آرایش حرکتی مبتذل است و لوازم آرایشی نباید در فروشگاه‌ها به فروش برسند و فروش آن‌ها تنها به فروشگاه‌های لباس بازیگران محدود شد.

مارلن دتریش و کانتور در اوایل قرن بیستم

با شروع قرن بیستم و اختراع سینما کانتور کردن راه خود را به دنیای سینما و گریم بازیگران باز کرد. در این دوره بازیگرانی مثل مارلن دتریش جزو اولین افرادی بودند که از کانتور برای آرایش روزمره خود استفاده می‌کردند، مارلن دتریش کانتور را طوری به کار می‌برد که برجستگی گونه‌هایش برجسته‌تر به نظر برسند تا صورتی لاغر و چهره‌ای خاص داشته باشد. او حتی روی نورپردازی چهره‌اش هم وسواس خاصی داشت و همیشه از نور بالای سر در عکسبرداری‌ها استفاده می‌کرد چون با این نوع نور سایه گونه‌ها زیر آن‌ها می‌افتد و گونه‌ها برجسته‌تر به نظر می‌رسند. در کنار این فرم خاص گونه و صورت، ابروهای نخ کمانی هم از ویژگی‌های خاص چهره مارلن دتریش بود که در دهه 20 و 30 بسیار محبوب شده بود.

دهه 1930 و 1940، ابداع کانتور مدرن توسط مکس فکتور

مکس فاکتور Max Factor را همه به عنوان یکی از برندهای شناخته شده و معتبر لوازم آرایشی می‌شناسند. اما مکس فکتور در دهه 1930 یک چهره پرداز معروف بود که کار گریم صورت بازیگران سینما را به سبک آن دوران انجام می‌داد. در این دوران هدف از گریم صورت بازیگران این بود که در فیلم‌های سیاه و سفید و نه چندان باکیفیت آن زمان، صورت هنرپیشگان تخت به نظر نرسد. مکس فکتور در سال 1945 مدرسه آموزش آرایش خود را افتتاح کرد و مراحل گام به گام کانتور چهره را (که اتفاقا بسیار شبیه به روش‌های امروزی بوده است) به هنرآموزان آموزش می‌داد. بنابراین مکس فکتور موسس برند لوازم آرایشی مکس فکتور را می‌توان مبدع کانتور مدرن و امروزی به شمار آورد. بن نای Ben Nye یکی از برندهای لوازم آرایشی معروف است که بیشتر به خاطر محصولات گریم مورد استفاده در تئاتر و سینما شهرت دارد. بن نای یکی از چهره‌پردازان معروف استودیوی فاکس قرن بیستم بود که گریم فیلم‌های ماندگاری مثل بربادرفته و سیاره میمون‌ها را در کارنامه خود دارد. برند لوازم آرایشی بن نای هم در 1944 تاسیس شد و محصولات آن امروزه توسط برترین هنرمندان و چهره‌های شناخته شده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

کانتور در دوره طلایی سینمای هالیوود

دهه پنجاه میلادی دهه شکوه هالیوود است که از آن به عنوان دوران طلایی هم یاد می‌شود. در این دوره پرخرج‌ترین و ماندگارترین فیلم‌های آمریکایی تولید شدند و ستارگانی چون آدری هیپورن، مریلین مونرو و الیزابت تیلور به عالم سینما معرفی شدند. اگر به فیلم‌ها و پرتره‌های سینمایی آن دوران نگاهی بیندازید قبل از هرچیز گریم سایه روشن روی صورت بازیگران است که خودنمایی می‌کند. در آن زمان بینندگان محو زیبایی ستارگان سینما روی پرده نقره‌ای می‌شدند و از راز زیبایی آن‌ها خبری نداشتند چون که این راز با عموم مردم در میان گذاشته نمی‌شد و کانتور کردن تقریبا یک راز سربه مهر بود که تنها کارشناسان خبره آرایش و گریمور‌ها از آن باخبر بودند.

تاریخچه کانتور در دهه 1990

دهه نود دهه لباس‌های تنگ و کوتاه، ابروهای نخ و کانتورهای ملایم در آرایش بود. در این دوره کوین آکوین از کارشناسان آرایشی شناخته شده‌ای بود که کانتور را به طرز هنرمندانه‌ای برای گریم مشتران خود مثل گوئینت پالترو، سیندی کرافورد و جنت جکسون به کار می‌بردند. اما در این دوره هم ( به دلیل در دسترس نبودن رسانه‌های دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی) کانتور همچنان به صورت یک راز و محدود به صنعت گریم و زیبایی باقی ماند و برای عموم مردم آشکار نشد.

کارداشیان‌ها و کانتور در دهه 2010

سال 2012 به عنوان نقطه عطفی در تاریخ آرایش شناخته می‌شود چون در این زمان کیم کارداشیان تصویری از قبل و بعد آرایش خود در توئیتر منتشر کرد که پرده از یک راز بزرگ برداشت و دنیا را در حیرت فروبرد. از آن زمان میلیون‌ها نفر روش کانتور کردن را آموختند و در آرایش روزمره خود به کار بردند. حالا همه کانتور کردن را به عنوان یک ترفند آرایشی می‌شناسند و می‌دانند که زیبایی بی‌نقص ستارگان مد و سینما از کجا نشات می‌گیرد.

کانتور در سال‌های اخیر

در سال‌های اخیر کانتور به یک پدیده فرهنگی تبدیل شده است که تکنیک‌های مختلفی برای انجام آن به کار می‌رود، تکنیک‌هایی مثل تنتورینگ، استرابینگ و … رایج شده است که هرکدام اثرات خاص خود را دارد. با بررسی تاریخچه کانتور و این تغییرات در چند قرن می‌توان دریافت که صنعت آرایش همچنان در حال تغییر است و باید منتظر پدیده‌های شگفت و جدید دیگری در سال‌های آینده باشیم.