غزلی در مایه‌ی شور و شکستن از محمد‌رضا شفیعی کدکنی ~شعرخوانی

غزلی از محمد‌رضا شفیعی کدکنی

نفسم گرفت از این شب،درِ این حصار بشکن /
درِ این حصارِ جادوییِ روزگار بشکن /
چو شقایق از دل سنگ، بر آر رایتِ خون، /
به جنون، صلابتِ صخره‌ی کوهسار بشکن /
تو که ترجمانِ صبحی به ترنّم و ترانه /
لبِ زخم‌دیده بگشا، صفِ انتظار بشکن /
«سرِ آن ندارد امشب که برآید آفتابی؟» /
تو خود آفتابِ خود باش و طلسم کار بشکن /
بسُرای تا که هستی، که سرودن است بودن /
به ترنّمی دژِ وحشتِ این دیار بشکن /
شبِ غارتِ تتاران، همه‌سو فکنده سایه /
تو به آذرخشی این سایه‌ی دیوسار بشکن

اجرا : شهرزاد فتوحی
تنظیم :‌ مجتبی میر‌سمیعی

غزلی از محمد‌رضا شفیعی کدکنی/
نوای سه‌تار نادر فولادی‌نسب/
اجرا شهرزاد فتوحی/
تنظیم مجتبی میر‌سمیعی