تخصص/مهارت:
بازیگر، هنرپیشه، خواننده
معرفی/ بیوگرافی:
عارف عارف‌کیا (به انگلیسی: Aref Arefkia) هنرمند ایرانی، متولد 19 مرداد 1319 در تهران است.
آقای عارف عارف کیا هنرپیشه و خواننده موسیقی پاپ معروف به سلطان قلبها در ایران است. عارف حدود ۹۰۰ ترانه خوانده که افزون بر فارسی به زبان‌ها و لهجه‌های مختلف اجرا شده‌اند.
عارف از پدر و مادری با اصالت اردبیلی در تهران متولد شد. مادرش متولد و ساکن باکو بود و در دانشگاه مسکو رشتهٔ دندانپزشکی را گذرانده بود؛ مادربزرگش نیز اُپرا می‌خواند و علاقهٔ فراوانی به اشعار به آذری برگردانده شدهٔ نظامی و خاقانی داشت. با شروع جنگ جهانی دوم بسیاری از خانواده‌های ایرانی به جنوب ارس (ایران) کوچانده شدند. پس از این کوچ اجباری مادرش مجبور شد دانشگاه را نیمه کاره رها کند، او با پسر عموی خود ازدواج کرد و نتیجه این ازدواج عارف بود. پدرش رانندهٔ کامیون بود که در آن زمان از مشاغل سخت و مهم محسوب می‌شد.
خیلی زود به دلیل اختلاف در طرز تفکر، پدر و مادرش از هم جدا شدند و عارف مجبور شد که دور از محبت مادرانه، در کنار نامادری زندگی نماید. قحطی و کمبود مواد غذایی (به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم) و کم‌توجهی به بهداشت، باعث شیوع بیماری‌هایی در ایران شده بود که عارف نیز به دلیل همین امراض و همچنین کمبود توجه و مراقبت مادرانه، به مریضی سختی دچار شد. به همین خاطر مادرش توانست سرپرستی او را بگیرد.
عارف خواهر و برادرهای دیگری به نام‌های محمدرضا، علیرضا و شهرزاد نیز دارد. مادر عارف دیگر ازدواج نکرد.
کودکی
عارف برای اولین بار در یک مهمانی ترانه‌ای آذری را به همراه سازهایی شامل تار و دف و کمانچه (به آذری تارگاوال) خواند. تا آن زمان حتی خانواده‌اش هم صدای آواز او را نشنیده بودند و از علاقه‌اش به این هنر آگاه نبودند.
همچنین زمانی که حدود ۶ سال سن داشت، ترانهٔ سوزناک «دنیا ز تو سیرم، بگذار که بمیرم» (از قاسم جبلی) را می‌خواند که اطرافیان و همسایگان را به تحسین وامی‌داشت و می‌گفتند: «چقدر قشنگ می‌خوونه، اگه نمی‌دونستیم این پسر ۵–۶ ساله‌س، حتماً باور می‌کردیم که عاشق شده…»
به عنوان هنرپیشه و خواننده
اولین بار که چهرهٔ عارف بر روی پردهٔ سینما نقش بست در سال ۱۳۴۴ برای فیلم «در دنیا بیگانه بودم» می‌باشد. او در این فیلم به عنوان خوانندهٔ کاباره ایفای نقش نمود. به دعوت تهیه‌کنندگان سینما، عارف هم به مانند ویگن و منوچهر سخایی به سینما کشیده شد. او مجموعاً در ۶ فیلم بازی کرد ولی پس از مدتی از دنیای بازیگری کناره‌گیری کرد.
فیلمهایی که عارف بازی کرده عبارتند از:
۱- ازدواج ایرانی (احمد نجیب‌زاده، ۱۳۴۷)
۲ – عشق آفرین (احمد نجیب‌زاده، ۱۳۴۸)
۳ – ساقی (جمشید شیبانی، ۱۳۴۹)
۴ – آینه زمان (احمد نجیب‌زاده، ۱۳۴۹)
۵- قربون هرچی خوشگله (نظام فاطمی، ۱۳۵۲)
۶- بزن بریم دزدی (داریوش کوشان، ۱۳۵۳)
همچنین در سال ۱۳۴۵ خسرو پرویزی (کارگردان معروف) فیلمی به نام آقا دزده را به سه خواننده روز و محبوب (یعنی ویگن و عارف و منوچهر سخایی) پیشنهاد می‌دهد که هر سه موافقت می‌کنند. مقدمات کار فراهم می‌شود، همه چیز مرتب است اما بنا به دلایلی امکان ادامه پروژه میسر نمی‌شود. در نهایت پیشنهاد بازی در این فیلم به رضا بیک ایمانوردی داده می‌شود که به‌ناچار دو نقش گانگستر و ساده لوح را بازی می‌کند.
در صورت اتمام این پروژه با حضور هر سه خواننده، این فیلم می‌توانست یکی از فیلم‌های پولساز دهه ۴۰ باشد.
اواخر دههٔ ۴۰ خورشیدی قرار بود پروژهٔ فیلم «گلی به نام گوگوش» به تهیه‌کنندگی محمود قربانی با بازی گوگوش و عارف کلید بخورد که انجام نپذیرفت.
• وبسایت:
صفحه در ویکی‌پدیا
• اینستاگرام:
aref.arefkia
• رویدادهای جاری:
📅 درحال حاضر رویدادی موجود نمی‌باشد
• کد QR:
📲 جهت دسترسی سریع و اشتراک‌گذاری آسان، این کد را با تلفن‌های هوشمند اسکن نمائید
