انتزاع تَغَزُلی یا تغزولی شیوهای از نقاشی وابسته به هیجاننمایی انتزاعی در دو دههٔ 1960 و 1970 است. به این شیوه «انتزاعگرایی غِنایی» هم گقته شدهاست. از ویژگیهای این مکتب شور شاعرانه و بهرهگیری از رنگهای تابناک است.
انتزاعگرایی تغزلی نه تنها با جنبشهای حجمگرایی (کوبیسم) و فراواقعگرایی (سوررئالیسم) که قدیمیتر از آن بودند در تقابل بود بلکه با انتزاعگرایی هندسی نیز تقابل داشد.
البته اصطلاح انتزاعگرایی تغزلی در برخی متون معنایی تقریباً مبهم دارد و در نوشتههای مختلف با مفاهیم متفاوتی به کار رفته است ولی به طور کل به جنبههای عمدتاً شهودی (در مقابل هندسی) فرمهای نقاشی انتزاعی به ویژه آثار مربوط به هیجاننمایی (اکسپرسیونیسم) انتزاعی و هواخواهان آن اطلاق میشود. از این اصطلاح غالباً برای توصیف کاربرد آزادانه و افراطی و پرتجمل رنگ استفاده میشود.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕