اصطلاحی برای توصیف برخی نقاشی‌های انتزاعی خاص که مشخصه‌ی آن گستره‌های بزرگی از رنگ‌های خارج از میزان بود و در اواخر دهه‌ی 1940 و اوائل دهه 1950 در ایالات متحده‌ی آمریکا ابداع شد. از جمله پیشروان اصلی آن نیومان و روتکو بودند. از سال 1952 هلن فرانکن تالر نقاشی میدان رنگ را با بهره‌جویی از روش جذب یا لکه‌گذاری رنگ بسیار کم رنگ بر روی بوم‌های آستر نزده تکامل بخشید. بدین ترتیب رنگ به جای آن که بر روی بوم پخش شود، به طور کامل با سطح بوم یکدست و یکپارچه می‌شد. اصطلاح نقاشی میدان رنگ به نقاشی‌هایی اطلاق میشود که به این شیوه انجام شده باشند.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
