سبک نقاشی سِسِشِنیسم (Secessionism) به معنی انشعاب گرایی می‌باشد.
سسشنیسم یک سبک نقاشی برگرفته از سبک‌های “امپرسیونیسم” و “اکسپرسیونیسم” است که توسط هنرمندان آلمانی و اتریشی‌ای به کار برده میشده است. هنرمندان نقاشی که در اواخر قرن نوزده از سنت‌های آکادمی‌های هنری خارج شده بودند.
به نقاشان این سبک هنرمندان انشعاب گرا نیز گفته میشده که بتوانند در نمایشگاه‌های مستقل قادر به آزمایشگری‌های هنرمندانه باشند. سه انشعاب مهم در مونیخ، برلین و شهر وین پدید آمدند.
انشعاب مونیخ در 1892 میلادی از درون بحث‌های هنری آن شهر برخاست و کوچکترین انشعاب بود. انشعاب برلین در 1898 شکل گرفت و به سرعت خود را به عنوان صدای مخالف محافظه کاری رایج در سنت برلینی نقاشی آکادمیک رسمیت بخشید. امپرسیونیسم و پست امپرسیونیسم مورد استقبال انشعاب برلین قرار گرفتند.
انشعاب وین در 1897 را گوستاو کلیمت بنیان نهاد. ممتازترین آثار این گروه از نقاشان، ترکیبی از سبکی تخت و تزئینی با استفاده ماهرانه، دقیق و اغلب قدرتمند از رنگ هستند. آثار آن‌ها اغلب تداعی گر حالات و وضعیت‌های مبهم احساسی هستند که مخاطب را به خوانشی باریک بینانه و پیچیده از اثر دعوت می‌کنند.
انشعاب وین را می‌توان به مثابه پلی میان زیبایی شناسی گرایی (استتیسیسم) قرن نوزده و مدرنیسم قرن بیست دانست. از مشخصات بارز در سبک نقاشی سسشنیسم می‌توان به؛ سبک تزیینی، سطوح تخت، پیچیدگی آیینی، وسوسه انگیزی و تداعی گری و… اشاره نمود
از نقاشان سبک سسشنیسم می‌توان به اسامی ذیل اشاره نمود:
لوویس کورینت
فردیناند مودلر
گوستاو کلیمت
اسکار کوکوشکا
ماکس لیبرمان
ماکس سِلفُگت
اگون شیله
فرانتس فون شتوک
فریتز فون اودکه
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
