یک ماه پیش، سرگئی شاندین و من به هلند رفتیم تا از مزارع لاله‌ها عکس بگیریم. با این حال، بهار غیرمعمول گرم تقریباً برنامه‌های ما را خراب کرد. وقتی به پارک معروف کوکنهوف رسیدیم، که عملاً در همه کتاب‌های راهنمای سفر وجود دارد، متوجه شدیم که تقریباً هیچ لاله‌ای برای عکس‌برداری نمانده است: کارگران پارک درحال بریدن مزارع گل باقی‌مانده درست در مقابل ما بودند. ناگفته نماند که ما بلافاصله هلیکوپتر خود را پرواز کردیم و چند عکس گرفتیم، اما نتیجه نسبتاً ناامید کننده بود.

ما تمام روز را در مناطق مجاور رانندگی می‌کردیم، جایی که چندین مزرعه گل لاله پیدا کردیم، اما آن‌ها نسبتاً کوچک بودند. علاوه بر این، تقریباً همه آن‌ها به شدت از گردشگران فضول حصار شده بودند.

در شب، سرگئی عکس‌های هوایی بسیار مناسبی از یک مزرعه گل لاله را در گوگل جستجو کرد. مکان این عکس‌ها نامشخص بود، اما با کمک نقشه‌های ماهواره‌ای توانستم مختصات دقیق آن را پیدا کنم. نقطه ضعف این بود که میدان در آن سوی کشور قرار داشت. بخش خوب این بود که “آن سوی کشور” تنها حدود 100 کیلومتر با هتل ما فاصله داشت. بنابراین، تصمیم گرفتیم آن را در روز بعد امتحان کنیم.

پس از اولین پرواز ما مشخص بود که ما دربارهٔ این مکان حق داریم. لاله‌ها هنوز به طور کامل بریده نشده بودند و عملاً هیچ توریستی در اطراف وجود نداشت. ما با تمام ذوقی که داشتیم کار کردیم و سعی کردیم جالب‌ترین زوایایی را که عکاسی از یک هواپیمای معمولی غیرممکن بود، ثبت کنیم.

و در اینجا چند حقایق دربارهٔ کشور لاله‌ها وجود دارد.

با وجود اینکه لاله‌ها معروف‌ترین نماد هلند هستند، مردم هلند تا اواسط قرن شانزدهم با این گل‌های شگفت انگیز آشنا ^نبودند . چند لامپ اول توسط پروفسور گیاه شناسی، کارولوس کلوزیوس (همچنین به عنوان Charles de l’Écluse) از اتریش به کشور آورده شد، جایی که پیازها به نوبه خود از ترکیه وارد شده بودند.

پروفسور کلوزیوس با اشتیاق فراوان به کشت گل لاله پرداخت و به زودی نتایج چشمگیری دریافت کرد. با کمک بیشتر از شرایط آب و هوایی مساعد و ساختار خاک، کل هلند به زودی توسط “تالیپمانیا” از بین رفت. تقاضا برای گل‌ها به حدی بود که مردم صرف نظر از موقعیت اجتماعی خود، ثروت زیادی را صرف داشتن یک لامپ کمیاب می‌کردند که در برخی مواقع ممکن است قیمتی بیشتر از طلا داشته باشد. تاریخ از خریدار می‌داند که آبجوش را با قیمت 30000 فلور با یک پیاز گل لاله عوض کرده است.

به زودی، این شوق لاله به حدی رسید که دولت مجبور شد دخالت کند و به تجارت پایان دهد. آنها در سال 1637 قانونی را تصویب کردند که بر اساس آن هرگونه فعالیت تجاری با گل لاله ممنوع شد. قیمت لامپ با سرعت رعد و برق کاهش یافت و کل بازار گل لاله سقوط کرد. بهبودی کشور پس از چنین “بحران گل” طولانی مدت طول کشید. اما پس از آن، هلندی‌های تجاری‌محور راه سودآور جدیدی برای کسب درآمد پیدا کردند: صادرات گل لاله به خارج از کشور.

امروزه هلند حدود سه چهارم عرضه گل لاله در بازار جهانی را به خود اختصاص داده است. پارک کوکنهوف، که در بالا ذکر شد، تنها مکانی برای دیدن لاله‌ها نیست. در طول دوره کوتاه گلدهی آن‌ها (بیشتر از 2 هفته در بهار) کل کشور به یک “ملیله” روشن پر از رنگ تبدیل می‌شود و همچنین – وقتی از بالا نگاه می‌کنیم – هندسه‌ای شگفت انگیز از خطوط زیبا.

عکس و متن از Stas Sedov