◉ درباره: تخت جمشید (پرسپولیس، پارسه، پرسه پولیس)، مجموعه‌ای عظیم از کاخ ها، دروازه ها، آرامگاه‌های پادشاهان، نقش برجسته‌ها و پلکان‌های باشکوهی است که در دامنه‌ی غربی کوه رحمت بنا شده است. ساخت این مجموعه در سال 518 قبل از میلاد آغاز و 150 سال به طول انجامید.
این شهر باستانی در دوران فرمانروایی داریوش اول، خشایارشاه و اردشیر اول به عنوان پایتخت باشکوه و تشریفاتی هخامنشیان بر روی سکو یی بالاتر از سطح جلگه‌ی مردوشت ساخته شد. سبک معماری هخامنشی شامل نوعی از تلفیق و ابداع است که تخت جمشید، به عنوان یکی از نشانه‌های مهم آن، از شاهکارهای هنر و معماری جهان باستان محسوب می‌شود.
کاخ‌های این مجموعه از قسمت‌های مهمی نظیر پلکان ورودی، دروازه‌ی ملل، کاخ آپادانا (کاخ بارعام سلطنتی)، کاخ تَچَرا (کاخ اختصاصی پادشاه)، کاخ هَدیش، کاخ سه دروازه، کاخ صد ستون، دروازه‌ی ناتمام و آرامگاه‌هایی در قسمت شرقی تولید شده است. باستان شناسان کارکردهای خاصی را برای تخت جمشید برشمرده‌اند از قبیل مقر و استراحتگاهی موقت، محل برگزاری آیین نوروزی و جشن‌های بهاری، رصدخانه‌ای جهت انجام مطالعات نجومی، محل گردهمایی و شورا و پارلمان، نیایشگاهی بزرگ جهت برگزاری انجام مراسم مذهبی و همچنین به عنوان یک زیگورات که برگرفته از معماری زیگورات‌های میان رودان است. در این مجموعه سنگ‌های آهکی با رنگ‌های مختلف بدون استفاده از ملات و با استفاده از بست‌های فلزی‌ درکنار یکدیگر قرارگرفته اند.
در ساخت مجموعه‌ی عظیم تخت جمشید افراد بی‌شماری حضور داشتند که علاوه بر دریافت حقوق از مزایای بیمه‌ی کارگری نیز بهره مند بودند. تخت جمشید درسال 331 پیش از میلاد توسط اسکندر مقدونی به آتش کشیده شد و بخش اعظم آن از میان رفت.

منبع: وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی / https://www.visitiran.ir