جمهوری مالدیو از 26 جزیره مرجانی و نزدیک به دو هزار جزیره مرجانی تشکیل شده است. بیشتر آن‌ها خالی از سکنه هستند و این منطقه‌ای است که طبیعت در آن حاکم است. چندین پانوراما و تورهای 360 درجه که توسط هوایی ساخته شده و به این مناظر بهشتی اختصاص داده شده است قبلاً منتشر گردیده است. امروز به قسمتی غیرعادی از مالدیو سفر خواهیم کرد.

ماله، پایتخت مالدیو، خود را در جزیره‌ای به همین نام با 1.87 کیلومتر طول و 1.5 کیلومتر عرض پیدا کرده است. این شهر بسیار شهری است، تقریباً کل منطقه تولید شده است و زمین خالی به شدت کم است: جمعیت به طور پیوسته درحال افزایش است. تعداد ساکنان از تنها 5200 نفر در سال 1922 به بیش از 200000 یک قرن بعد افزایش یافته است.

یکی دیگر از مسائل مهم مجمع الجزایر مالدیو، خطر سیل ناشی از افزایش سطح جهانی آب دریاها است. بسیاری از جزایر تنها یک متر بالاتر از سطح دریا قرار دارند و احتمالاً در زیر آب ناپدید می‌شوند. مقامات راه حل مشترکی برای هر دو مشکل پیدا کرده اند.

در سال 1997، ساخت جزیره مصنوعی Hulhumalé در نزدیکی پایتخت پرجمعیت آغاز شد. برای ایجاد آن، از مواد ویژه استخراج شده از پایین‌ترین تالاب کم عمق و همچنین زباله‌های جامد خانگی فرآوری شده استفاده می‌شود. جزایر پایتخت Hulhulé و Thilafushi منشا یکسانی دارند. این زمین‌ها به اندازه دو متر از سطح آب بالا می‌روند، بنابراین افراد بیشتری به اینجا نقل مکان می‌کنند. در مجموع، یک سوم از کل جمعیت کشور در پایتخت متمرکز است که در چندین جزیره پراکنده شده است.

در همان زمان، Hulhumalé همچنان سریع‌ترین جزیره درحال رشد است: اکنون به چهارمین جزیره بزرگ در مالدیو تبدیل شده است. جمعیت این جزیره درحال حاضر از 50000 نفر فراتر رفته است و یک جزیره جدید به نام Hulhumalé-2 به زمین مصنوعی اصلی اضافه شده است: این جزیره برای اسکان حدود 240000 نفر در این جزیره در آینده نزدیک طراحی شده است.

Hulhumalé در شمال شرقی جزیره Hulhulé، جایی که فرودگاه بین المللی Velana با جاده‌ای که این جزایر را به هم متصل می‌کند، قرار دارد. اما تا سال 2018 سفر زمینی به جزیره اصلی غیرممکن بود. این افتتاح پل Sinamale بین Hulhulé و Malé بود که سه جزیره بزرگ شهری را در یک زنجیره جاده متحد کرد.

این پل دو بانده که شامل خطوط مجزا برای موتورسیکلت‌ها و عابران پیاده است به طول 1.39 کیلومتر امتداد دارد. این پل به عنوان پل دوستی چین و مالدیو نیز شناخته می‌شود، زیرا کشور مذکور به طور فعال در تامین مالی ساخت و ساز مشارکت داشته است.

آتول ماله شامل آتول ماله شمالی و آتول ماله جنوبی است. همراه با جزایر کوچکی که در اطراف آن پراکنده شده اند، بخشی از جزیره مرجانی بزرگ کافو را تشکیل می‌دهند. تنها 400 متر دورتر از پایتخت، جزیره کوچک فونادو وجود دارد. منظره پرنده از این سرزمین نه تنها زیبا بلکه بسیار غیرعادی است. در واقع، این جزیره متعلق به یک شرکت تجاری دولتی است و آن‌ها از جزیره برای ذخیره سوخت خود استفاده می‌کنند. مخازن شامل 70 درصد از کل حجم سوخت در کشور است، بنابراین جزیره از اهمیت استراتژیک برخوردار است.

واقعیت جالب این است که سه منطقه زمینی به نام فونادو وجود دارد. این نام یادآور میراث طبیعی این قسمت از سیاره است: “dhoo” به معنای یک جزیره است، درحالی‌که کلمه “Funa” دیوهی است برای Calophyllum inophyllum (همچنین به عنوان لورل اسکندریه شناخته می‌شود): یک درخت استوایی زیبا با گل‌های سفید.

و این همان چیزی است که پایتخت مالدیو هفت سال پیش به‌نظر می‌رسید:

هر یک از جزایر متعدد مالدیو منحصربفرد است و تاریخ خاص خود را دارد. امیدواریم از سفر خود با هوایی لذت برده باشید!