ما اولین عکس پانورامای هوایی عصر خود را کاملاً تصادفی از هلیکوپتر گرفتیم و بر فراز مرکز شهر لس آنجلس درگیر شدیم.

این اتفاق افتاد که عکاس ما دیما مویزینکو، تا جایی که داستانش پیش می‌رود، در هنگام برخاستن از زمین تاخیر داشت (اما من آن را “نیم ساعت تاخیر برای عکسبرداری” می‌نامم 🙂

او دیرتر از همیشه بلند شد، در این زمان ما معمولاً پروازهایمان را تمام می‌کنیم. با این حال او موفق شد از علامت معروف هالیوود (امضای لس آنجلس) در نور غروب خورشید عکاسی کند.

پس از آن، احتمالاً به رهبری عذاب وجدان خود، دیما تصمیم گرفت به مرکز شهر لس آنجلس پرواز کند و در گرگ و میش چندین پانوراما از افق لس آنجلس بگیرد. او فکر می‌کرد که به احتمال زیاد، کیفیت فنی تصاویر بسیار پایین خواهد بود: بسیار تاریک بود و معمولاً هیچ کس از هلیکوپتر در نور ضعیف شلیک نمی‌کند. با کمال تعجب، نتیجه بسیار جالب بود و در چند روز دیما مأموریت داشت که پس از غروب خورشید بر فراز لاس وگاس پرواز کند و از شهر روشن فیلمبرداری کند. این یک جلسه عکس منحصربفرد با نتایجی بود که قبلاً هرگز ندیده بودم. علاوه بر این، همیشه خوب است که اولین کسی در جهان باشید که کاری کاملاً جدید را انجام می‌دهید. ما بعداً شب لاس وگاس را به شما نشان خواهیم داد و در ضمن اجازه دهید شما را با لس آنجلس عصر آشنا کنیم.

استعمارگران مذهبی اسپانیایی لس آنجلس را در پایان قرن هجدهم تأسیس کردند. آنها از آنجایی که ذاتاً سخاوتمند بودند (و در کلمات)، محل سکونت خود را El Pueblo de Nuestra Señora la Reina de los Ángeles sobre El Río Porciúncula (شهر بانوی ما ملکه فرشتگان در رودخانه Porciúncula) نامیدند. تاریخ دربارهٔ اینکه چقدر برای بیان این عبارت صبر کرده‌اند سکوت کرده است، اما کوتاه شدن نام شهر بعدها جای تعجب ندارد.

در سال 1820 این شهر به بزرگترین شهرک مدنی در کالیفرنیا تبدیل شد: 650 نفر در آنجا زندگی می‌کردند و وضعیت شهر در سال 1850 به لس آنجلس داده شد.

امروزه، لس آنجلس شهری با بیشترین جمعیت در داخل ایالت و دومین شهر بزرگ در کشور است. اگرچه هنوز از آسمان مانند یک “دهکده بزرگ” به‌نظر می‌رسد: خانه‌های کوچک متعددی که در میان تپه‌ها لانه کرده اند، یک لس آنجلس واقعی هستند که شبیه یک لحاف غول پیکر ساخته شده از تکه‌های مختلف است. این شهر هیچ منطقه مرکزی کاملاً مشخصی ندارد، که این یکی دیگر از ویژگی‌های منحصربفرد شهر فرشتگان است.

اگر از کسی بپرسید که وقتی کسی از لس آنجلس نام می‌برد چه فکری می‌کند، به شما می‌گوید که هالیوود است. به طور متوسط ​​روزانه 50 فیلم و برنامه تلویزیونی در خیابان‌های آن فیلمبرداری می‌شود. اما، مانند هر شهر بزرگی، بیش از آنچه که به‌نظر می‌رسد، به آن توجه دارد.

همچنین می‌توان باغ‌های پرتقال، صنعت هوانوردی درحال توسعه و حتی تولید روغن را پیدا کرد. و به لطف سواحل باشکوه و دیگر مناظر، لس آنجلس میلیون‌ها گردشگر را به خود جذب می‌کند و به عنوان سومین شهر پربازدید ایالات متحده پس از نیویورک و میامی شناخته می‌شود.

لس آنجلس مکان‌های دیدنی زیادی ندارد: بیشتر به خاطر فضا و شهرت بی‌نظیرش شناخته شده است.

این شهر در دشت‌های ساحلی در مرز خلیج واقع شده و توسط کوه‌ها احاطه شده است. علاوه بر خانه‌های یک طبقه زیبا، می‌توانید آسمان خراش‌ها و پارک‌های زیادی را ببینید. به هر حال، فانوس دریایی واقع در بندر آن تنها فانوس دریایی در جهان است که چراغ سبز دارد.

ده‌ها هزار مکان تفریحی در لس آنجلس وجود دارد. مراکز اصلی زندگی شبانه در نواحی سیلور لیک، هالیوود و بلوار سانست (خیابان راک‌ها و همجنس‌بازان محلی) متمرکز شده‌اند. در طول روز گردشگران می‌توانند از استودیوهای دیزنی لند و یونیورسال – پارک‌های موضوعی مشهور جهان – و همچنین سواحل معروف اقیانوس دیدن کنند.

لس آنجلس همچنین دارای بورلی هیلز است که به خاطر ساکنان ثروتمندش مشهور است (که کاملاً درست نیست) و یکی از معروف‌ترین خیابان‌های هالیوود – Mulholland Drive – با ویلاهای کوین کاستنر، مارلون براندو، بروس ویلیس و سایر سلبریتی ها؛ و خیابان ستارگان با هزاران اثر از کارگردانان، بازیگران، نوازندگان بزرگ… جدای از آن، این شهر به عنوان مرکز تجارت جهان مشهور است. و در نهایت، “اسکار” معروف نیز در اینجا اهدا شد.

به همین دلیل است که می‌توان لس آنجلس را شهر تاریخ و شهر افسانه نامید.