دوره قرون وسطی بخش قابل توجهی از تاریخ است که زندگی بشر را به طور قابل توجهی تغییر داده است. در آن زمان بود که اولین چاپخانه و اسلحه گرم ظاهر شد و اولین نهادهای آموزش حرفه‌ای و انتخابی مانند مجلس راه اندازی شد. دوره رنسانس که در اواخر قرون وسطی رخ داد پس از یک رکود طولانی این هنر را زنده کرد.

با کمال تعجب، قرون وسطی ویژگی‌های منحصربفرد خود را نه تنها در اروپا، بلکه در آسیا نیز دارد. یکی از این ویژگی‌ها معماری شگفت انگیز است. تقریباً تمام معابد و قلعه‌هایی که تا به امروز باقی مانده‌اند به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده اند. سازه‌های مخروطی که با هزاران نقش برجسته و مجسمه‌های متعدد خدایان بودایی و هندو تزئین شده‌اند، می‌توانند به عنوان راهنمای تاریخ، یک کتاب مذهبی و یک کتاب راهنمای فرهنگی برای این منطقه باشند.

یکی از برجسته‌ترین بناهای تاریخی که مدت‌ها پیش ساخته شده و در جزیره جاوا، اندونزی قرار دارد، مجموعه معبد هندو پرامبانان است. ساخت و ساز در قرن 8 و 9 انجام شد. در آن دوره حدود دویست معبد ساخته شد. اما اکثر آن‌ها اکنون ویران شده اند: آن‌ها در اثر زلزله و فوران آتشفشان ویران شده اند. در نیمه اول قرن بیستم برخی از آن‌ها بازسازی شدند و درحال حاضر محبوب‌ترین قسمت مجموعه شامل سازه‌های عظیمی است که از فاصله بسیار دور دیده می‌شوند. آنها را به همان روشی که خود مجموعه نامیده می‌شود – “معبد پرامبانان” یا “Lara Jonggrang” نیز شناخته می‌شود که به معنای “دوشیزه باریک” است.

طبق افسانه، دلیل ایجاد معبد پرامبانان یک عشق نافرجام بود. شاهزاده باندونگ بوندووسو به دختری زیبا به نام جونگ گرانگ پیشنهاد ازدواج داد. او تمایلی به ازدواج با او نداشت، اما در عین حال بلافاصله امتناع نکرد. بنابراین او فریب داد و با یک شرط غیرممکن موافقت کرد: شاهزاده باید تنها در یک شب معبدی با هزار مجسمه بسازد. اما زمانی‌که این کار تقریباً انجام شد، جونگ‌گرانگ تلاش‌های او را با آتش‌افشانی با کمک مردم محلی ناکام گذاشت، بنابراین شاهزاده فریب خورد و فکر کرد که خورشید در شرف طلوع است. Bondowoso که تا آن لحظه 999 مجسمه را تمام کرده بود، از این فریب به شدت عصبانی شد و به جونگ گرانگ نفرین کرد که او را به هزارمین مجسمه سنگی نهایی تبدیل کرد – “Slender Maiden”.

پرامبانان بزرگترین مکان معبد در اندونزی است که به خدایان اصلی هندو اختصاص داده شده است: شیوا، ویشنو و برهما. سه معبد که بر فراز مرکز سه سکوی متحدالمرکز قرار دارند، با نقش برجسته‌هایی که داستان حماسه هندو – رامایانا – را روایت می‌کنند، تزئین شده‌اند. نه چندان دور معابدی وجود دارد که به خدایان حیوانات اختصاص داده شده است – نندی گاو نر، موجودی پرنده مانند گارودا – پرنده سواری ویشنو و نماد ملی اندونزی.

مجموعه معماری همسایه Sewu در 800 متری شمال پرامبانان واقع شده است. از یک معبد مرکزی و چندین معبد کوچکتر در اطراف آن تشکیل شده است. اگرچه این مجموعه ویران است، اما سبک معماری رایج به راحتی قابل تشخیص است و مناسب معبد پرامبانان است.

باستان شناسان هنوز درگیر تحقیقات در قلمرو پرامبانان هستند و گاهی اوقات اکتشافات جدیدی گزارش می‌شود. از شما دعوت می‌کنیم تا نگاهی شایسته به این مجموعه باشکوه از بالا داشته باشید.

عکس های سرگئی شاندین  و استاس سدوف