در مقایسه با مسکو و بسیاری از شهرهای دیگر روسیه، سن پترزبورگ نسبتاً جوان است. در زمانی که یاروسلاول یا ولادیمیر ، یا مسکو یا سوزدالدر مرکز تاریخ روسیه بودند، منطقه پترزبورگ امروزی توسط سکونتگاه‌های شکارچیان، ماهیگیران و کشاورزان اشغال شد. اما خود قلمرو (دهانه رودخانه نوا و ساحل خلیج نوا) از هر نظر مناسب بود. در قرن هشتم تا سیزدهم، مسیر تجاری از وارنگیان به یونانیان که اسکاندیناوی و امپراتوری بیزانس را به هم متصل می‌کرد، از رودخانه نوا می‌گذشت. بنابراین ساخت و سازهای مستحکم درست در این مکان بسیار سودآور بود. به همین دلیل بود که سوئدی ها، نزدیک‌ترین همسایگان ما، درگیر جنگ‌های طولانی مدت برای مالکیت این سرزمین‌ها بودند.

1 مه 1703 (12 می، NS) به عنوان تاریخ تاریخی سنت پترزبورگ در نظر گرفته می‌شود: قلعه Nyenschantz که در آن زمان در اختیار سوئد بود، توسط سربازان روسی اشغال شد و این بار برای همیشه. ساخت مرزهای مستحکم روسیه نقش مهمی در این رویدادها داشت. تزار پیتر کبیر پس از مطالعه نقشه دلتای نوا، جزیره زایاچی (خرگوش) را انتخاب کرد و در 16 مه (27 مه NS) قلعه پیتر و پل را گذاشت.

“از اینجا، واقعاً، ما باید در سوئد وحشت ایجاد کنیم” – این راهی بود که الکساندر پوشکین قصد پیتر را توصیف کرد و دلیلی هم داشت. قلعه پیتر و پل هرگز خود در عملیات نظامی شرکت نکرده بود. تنها وجود قلعه برای تأثیرگذاری کافی بود. در همین حال، در سال 1721، به دلیل پایان جنگ بزرگ شمال که نقشه جهان را دوباره تغییر داد، مسائل نظامی دیگر از اهمیت برخوردار نشدند. در نتیجه، امپراتوری روسیه که به دریای بالتیک دسترسی داشت و دارای ارتش و ناوگان قدرتمند بود، در نقشه اروپا ظاهر شد.

سن پترزبورگ پایتخت آن امپراتوری شد. این شهر در اطراف قلعه‌ای به نام سنت رسول پیتر تولید شده است. این ساخت و ساز در امتداد رودخانه نوا با تخلیه باتلاق‌ها در دلتای آن انجام شد. ساختمان‌ها هم از سنگ و هم از چوب ساخته شده بودند. اگرچه شهر دیگر از سوی سوئدی‌ها وحشت نداشت، اما زندگی آنقدرها هم ساکت نبود. ساختمان‌ها متحمل آتش سوزی و سیل مداوم شدند. در برهه‌ای از زمان، آب به بیش از 3 متر از سطح رودخانه رسید و خسارات جبران‌ناپذیری به شهر و ساکنان آن وارد کرد.

در پایان قرن 18 بسیاری از ساختمان‌های پترزبورگ ویران شده بودند. «شواهد» بسیار کمی از آن زمان تا به امروز باقی مانده است (کیکین چمبر یکی ازآن‌ها است). تمام مناظر دیگر که اکنون در لیست شاخص‌های شهر گنجانده شده اند، نتیجه سیاست شهرسازی اخیر است. در سال 1737، طبق دستور آنا یوآنونا، “کمیسیون ساخت و ساز سنت پترزبورگ” تأسیس شد. بعداً در سال 1762 با “کمیسیون ساختمان‌های سنگی مسکو و سن پترزبورگ” جایگزین شد.

از آن زمان معماران زیادی مانند فرانچسکو راسترلی، یوری فلتن، ایوان استاروف، جاکومو کوارنگی، ژان باپتیست والین د لا موته، واسیلی باژنوف و بسیاری دیگر در اینجا شروع به کار کردند تا جلوه بی‌نظیر سن پترزبورگ را خلق کنند. پیش از این، تیم هوایی درحال حاضر چندین پانوراما از سن پترزبورگ و حومه معروف آن Peterhof ایجاد کرده است که می‌تواند به شما کمک کند دربارهٔ ویژگی‌های معماری بناهای برجسته بیشتر بدانید. و این بار شما را به سفری جدید در یکی از معروف‌ترین شهرهای روسیه دعوت می‌کنیم.

عکس های استاس سدوف ، دیمیتری مویزینکو