پرواز بر فراز ریو با هلیکوپتر بسیار راحت است.

برخلاف بسیاری از شهرهای بزرگ دیگر جهان، که محدودیت‌های زیادی وجود دارد و اغلب مجوزهای پروازی خاص مورد نیاز است، در ریودوژانیرو می‌توانید تقریباً در همه جا و در هر سطح پروازی پرواز کنید، مطمئناً با رعایت الزامات ایمنی و عقل سلیم. نکته مهم این است که مانعی برای پرواز بوئینگ‌ها از فرودگاه همسایه ایجاد نکنید. همچنین گاهی اوقات نزدیک شدن و عکس گرفتن از کشتی‌های نیروی دریایی ایستاده در بندر ممنوع است.

خلبان بسیار شاد بود. او موسیقی را در هدست من گذاشت، حکایت‌هایی برایم تعریف کرد، چرخید و چرخید و به طور کلی تمام آرزوهای من را اجرا کرد.

با این حال، چند بار در طول یک ساعت، زمانی‌که از هلیکوپتر خواستم در هوا معلق شود و تصاویر پانوراما را شلیک کردم، خلبان نگران شد و به سختی گفت که نمی‌توان مدت زیادی در آنجا ماند و باید خیلی زود پرواز کنیم.

بعد از فرود آمدن، از خلبان پرسیدم که چرا بعضی جاها به من اجازه عکس گرفتن نداده و پرواز کرده است، هرچند که در جاهای دیگر هلیکوپتر می‌تواند 5 یا 10 دقیقه در هوا معلق بماند.

خلبان پاسخ داد که دوست ندارد هلیکوپتر در هوا روی فاولاها شناور باشد (فاولاها محله‌های فقیرانه شهر هستند) زیرا اصابت به هدف بدون حرکت با سلاح خودکار راحت‌تر از سلاح متحرک است و او دوست ندارد. برای بازگشت به پایگاه با سوراخ داخل کابین، به خصوص پس از اینکه اخیراً یک هلیکوپتر پلیس در هوا مورد اصابت قرارگرفته است.

این زندگی در ریودوژانیرو است…

و شما می‌توانید پانورامایی را که من در آنجا گرفته ام ببینید.