سنت موریتز یکی از قابل احترام‌ترین پیست‌های اسکی در کوه‌های آلپ سوئیس است. در بروشورهای اپراتورهای توریستی، سنت موریتز به عنوان مکانی برای اوقات فراغت برای مشتریان خواستار توصیف شده است. این استراحتگاه بیش از یک‌بار توانسته است مرا شگفت زده کند. با این حال، این به خاطر رستوران‌های واقع در میان پیست‌های اسکی نیست، جایی که از بازدیدکنندگان خاویار سیاه با چکمه‌های اسکی و ترافل سرو می‌شود، به خاطر ارکستری با نوازندگان زنده نیست و در نهایت به دلیل «نور، شفابخش» نیست. و هوای درخشان شامپاین». 

من ابتدا با داستانی که دوستانم از سنت موریتز برگشته بودند، تعجب کردم. به گفته آن‌ها و همچنین آمار، این مکان خوشبخت دارای 360 روز آفتابی در سال است که برای اسکی بازان بسیار مهم است. بنابراین، دوستان من یک هفته در سنت موریتز ماندند و “خوش شانس” بودند که آن پنج روز ابری را به‌دست آوردند. از طرفی روز ششم طبق انتظار آفتابی بود. 🙂

دفعه بعدی که غافلگیر شدم زمانی بود که خودم از سنت موریتز دیدن کردم. در یک فروشگاه کوچک محلی توقف کردم تا ببینم آیا می‌توانم ژاکتی برای خودم پیدا کنم. یک مورد خوب از قفسه انتخاب کردم، به طور خودکار برچسب قیمت را بررسی کردم و کاملا شوکه شدم. فوراً مرا به یاد یک جوک قدیمی انداخت درباره بازدیدکننده‌ای که با دقت منوی رستوران را مطالعه می‌کند و سپس از گارسون می‌پرسد. “این قیمت هاست یا شماره تلفن؟” 🙂

ژاکتی که نظرم را جلب کرده بود 6000 یورو (حدود 8000 دلار آمریکا) قیمت داشت. ظاهراً چهره ام چنان تعجبی داشت که صاحب مسن و بسیار مودب مغازه به من گفت ژاکت‌های قفسه دیگر ارزان‌تر است. من به آن قفسه نزدیک شدم و قیمت را بررسی کردم: در واقع، آن‌ها ارزان‌تر بودند – فقط 4000 یورو.

بنابراین تصمیم گرفتم فعلا از خرید لباس صرف نظر کنم و در عوض با شرکت ایرگریشا تماس گرفتم و یک هلیکوپتر به مدت سه ساعت استخدام کردم – همه به قیمت یک پلیور. در طی آن پرواز 40 عکس پانوراما ایجاد کردم که 9 مورد آن در این وب سایت نشان داده شده است.

اکنون، در اینجا اطلاعاتی دربارهٔ سنت موریتز آورده شده است.

سنت موریتز سوئیس به حق “پادشاه” پیست‌های اسکی آلپاین در نظر گرفته می‌شود. “اشرافی”، “جهان وطنی” و “محترم” همگی سنت موریتز را توصیف می‌کنند، مکان مورد علاقه برای اوقات فراغت نمایندگان سلسله‌های سلطنتی، مولتی میلیونرها، سیاستمداران و ستارگان تجارت نمایشی.

سنت موریتز در ارتفاع 1856 متری از سطح دریا در سواحل دریاچه‌ای به همین نام در منطقه انگادین در کانتون گرابوندن واقع شده است. امروز خود شهرک 5600 ساکن دارد. در اوج فصل می‌توانید حدود 3000 پرسنل خدماتی و همچنین هزاران گردشگر را اضافه کنید. این مکان دارای شرایط عالی برای آموزش اسکی در سراشیبی است: 36 مسیر “سیاه” و 136 مسیر “قرمز” امکانات زیادی را برای اسنوبورد سواران، اسکی بازان مبتدی کراس کانتری و اسکیت بازان فراهم می‌کند. طول کل پیست‌های اسکی سراشیبی منطقه 350 کیلومتر و طول پیست‌های کراس کانتری 150 کیلومتر است.

سنت موریتز به عنوان “روشن ترین” استراحتگاه سوئیس در نظر گرفته می‌شود. 322 روز آفتابی در سال وجود دارد. این توضیح می‌دهد که چرا حتی پس از پایان فصل اسکی (در تابستان، اواخر بهار و اوایل پاییز) هیچ کمبودی برای گردشگران وجود ندارد. در طول فصول گرم، گردشگران از کشتی‌های تفریحی آبی، پیاده‌روی‌های زیبا، دوچرخه‌سواری، آب گرما، مناظر خیره‌کننده و فضای ممتاز استراحتگاه لذت می‌برند.

می‌توانید مستقیماً از سنت موریتز به ایستگاه Corviglia در ارتفاع 2486 متری سوار تراموا شوید و در عین حال منظره گیج‌کننده Piz Noir (3057 متر بالاتر از سطح دریا) را تماشا کنید. اسکی بازان باتجربه این پیست شیب دار را برای چالش نهایی آن ارزش قائل هستند. 

چندین پیست اسکی مجلل در مجاورت ایستگاه Corviglia هستند، از جمله Piz Corvatsch (3451 متر بالاتر از سطح دریا). این یکی از خیره کننده‌ترین مکان‌ها برای اسکی است. مسیر در امتداد یخچال طبیعی اجرا می‌شود.

پیز برنینا 4048 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد که آن را به مرتفع‌ترین نقطه کوه‌های آلپ شرقی تبدیل می‌کند. کابین “مارک و روزا” که محل استراحت کلیدی کوهنوردان است، در این مکان در ارتفاع 3600 متری قرار دارد. معمولاً کوهنوردان در انتهای مسیر خود به سمت کابین پایین می‌روند. با وجود نمای بیرونی کهنه، کابین‌ها برای استراحت بسیار متمدنانه مجهز شده اند. پرسنل خدماتی دائماً درحال انجام وظیفه هستند و همه همیشه از ماندن استقبال می‌کنند. اگر همه مکان‌های راحت انتخاب شوند، همچنان می‌توانید در یک سوله گرم نشده روی یک تخت بسیار ساده بمانید.

دره Bregaglia، یک دره فوق‌العاده آلپ، در جنوب غربی کانتون Graubünden واقع شده است. امروزه منطقه پایین آن متعلق به ایتالیا است. در حالی که در ناحیه بالای سوئیس، می‌توانید دریاچه مصنوعی آلبیگنا را پیدا کنید که در سال 1959 برای تامین نیروگاه‌های برق آبی ایجاد شد. با گذر از کنار آن می‌توان دیوار سد را دید که به طور غیرمنتظره‌ای در میان کوه‌های پوشیده از برف ظاهر می‌شود و سپس همان مناظر بت‌های سوئیس با خانه‌های عروسکی شان و در آخر، توده‌های کوهستانی باشکوه.

در پانورامای ما همچنین دو دریاچه آلپ (Silvaplauna و Silsersee) را با روستاهای اطراف،. به دلیل بادهای ثابتی که از گذرگاه مالوجا می‌وزد، دریاچه سیلواپلاونا در میان موج سواران، قایق سواران و دوستداران بادبادک محبوب است. در پایان ^قرن نوزدهم، فیلسوف مشهور آلمانی، فردریش نیچه، به مدت 7 سال در یکی از روستاهای محلی زندگی کرد. او به قدری در دریاچه سیلواپلاونا قدم می‌زد و از زیبایی‌های بهشتی مناظر آنقدر لذت می‌برد که یک پلاک به یاد ماندنی به افتخار او نصب شد.

در دره انگادین، در 5 کیلومتری سنت موریتز، در ارتفاع 1797 متری از سطح دریا، فرودگاه کوچکی به نام سامدان (فقط با یک باند فرود) وجود دارد. این فرودگاه مرتفع‌ترین فرودگاه اروپا است. فرودگاه قبلا برنامه منظمی با پروازهای منظم داشت. متاسفانه تمامی پروازها به دلیل سقوط هواپیماهای متعدد لغو شد. با این حال، می‌توانید با جت شخصی به سمدان پرواز کنید. هوای محلی به خصوص در تابستان بسیار رقیق است. به همین دلیل است که هلیکوپترهای سبک کمتر قدرتمند، که معمولاً از دره به اینجا پرواز می‌کنند، برای بلند شدن و پرواز به خانه مشکل دارند. و اگر یک هلیکوپتر دارای محموله سنگین و مخزن سوخت پر باشد، نمی تواند به‌صورت عمودی بلند شود (مانند هلیکوپترها معمولاً) اما در عوض باید به روش هواپیما بلند شود و در امتداد باند پرواز کند.

واقعیت این است که وزن محموله که در ارتفاع معمولی در دره مشکلی ایجاد نمی‌کند، در هوای رقیق بیش از حد می‌شود و موتور هلیکوپتر ظرفیت کافی برای بلند شدن عمودی را ندارد.

عکس و متن از اولگ گاپونیوک