در خانواده Cupressaceae ، درخت مخروطی به نام Taxodium یا سرو طاس وجود دارد. در ابتدا. این گونه در قاره آمریکای شمالی منشاء گرفت اما در نهایت در قرن هفدهم به اروپا آورده شد.

تاکسودیوم نسبت به نواحی مرطوب مانند سواحل و باتلاق‌ها بسیار متحمل است. به نور زیادی نیاز ندارد، اما بسیار وابسته به گرما است. یکی دیگر از عوامل کلیدی برای این درخت میزان بارندگی است. چوب انبوه آن بسیار مقاوم در برابر پوسیدگی است و تاکسودیوم آنقدر به آب معتاد است که می‌تواند در شرایطی رشد کند که هر گیاه خشکی دیگری تحمل آن را ندارد. در سال 2012، غواصان یک درخت سرو زیر آب را در آلاباما، ایالات متحده پیدا کردند. درختان در زیر 18 متری آب احساس خوبی داشتند.

تاکسودیوم در پنج سال اول زندگی خود به ارتفاع 3 متر می‌رسد، سپس در 40 سالگی به 21 متر می‌رسد و درختی 100 ساله حدود 36 متر ارتفاع دارد. در صد سال، رشد متوقف می‌شود، درخت اندازه خود را تغییر نمی دهد و می‌تواند تا 1000 سال زندگی کند.

تاکسودیوم تنه نسبتاً غیر معمولی دارد، در پایین پهن و در بالا نازک است. پوست تیره یا قهوه‌ای رنگ درخت توسط شکاف‌های طولی عمیق پوشیده شده است. ریشه‌هایی که به‌صورت افقی تابش می‌کنند، رشدهای عجیب و غریبی به شکل مخروطی تشکیل می‌دهند که در ارتفاع 1-2 متری از سطح آب بالا می‌روند. این نوع “زانوها” به درخت اجازه می‌دهد تا در زمین مرطوب ناپایدار محکم شود.

در آغاز قرن بیستم، تعداد تاکسودیوم به دلیل قطع گسترده چوب بادوام به میزان قابل توجهی کاهش یافت. خوشبختانه، مردم اهمیت این درختان منحصربفرد و تاثیر آن‌ها بر اکوسیستم باتلاق را درک کردند. در حال حاضر نخلستان‌های تاکسودیوم را می‌توان در بسیاری از نقاط مرطوب و گرم جهان دید.

فقط تصور کنید این جنگل‌ها چقدر چشمگیر به‌نظر می‌رسند! بزرگترین بیشه تاکسودیوم خود را در باتلاق‌هایی در مرز بین تگزاس و لوئیزیانا یافت. سروهایی که به خودی خود زیبا هستند علاوه بر این توسط Tillandsia usneoides تزئین شده‌اند . سرخپوستان بومی این گیاه گلدار را خزه اسپانیایی می نامیدند، زیرا شبیه ریش فاتحان بود.

آب این دریاچه شفاف است و تمساح‌هایی در آن زندگی می‌کنند. سواحل دریاچه زیستگاه حیوانات و پرندگان مختلف است. بیایید از طریق تور مجازی هوایی به این جنگل‌های خارق العاده سفر کنیم.

عکس های دیمیتری مویزینکو