در سواحل ایالت گوا هند سواحلی وجود دارد که گردشگران را از سراسر جهان جذب می‌کند. رودخانه پر آب چاپورا تفرجگاه گوا را به دو قسمت تقسیم می‌کند. قبلاً در مورد “بخش جنوبی” به شما گفته بودیم، بنابراین این بار پانورامای “شمال رودخانه” وجود خواهد داشت.

در امتداد دهانه شمالی چپورا، دهکده مورجیم با ساحل شنی وسیع 3 کیلومتری آن قرار دارد. اگرچه این استراحتگاه بسیار محبوب است، اما بسیار تمیز باقی می‌ماند. در اینجا می‌توانید مهمانی‌های عصرانه با صدای بلند و گوشه‌های آرام را پیدا کنید. علاوه بر این، مورجیم یکی از معدود مکان‌هایی است که لاک پشت دریایی Olive ridley از آن بازدید می‌کند. به هر حال، آن‌ها گونه‌های آسیب پذیر هستند. مردم محلی می‌گویند که خزندگان در اینجا توسط نسیم دریا که به آن‌ها “باد لاک پشت” می‌گویند “هل” می‌شوند. دوره تخم گذاری از نوامبر تا آوریل در منطقه‌ای به نام “ساحل لاک پشت” انجام می‌شود. توسط دولت محافظت می‌شود، بنابراین جمع آوری تخم مرغ یا زخمی شدن لاک پشت‌ها اکیدا ممنوع است.

نه چندان دور از Morjim، ساحل Ashwem نیز تمیز است، اما باریک‌تر و کم جمعیت‌تر است. این شهر به دلیل امواج بلندش که برای موج‌سواری و غروب‌های زیبا مناسب هستند، مشهور است. چشم انداز آرام با سنگ‌های آتشفشانی که در سراسر ساحل پراکنده شده‌اند تکمیل می‌شود.

ساحل Querim: ساحل نزدیک Mandrem بین دو رودخانه کوچک قرار دارد که به دریای عرب می‌ریزند. طول آن حدود 2 کیلومتر و عرض آن چند صد متر است. اینجا هیچ صخره‌ای وجود ندارد، کف شنا صاف است، آب به خوبی محافظت می‌شود. اما اگر دورتر از ساحل شنا کنید، ممکن است امواج بزرگی پیدا شود که طرفداران ورزش را به خود جذب می‌کند.

آرامبول (به زبان هندو هارمال) خلاقانه‌ترین استراحتگاه گوا است: در دهه 60 به مرکز جنبش هیپی تبدیل شد و امروزه بسیاری از نقاشان و هنرمندان به اینجا می‌آیند. بنابراین سنت تماشای غروب خورشید با موسیقی، آواز و مراقبه است. یکی از معروف‌ترین مکان‌های دیدنی ساحل، درخت غول پیکر بانیان است: طبق افسانه، زمانی بود که گروه راک معروف “بیتلز” در زیر تنه آن مدیتیشن می‌کردند.

ساحل Querim بهترین مکان در گوا برای تنهایی است: ممکن است بیشتر از مردم با لاک پشت ها، خرچنگ‌ها و پرندگان روبرو شوید. ساحل شنی پهن و سفید از شمال به جنوب به طول 2 کیلومتر امتداد دارد و در اینجا به‌جای درختان نخل درختان برگ سوزنی وجود دارد. این شمالی‌ترین قسمت گوا است: جلوتر قلمرو ماهاراشترا قرار دارد.

ایالت‌ها توسط رودخانه ترخول تقسیم می‌شوند. در قرن هفدهم، قلعه تیراکول در ساحل روبروی آن ساخته شد تا در برابر تهاجم امپراتوری بزرگ مغول مقاومت کند. از سال 1746 توسط پرتغالی‌ها کنترل شد و تنها در سال 1961 یک‌بار دیگر به مالکیت هند درآمد. قلعه و کلیسای آن سنت اندرو که به سبک پرتغالی استعماری ساخته شده بود، بازسازی شد و خود قلعه به یک هتل شیک تبدیل شد. به همین دلیل است که این قلعه رسماً در قلمرو گوا قرار دارد: یک قلمرو کوچک با ساختمان‌های باستانی به ایالت توریستی داده شد که بر خلاف ایالت ماهاراشترا، به بازرگانان اولویت‌های مالیاتی زیادی می‌دهد.

با هوایی در این مکان‌های شگفت انگیز پیاده روی مجازی داشته باشید.

عکس های  سرگئی سمنوف