سرخدار درختی است سوزنی برگ، سایه پسند و دارای پوست فلسدار. چوب درون آن به رنگ قرمز شاه بلوطی و برگهای آن دائمی و همیشه سبز است که در قسمت پایینی درخشان و براق است و نیاز به خاک مرطوب دارد. بلندی درخت به 9 تا 30 متر و قطر آن به 3 متر میرسد. رشد آن بسیار کند و رویش ارتفاعی آن سالانه 10 سانتیمتر است. میوه نوع ماده آن به رنگ قرمز و نوع نر آن برنگ زرد که هر دو غیر سمی است. بذر سرخدار توسط پرندگان از جمله قرقاول پخش میشود. سنجابها نیز به انتشار بذر سرخدار کمک میکنند.
.
مضرات استفاه از سرخدار
قسمتهای مختلف این گیاه از نظر سمیتی که دارد امروزه کمتر به مصارف درمانی میرسد.
.
طریقه مصرف سرخدار
میوه عاری از دانه گیاه اثر نرم کننده، رفع سرفه و ملین دارد. Perey در سال 1790 میلادی از میوه عاری از دانه این درختچه نوعی شربت و ژله تهیه میکرد که روزانه به مقدار چند قاشق جهت رفع سرفههای مزمن، سیاه سرفه و حتی دفع سنگ کلیه و رفع نزله به بیماران خود میداد. شیر تازه آن به مقدار 20 تا 25 گرم، اثر مدر و بطور ملایم ملین دارد.
قسمتهای مختلف این گیاه از نظر سمیتی که دارد امروزه کمتر به مصارف درمانی میرسد. در ژاپن از برگ آن دم کرده ای جهت رفع بیماری قند تهیه میشود. مصرف فراوردههای آن جهت رفع رماتیسم ، زردی، باز شدن قاعدگی، نرمی استخوان،اسکوربوت، صرع و دیفتری توصیه گردیده است.
.
ترکیبات سرخدار
از ترکیبات مهم موجود در این گیاه میتوان به ترکیبات دی ترپنوئیدی، ترکیبات آلکالوئیدی، اسیدهای گیاهی، ترکیبات لیگنانی، ترکیبات فنلی و … اشاره کرد. مهمترین ترکیبات این گیاه با اثرات دارویی به گروهی از ترکیبات دی ترپنوئیدی به نام تاکسوئید تعلق دارند. یکی از این ترکیبات تاکسول نام دارد که در حال حاضر به عنوان یکی از مهمترین داروهای ضد سرطان در درمان سرطانهای رحم، تخمدان و سینه در زنان و پروستات در مردان و ریه و سلولهای سنگفرشی سر و صورت محسوب میشود.
.
منبع: دکتر ساینا | https://www.drsaina.com