در  فهرست عجایب هفتگانه جدید جهان  تاج محل، مسجد-مقبره واقع در شهر آگرای هند، جایگاه بسیار مهمی را به خود اختصاص داده است.

این گورستان مرمر سفید علیرغم منشأ مسلمان آن به نماد واقعی هند تبدیل شد. اقدامات امنیتی جدی برای حفاظت از آن انجام می‌شود. در اطراف مجموعه یک منطقه امنیتی ویژه 500 متری ایجاد شده است. خودروها باید در فاصله 2 کیلومتری پارک شوند و بقیه مسیر را گردشگران باید با ریکشا، کالسکه یا الکتروموبیل طی کنند، زیرا اعتقاد بر این است که دود اگزوز خودروها باعث زرد شدن سنگ مرمر می‌شود. حتی یک حصار سیم خاردار در ساحل روبروی رودخانه جامونا وجود دارد که‌ درکنار تاج محل قرار دارد. پرسنل امنیتی در مجموع صدها مرد را تشکیل می‌دهند. 

در ژانویه 2012، دیما مویزینکو، عکاس ما، برای ملاقات با باستان شناس ناظر مسئول تاج محل، به آگرا رفت و از او پرسید که چگونه می‌توان مجوز عکاسی هوایی از تاج محل را دریافت کرد. امنیت در تاج محل آنقدر شدید است که حتی نمی توان با سه پایه وارد شد. اما این تنها مسئله نبود: از دیما خواسته شد که فندک و سیگارهایش را تحویل دهد. 

باستان شناس به درخواست مهمانش از دوردست روسیه گوش داد و پاسخ داد: “به شما اجازه می‌دهم با سه پایه عکاسی کنید، اما می‌توانید عکس‌های هوایی را فراموش کنید.” آخرین باری که شخصی از تاج محل از هوا عکس گرفت 10 یا 15 سال پیش بود. و تا زمانی‌که من اینجا هستم، هیچ کس دیگری نتوانسته این کار را انجام دهد. چندسال پیش عده‌ای خارجی سعی کردند یک هلیکوپتر رادیویی را از قایق روی رودخانه پرتاب کنند، اما پلیس بلافاصله آن‌ها را دستگیر کرد. من شدیداً به شما توصیه می‌کنم که از این ترفند جلوگیری کنید.” 

کنجکاو بودیم که چه کسی توانسته از تاج محل عکس هوایی بگیرد. پس از جستجو در اینترنت متوجه شدیم که این یان آرتوس برتران، فرانسوی معروف است که در سال 1997 از تاج محل از هلیکوپتر عکس گرفته است.

15 سال گذشت و هیچ کس دیگری نتوانست مجوز فیلمبرداری از این بنا را از هوا بگیرد. آقای برتران از حمایت کامل یونسکو و دولت فرانسه برخوردار بود، بنابراین می‌توان منابعی را که برای این پروژه در اختیار داشت تصور کرد. متأسفانه، تنها منبعی که هوایی داشت، گروهی از علاقه مندان به عکاسی پانوراما از مسکو بود. 

و بنابراین تصمیم گرفتیم از سفارت هند در مسکو دیدن کنیم. دیما به سفارت رفت و دربارهٔ پروژه هوایی سخنرانی کرد. او درباره کار غیرانتفاعی ما با تمرکز بر نشان دادن جالب‌ترین مکان‌های سیاره‌مان از منظر پرنده به مردم گفت.

آنها به کار ما ابراز علاقه کردند و از ما خواستند که تمام اسناد لازم را دربارهٔ عکسبرداری برنامه ریزی شده آماده کنیم. کاغذبازی تقریباً 2 ماه طول کشید، رفت و آمد می‌کردیم و اسناد را تصحیح می‌کردیم و در صورت لزوم نظر می‌دادیم. بالاخره وقتی در کامبوج مشغول فیلمبرداری بودیم، خبر خوبی از سفارت رسید: مجوز فیلمبرداری در ماه مارس به ما داده شد.

من به استاس اجازه می‌دهم بقیه داستان را برای شما تعریف کند.

اگرچه در ماه مارس سفری به اردن داشتیم، اما آن را لغو کردیم و به هند رفتیم. دیما مویزینکو و من در مارس 2012 به آگرا، هند، خانه تاج محل رسیدیم. 

اول از همه به ملاقات باستان شناس ناظر رفتیم که دیما در ژانویه با او ملاقات کرد. فقط این بار کاغذها را داشتیم. در ابتدا بسیار ناخواسته، سرپرست باستان شناس به ما اجازه داد به جز تاج محل، بر فراز آگرا پرواز کنیم. اما بعد با اشاره به تماس تلفنی دهلی ما را به کلی تکذیب کرد. او گفت که باید به پایتخت برویم و از وزارت هوانوردی مجوز بگیریم (بله، برای پرتاب یک هلیکوپتر کوچک کنترل دستی به ارتفاع 100 متر). انگار برای اینکه حالمان را بهتر کند، اجازه داد داخل تاج محل با سه پایه عکس‌برداری کنیم.

اینکه بگوییم بعد از آن مکالمه ناامید شدیم، چیزی نگفتن است. تمام سفر ما درست جلوی چشمانمان از هم می‌پاشید، زیرا تاج محل هدف اصلی ما بود.

روز بعد را با زدن به هر دری که می‌شناختیم، از پلیس گرفته تا سایر مقامات محلی، تلاش کردیم تا مجوز را بگیریم. اما تمام تلاش ما بی‌نتیجه ماند. پس از گوش دادن به داستان ما، تک تک بوروکرات‌ها ما را نزد سرپرست باستان شناس فرستادند.

به عنوان آخرین راه حل، دیما با سفارت هند در مسکو تماس گرفت و به آن‌ها گفت که علیرغم تمام اسناد دهلی، از عکاسی از تاج محل خودداری می‌کنیم. آنها گفتند که بررسی خواهند کرد، اما ممکن است زمان زیادی طول بکشد. و فقط 3 روز فرصت داشتیم.

همان شب در اتاق هتلمان «شورای جنگ» برگزار کردیم. ما اعلام کردیم که با استفاده از مدارک سفارت به عنوان پشتیبان، هلیکوپتر را از زیر دیوار کنار رودخانه پرتاب خواهیم کرد.

برخاستن باید در فضای باز و در دید محافظان امنیتی انجام شود تا به عنوان تروریست مورد اصابت گلوله قرار نگیریم. مشخص بود که ما فقط یک فرصت عکس‌برداری داریم و دیگر اجازه این کار را به ما نمی دهند.

صبح وسایلمان را جمع کردیم و به عکاسی رفتیم و خود را برای گذراندن مدتی در یک زندان محلی آماده کردیم. با این حال در مسیر تاج محل با ما تماس تلفنی گرفت. کارمند سفارت در مسکو بود. او گفت که باید به دفتر باستان شناس ناظر برویم و مجوز عکس برداری خود را بگیریم. او توانست همه مسائل را برای ما حل کند. هنوز در شک و تردید وارد دفتر شدیم. ناظر باستان شناس با حضور خود ما را مورد لطف قرار نداد. یک کارمند کوچک کاغذ را به ما داد. 

و همین بود! مجوز پرواز بر فراز قلعه آگرا فاتح پور سیکری و مهمتر از آن، اجازه عکاسی از تاج محل از هوا به مدت 2 روز متوالی!

راستش را بخواهید، اولش به چشمان خودم باور نداشتم، اما دیدن دیما درحال رقصیدن در غبار خیابان بالاخره مرا قانع کرد. 

دو بار صبح و یک‌بار عصر از تاج محل عکاسی کردیم. این یکی از چالش برانگیزترین و کامل‌ترین کارهایی بود که تا به حال انجام داده بودیم. ما مجبور شدیم 3 بار هلیکوپتر خود را در محل حمل کنیم. و هر بار کابوس بود. هر نگهبان محلی مجبور شد جلوی ما را بگیرد و بپرسد – با تعجب شدید در چشمانش – دقیقاً چگونه توانستیم دزدکی در وسایلمان جابجا شویم. معمولاً کاغذهایمان را که 10 یا 15 دقیقه مطالعه می‌کرد به او نشان می‌دادیم و فقط می‌گفتیم که اینجا نمی توانیم شلیک کنیم.

اما بله، ما آن را انجام دادیم! ما اولین کسانی بودیم که در 15 سال گذشته بر فراز تاج محل پرواز کردیم و از آن عکس گرفتیم. ما اولین نفری بودیم که یک تور مجازی هوایی در اطراف تاج محل، یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان انجام دادیم. و اکنون می‌توانید زیبایی نماد هند را به گونه‌ای تحسین کنید که قبلاً فقط پرندگان می‌توانستند انجام دهند.

پس از این، در بسیاری از مکان‌های دیگر در هند، مانند فاتح پور سیکری، قلعه آگرا، بنارس، جیپور و دهلی فیلمبرداری کردیم. خوشبختانه در آنجا هیچ مشکلی نداشتیم. در آخرین روز اقامتمان در هند، ما همچنین مجوز عکاسی در قلمرو منحصربه‌فرد آکشاردهاما (دهلی نو) را دریافت کردیم. ما این مطالب را در AirPano.com منتشر می‌کنیم که مراحل پس از پردازش را طی می‌کنند.

گوش به زنگ باشید! 

تاج محل به‌دستور  شاه جهان، امپراتور بزرگ مغول و از نوادگان تامرلان، به یاد همسرش ممتاز محل ساخته شد. در دوران بدبینانه ما، باور داشتن احساسات به اندازه کافی برای تحمل 17 سال ازدواج و 13 فرزند دشوار است. اما این یک واقعیت است – تمام افسانه‌ها و داستان‌های آن زمان یک چیز را به ما می‌گویند: زمانی‌که آن‌ها برای اولین‌بار ملاقات کردند، شاه جهان توسط منتخب خود طلسم شد، بنابراین از آن لحظه به بعد به همسران دیگر خود توجهی نکرد. هنگامی که ممتاز محل در حین زایمان چهاردهمین نوزاد خود در سال 1631 درگذشت، شاه جنگ خود را سقط کرد، به خانه بازگشت و بقیه عمر خود را وقف ساختن مقبره کرد.

بیست هزار کارگر بیش از بیست سال بود که این بنا را می‌ساختند. علاوه بر کارشناسان محلی، معماران خارجی – ونیزی و فرانسوی – برای مشارکت در توسعه دعوت شدند. با تلاش‌های مشترک، ساختمان پنج گنبدی به وجود آمد که بر روی سکو به ارتفاع 74 متر با 4 مناره در گوشه و کنار قرار داشت. دیوارها با سنگ مرمر نیمه شفاف صیقلی پوشیده شده است که از فاصله 300 کیلومتری به محل آورده شده است. در نور روشن روز سفید، هنگام غروب خورشید صورتی و در نور ماه نقره‌ای به‌نظر می‌رسد. علاوه بر این، دیوارها با سنگ‌های قیمتی فیروزه، عقیق، مالاکیت، کارنلین و سایر سنگ‌های قیمتی که از بسیاری از کشورها از جمله روسیه تحویل داده شده‌اند تزئین شده است.

ساختمان بزرگ تاج محل توسط پارک احاطه شده است. کانال‌های آبی پارک را به بخش‌های مربعی تقسیم می‌کنند. کانال عریض با فواره‌ها از دروازه اصلی می‌گذرد. وقتی فواره‌ها ساکت هستند می‌توان انعکاس جادویی تاج محل را در آب دید…

در حالی که ساخت و ساز درحال انجام بود، شاه جهان به این فکر افتاد که همان بنای یادبود را برای خود در ساحل روبروی رودخانه جامونا که درست پشت مقبره می‌گذرد، ایجاد کند. از سنگ مرمر سیاه ساخته شده و با یک پل روباز به مقبره همسرش متصل می‌شود. متاسفانه این آرزوی زیبا محقق نشد. به منظور حفظ نمای روشن از دیدنی‌ترین مقبره جهان، ساخت بیش از 4 طبقه در شعاع 3 کیلومتر ممنوع شد.

اما سالها غم و اندوه و وسواس در ساختن مقبره، شاه جهان را از رسیدگی به نیازهای کشورش باز داشت. در نتیجه توسط پسر خود (پسر زنی که مقبره را به او تقدیم کرد) سرنگون شد و بقیه روزهای خود را در زندان گذراند. این افسانه می‌گوید که به شوخی بی‌رحمانه، پنجره‌های زندان او رو به تاج محل بود، بنای یادبود عزیزش که مرگ نابهنگام او منجر به مرگ او شد.

تاج محل تنها یکی از مشهورترین مکان‌های دیدنی هند نیست. این بنای نادری است که باید دید و حس کرد. این داستان عشقی است که هنرمندانه در سنگ حفظ شده است و هر کسی که آن را می‌بیند تأثیر می‌گذارد. 

همچنین می‌توانید ویدئوی کوتاهی از تاج محل را در بالا مشاهده کنید.

متن از  استانیسلاو سدوف  و اولگ گاپونیوک ، عکاسی و ویدئو توسط  استانیسلاو سدوف  و  دیمیتری مویزینکو