آلتای یک مکان واقعا جادویی در روسیه است. طبیعت آن تقریباً از تأثیر انسان دست نخورده باقی مانده است و با تنوع و رنگ‌های شفاف کاملاً شگفت انگیز است. AirPano با پانوراماهایی که این گوشه شگفت‌انگیز زمین، یعنی استپ‌های چویا و کورای را نشان می‌دهد، ادامه می‌دهد. از آنجایی که بین دو رشته کوه باشکوه قرارگرفته اند، رودخانه چویا و شاخه‌های آن تقسیم می‌شوند. بزرگراه معروف چویا ( چویسکی تراکت ) 968 کیلومتر طول دارد و از هر دو استپ عبور می‌کند.

این سرزمین‌های وسیع خود را در ارتفاع 1600 تا 1900 متری یافتند، بنابراین این ویژگی‌های جغرافیایی آب و هوای خشک و شدیداً قاره‌ای ایجاد کرده است. میانگین دمای زمستان در حدود -30 درجه سانتیگراد است، اما رکوردهای دمای -60 درجه سانتیگراد نیز ثبت شده است. تنها حدود 65 روز بدون یخبندان می‌تواند در اینجا رخ دهد، بنابراین لایه یخ دائمی می‌تواند به 90 سانتی متر برسد.

هر دو حوضه بین کوهی دارای بناهای باستان شناسی از دوران سنگ و آهن و دوره ترک به وفور هستند: تپه‌های تدفین، سنگ نگاره‌ها و بقایای سیستم‌های آبیاری باستانی. اما حتی با داشتن شباهت‌های خاصی، این دو استپ همسایه به طور قابل توجهی متفاوت هستند: استپ چویا با پوشش گیاهی نیمه بیابانی پوشیده شده است، درحالی‌که استپ کورای واقع در ساحل سمت راست رودخانه به دلیل ماهیت خود به یک بیابان نزدیک‌تر است. برخی از مکان‌ها نمایانگر یک دشت کاملاً هموار هستند، اما به تدریج بالا می‌رود و به کوه‌هایی تبدیل می‌شود که حوضه را احاطه کرده اند.

استپ Kuray محل زندگی روباه ها، خرگوش‌ها و تنها چند گونه پرنده است، درحالی‌که استپ همسایه Chuya زیستگاه گربه‌های پالاس، جربوآها، گورکن ها، سیاه گوش‌ها و گرگ‌ها است. در میان گونه‌های کمیاب پرندگان، کرکس سیاه و شاهین ساکر وجود دارد.

در حوضه بین کوهستانی بین رشته کوه شمالی-چویا و رودخانه چویا، منطقه‌ای فوق‌العاده زیبا به نام یوشتیکل با دو دریاچه منشأ یخچالی وجود دارد. یکی از این دریاچه ها، کارا کول، به دلیل غروب خورشید معروف است. علاوه بر این، این منطقه یک مکان استپی نادر است که خرس قهوه‌ای در آن ساکن است.

کارا کول واقع در بخش شمال غربی منطقه به قدری از چشم‌ها پنهان است که کاشفان دریاچه مجاور، جنگیسکول (واقع در شمال شرقی) آن را “دریاچه تنها” ( اشتو ) نامیده اند. -Kol و Dhangys-Kol در زبان آلتای). Djangyskol به شکل یک ذوزنقه مستطیل شکل است که زاویه تند آن به سمت جنوب است. طول آن 700 متر، عرض آن 500 متر و عمق آن تا 2.5 متر می‌رسد.

ضلع جنوبی دریاچه توسط ارتفاعات شمال چویا احاطه شده است، از جمله معروف “چهار هزار” Aktru (همچنین به عنوان “Akturu” به معنی “خانه سفید” در زبان آلتای نوشته شده است). کوه‌های همسایه، کاراتاش و کوپول ترخ اوزر (” گنبد سه دریاچه “) آغازگر دره‌ای پوشیده از یخچال طبیعی Maliy Aktru به طول 3 کیلومتر است. قسمت بالایی آن در ارتفاع 3200 متری و نسبتاً مسطح قرار دارد. سپس یخچال در یک زاویه حاد خمیده می‌شود و فقط در ناحیه زبان یخی (بخش باریکی که در زیر خط تعادل یخچال قرار دارد) دوباره صاف می‌شود.

در دامنه کوه Kupol Trekh Ozer، رودخانه Aktru وجود دارد که بین کوه‌های برفی اطراف جریان دارد. در مقایسه با بسیاری از مکان‌های دیگر آلتای، این منطقه به راحتی قابل دسترسی است و این دره را به یک مقصد گردشگری نسبتاً محبوب تبدیل می‌کند. آسمان‌ها از فرصت اسکی در زمستان و تابستان قدردانی می‌کنند. یک ایستگاه هواشناسی نیز در اینجا کار می‌کند، دانشمندان دانشگاه دولتی تومسک مطالعاتی را انجام می‌دهند، درحالی‌که تیم نجات پایگاهی را در اینجا ترتیب داده است.

یکی دیگر از نشانه‌های طبیعی دره رودخانه چویا دریاچه Geyzernoye است. آنقدر بزرگ نیست: فقط 30 متر قطر و 2 متر عمق دارد. مساحت سطح 500 متر مربع است.

این تنها دریاچه غیر یخبندان در کل منطقه آلتای است: دلیل آن 6 چشمه است که زیر آب کار می‌کنند و اجازه نمی دهند یخ بزند. همچنین مخلوطی از ماسه و خاک رس آبی را ایجاد می‌کند و نقش‌های رنگارنگ را روی سطح ایجاد می‌کند. اما خود آب بسیار تمیز و فیروزه‌ای رنگ است.

یک سفر مجازی به این منطقه دورافتاده و جذاب داشته باشید!

تیم هوایی مایل است  از پارک ملی Saylyugemsky  و شخصاً والنتینا سمنچنکو برای کمک به سازماندهی عکس‌برداری از کوه‌های آلتای تشکر کند.

عکس های  استانیسلاو سدوف