مجمع الجزایر سیشل گوشه‌ای از بهشت ​​در نظر گرفته می‌شود: تابستان در تمام طول سال در اینجا حاکم است. در فصل “گرم” دما در +29 درجه سانتیگراد باقی می‌ماند و با فصل “سرد” فقط چند درجه کاهش می‌یابد.

آب و هوای معتدل، سواحل بکر و مناظر زیبا از دیرباز تاکنون گردشگران را به خود جذب کرده است. با افتتاح فرودگاه بین المللی در سال 1971، تعداد بازدیدکنندگان به سرعت شروع به افزایش کرد: در پایان قرن بیستم تعداد گردشگرانی که سالانه به اینجا می‌آمدند 116000 نفر بود و در سال 2015 تعداد آن‌ها به 230000 افزایش یافت. در عین حال، دولت سیشل موضع سخت اکولوژیکی خود را حفظ می‌کند: هر ابتکاری صرف نظر از ماهیت تجاری آن باید از نقطه نظر حفاظتی در نظر گرفته شود. به زودی پس از اینکه دانشمندان “ظرفیت” حیاتی جزایر را حدود 150000 نفر در سال تخمین زدند، همه استراحتگاه‌ها شروع به محدود کردن تعداد بازدیدهای موجود کردند. علاوه بر آن،

این مجمع الجزایر از 115 جزیره تشکیل شده است که تنها 33 مورد از آن‌ها مسکونی است. برخی از آن‌ها گرانیتی هستند، اما اکثر آن‌ها مرجانی هستند. Ádám Plézer  چندین سواحل این گوشه از بهشت ​​را به تصویر کشیده است.

La Digue چهارمین جزیره گرانیتی سیشل با مساحت تنها 10 کیلومتر مربع است، اما هنوز در قلمرو کوچک خود تعدادی هتل و منطقه حفاظت شده طبیعی Veuve دارد. سواحل این جزیره به دلیل وجود سازندهای گرانیتی بیرون از آب و غیرعادی و مرموز به‌نظر رسیدن خط ساحلی جالب است. ساحل متروک، کوچک و “مخفی” Anse Marron (فقط 10×3 متر) از جملهآن‌ها است. ساحل Grand Anse کمی بزرگتر است: 450×20 متر، اما حتی این ساحل نسبتا “وحشی” است به طوری که گردشگران زیادی به اینجا نمی آیند. Anse Source d’Argent یک ساحل واقعاً محبوب است. در مقایسه با سایر سواحل با مساحت 1100×20 متر غول پیکر است. یکی دیگر از ویژگی‌های متمایز این ساحل صخره‌های مرجانی است که این مکان را جذاب‌تر کرده است.

Anse Cocos، ساحلی که در فاصله‌ای نه چندان دور از Grand Anse قرار دارد، امکان دیدن منظره‌ای کاملا متفاوت را می‌دهد که برای سیشل غیرمعمول است: مجموعه ساختمان‌های متروکه. آنها از زمان‌هایی که گردشگری توسعه نیافته بود و صادرات اصلی مجمع الجزایر کوپرا بود، زنده مانده بودند. همراه با آب فیروزه‌ای روشن و پوشش گیاهی پر زرق و برق، این روستای متروک واقعاً خارق‌العاده به‌نظر می‌رسد.

دومین جزیره بزرگ مجمع الجزایر پراسلین با 38.5 کیلومتر مربع مساحت است. سواحل این جزیره برای زیباترین بودن با یکدیگر رقابت می‌کنند. در میان آنها، یک ساحل محبوب Anse Georgette و یک جزیره کوچک از سنت پیر که متعلق به آب‌های Praslin است. مناظر ثبت شده در این مکان خاص بیشتر از سایرین در تبلیغات تفریحی سیشل استفاده می‌شود.

یکی از پرطرفدارترین (و مطمئناً یکی از زیباترین سواحل!) سواحل Cote d’Or است. نه چندان دور از آن Mango Lodge وجود دارد. این نام خود را به دلیل موقعیت مکانی خود به‌دست آورده است: در یک بیشه انبه واقع شده است که امکان لذت بردن از مناظر شگفت انگیز دریایی و زیبایی درختان استوایی را فراهم می‌کند.

در شمال پراسلین، جزیره گرانیتی کوچک کوریو وجود دارد. در اینجا می‌توان در ساحل استراحت کرد، غواصی کرد، اما در وهله اول، این جزیره به خاطر طبیعتش مشهور است. کوریو محل زندگی حدود 500 لاک پشت غول پیکر است و محل بیرون آمدن لاک پشت‌های دریایی پوزه عقابی از آب است. این حیوان با چنگال تخم‌ها را در شن‌ها می‌گذارد و سپس به دریا بازمی‌گردد. دو ماه بعد بچه لاک پشت‌ها بیرون می‌آیند و به دریا می‌خزند. بنابراین، ساحل آنسه پاپایی یکی از مکان‌های منحصر به فردی است که می‌توانید در آن شاهد این معجزه زندگی باشید.

علاوه بر این، هم آبها و هم سرزمین Curieuse زیستگاه نمایندگان کمیاب جانوران هستند، بنابراین کل جزیره ذخیره گاه طبیعی است. با کمک پانورامای هوایی می‌توانید از این مکان و سایر مکان‌های شگفت انگیز سیشل بدون هیچ آسیبی به طبیعت دیدن کنید!

عکس‌ها از  Ádám Plézer