نام و مزاج
گیاه انگژه / انجدان سفید / انگدان سفید / انجدان رومی / کاشم رومی/ سیالوس از نام‌های انجدان است. این گیاه طبیعت گرم و خشک دارد.
.
معرفی
- انجدان گیاهی به ارتفاع 2 تا 2/5 متر، دارای ریشه ای ضخیم و محتوی شیره ای شیری رنگ با بوی قوی، ساقه‌ی آن ضخیم و استوانه ای و گلهای آن زرد رنگ است. برگهای آن دارای کرکهای ریز و نرم می‌باشد.
- گلهای انجدان رومی بسیار کوچک به ابعاد سه میلی‌متر، به رنگ زرد و مجتمع به صورت چتر مرکب به دوازده شعاع نابرابر هستند و زنبورعسل از گلهای آن، غذای پرارزشی به دست می‌آورد.
- این گیاه دو گونه دارد؛ یک گونه‌ی آن خوش بو وگونه‌ی دیگر بدبو می‌باشد. که نوع بدبوی آن در ایران پرورش داده می‌شود.
.
خواص
- خوش بو کننده رایحه‌ی دهان است
- نسیان و فراموشی را زایل می‌کند
- ذهن را نیکو می‌نماید
- حافظه را زیاد می‌کند
- فلج القوه را درمان خواهد کرد
- احمقی و هوش کم را زایل می‌سازد
- قدرت هاضمه را زیاد می‌کند
- دستگاه گوارش را تقویت می‌کند
- رطوبت بلغمی را نقصان می‌دهد و به مرور تمام می‌کند
- رطوبت اطراف معده را جذب می‌کند
- شیر مادران را زیاد می‌کند
- قوای جنسی را تقویت می‌کند
- معده را قدری خشن می‌کند
- برای افرادی که زخم معده دارند نیکو است.
- سرفه ای که از غلبه‌ی خون و صفر ا باشد را درمان می‌کند.
- خوردن مقدار یک مثقال تخم انجدان در اخراج جنین قوى الاثر است
- مالش آن با روغن ایرسا یا روغن حنا نافع درد مفاصل ناشى از سردى است.
- اگر صمغ انجدان را در آب حل کنید به صورت مایعی شیری در می‌آید که خوردن آن برای امراض سرد دماغی مانند فلج، رعشه، صرع، بی‌حسی اعضا و استسقا تجویز می‌شود.
- سرمه صمغ انجدان با عسل جهت تقویت بینایی و جلوگیری از آبریزش چشم و لکه‌های سفید سودمند می‌باشد.
- نوشیدن محلول صمغ انجدان در آب جهت باز شدن آواز و نرمی گلو مفید می‌باشد.
- خوردن صمغ با غذا باعث بازشدن و نیکویی رنگ رخسار است.
موارد منع مصرف
- این گیاه مضر مثانه و امعاء است، مصلح آن در مورد مثانه تخم خربزه و در مورد امعاء صمغ عربی است.
- اشخاص گرم مزاج نیز باید از مصرف آن خودداری کنند.
- در دوران بارداری با مشورت پزشک متخصص مصرف شود.
.
شیوه استفاده
- آن را با نبات به مقدار مساوی بکوبید و بخورید.
- معمولاً ریشه و تخم انجدان را به صورت دم کرده یا جوشانده استفاده می‌کنند
.
بازنشر از: طبایع/tabaye.ir
مجله عطاری و طب سنتی
