ویژگی‌های دندانپزشک خوب

1- اولین ویژگی که یک دندانپزشک خوب باید دارا باشد این است که از کمک کردن به دیگران لذت ببرد. وظیفه‌ی اصلی هر دندانپزشک خوب کمک به مردم در محافظت از دندان‌ها و کاستن از درد و مشکلاتی است که بیماری‌های دهان و دندان موجب آن می‌شود. یک دندانپزشک نه تنها باید به پولی که بابت ارائه‌ی خدمات می‌گیرد علاقه داشته باشد، بلکه کمک به مردم را نیز سر لوحه‌ی کارهای خود قرار دهد. توانایی لذت بردن از کمک به مردم اهمیت بسیار زیادی دارد چون فردی که فقط به‌خاطر پول دندانپزشکی می‌خواند نه تنها دندانپزشک بدی از آب در می‌آید، بلکه به احتمال زیاد به پولی هم که دنبالش است نمی‌رسد.
2- دومین ویژگی یک دندانپزشک خوب این است که باید رفتاری اطمینان‌بخش و حاکی از اعتماد داشته باشد. بسیاری از بیماران فکر مراجعه به دندانپزشک را دوست ندارند و حتی عده‌ای از آن وحشت دارند. این ترس در نتیجه‌ی نفرت مردم از انجام عمل در داخل دهان‌شان است. اما اگر دندانپزشک رفتار اطمینان‌بخش و حاکی از اعتماد داشته باشد، می‌تواند باعث شود که ترس بیمار بریزد و در مطب او احساس امنیت و راحتی بیشتری کند.
3- سومین ویژگی یک دندانپزشک خوب، داشتن یک سری مهارت‌های اجتماعی است. دندانپزشک در حین کار نه تنها باید کاری کند که بیمار راحت باشد و حواسش از کار پرت شود، بلکه نوع بیماری که او از آن رنج می‌برد را برایش توضیح دهد و بگوید برای بر طرف کردن این مشکل از چه عملی استفاده می‌کند و بالاخره این‌که بیمار باید چکار کند تا در آینده به این مشکل گرفتار نشود.
4- چهارمین ویژگی یک دندانپزشک خوب تمایل و توانایی رعایت اصول کار است. دندانپزشک برای مراقبت یا تعمیر دندان‌های بیماران ملزم به رعایت یک سری اصول استاندارد است. هرگونه انحراف از این اصول نه تنها سلامت بیمار را به خطر می‌اندازد، بلکه احتمال شکایت از دست دندانپزشک به مراجع قانونی را بالاتر می‌برد.
5- پنجمین ویژگی یک دندانپزشک خوب دقت در کار و توجه به کوچکترین جزئیات است. از دندانپزشک انتظار می‌رود ریزترین مشکلات را که ممکن است از چشم خود بیمار هم دور بماند شناسایی کرده و بتواند آن را اصلاح کند.
6- ششمین و آخرین ویژگی یک دندانپزشک خوب مهارت در کار با دست است. این یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هاست چون کار دندانپزشک با دست است و برای اصلاح مشکلات دندانی لازم است حرکات بسیار دقیقی را در دهان بیمار انجام دهد.یک لغزش کوچک می‌تواند باعث آسیب‌دیدگی غیر قابل جبران دهان یا دندان بیمار شود.
7- از گفت‌وگو با پرستار خود در مورد مسايل خصوصي و خانوادگي يا انتقاد از وضع موجود در حضور بيماران و حين درمان خودداري مي‌کند. صحبت‌هاي او فقط درباره امور جاري درمان و مسايل مطب است. او از شوخي کردن و گفتن لطيفه پرهيز مي‌کند. گفت‌وگوي کارکنان مطب با بيماران نيز بايد محترمانه باشد. در چنين فضايي هرگز حرکات و اعمال ناشيانه بيمار که از بي‌اطلاعي سرچشمه مي‌گيرد، تمسخر نمي‌شود؛ مثلا درآوردن کفش‌ها هنگام نشستن روي صندلي دندان‌پزشکي مورد استهزا قرار نمي‌گيرد. در چنين مواردي خيلي صميمانه مي‌شود گفت: «احتياجي به درآوردن کفش‌ها نيست.»
8- يک دندان‌پزشک کاردان از نحوه درمان انجام‌شده توسط همکاران ديگرش انتقاد نمي‌کند و هرگز از بدگويي بيمار از همکاران ديگرش هم استقبال نمي‌کند و فقط گوش مي‌کند. هرگز نمي‌گويد: «بله، متاسفانه خيلي از همکاران دندان‌پزشک اعمال غيربهداشتي يا غيرانساني انجام مي‌دهند.» و حتي وقتي از کار ضعيف همکاري سوال مي‌شود، احتمالا چيزي در اين حدود مي‌گويد که: «من از شرايط قبل از درمان اطلاعي ندارم که قضاوت کنم. شايد چاره‌اي جز اين نبوده است.» او توجه دارد که هميشه بيماران راضي وي نزد وي مي‌آيند و بيماران ناراضي وي نزد ديگر همکاران مي‌روند. بيماري که از همکاران ديگر نزد وي بدگويي مي‌کند به زودي از وي نيز نزد ديگران بدگويي خواهد کرد. برخي همکاران، حتي در محافل و مجالس خصوصي نيز از روش‌هاي غلط و مردم‌فريب‌ ديگران با هيجان تعريف مي‌کنند و باعث بدبيني به کل حرفه پزشکي مي‌شوند. اما شما به‌عنوان يک پزشک يا دندان‌پزشک، اگر همکاري را مي‌شناسيد که شئون پزشکي را رعايت نمي‌کند، بهتر است مستقيما به خود وي تذکر دهيد يا از پيش‌کسوتان حرفه بخواهيد او را نصحيت کنند.
9- دندان‌پزشک خوب هرگز بيمار را تحقير نمي‌کند؛ چراکه تحقير ممکن است با نگاه، گفتار يا عمل باشد؛ مثل بلند صحبت کردن، به کار بردن کلمات توهين‌آميز يا بيماري را بر بيمار ديگر ترجيح‌دادن يا عدم رعايت نوبت که همگي باعث تحقير و عصبانيت و گاهي باعث ايجاد بغض مي‌شود.
10- تبعيض بيش از هر چيز، افراد را عصباني مي‌کند. اگر روزي همه بيماران بيش از معمول منتظر بمانند در نهايت گله خواهند کرد ولي اگر پس از ساعت‌ها انتظار نوبت آنها رعايت نشود، اين باعث عصبانيت بقيه بيماران مي‌شود. گاهي واکنش برخي بيماران آنقدر شديد است که با انکار درمان مطلوب، نارضايتي خود را بروز مي‌دهند يا به مراجع قانوني مثل نظام پزشکي شکايت مي‌کنند.
11- يک دندان‌پزشک کاردان درحضور بيمار، تلفني از معامله اتومبيل، خريد زمين يا روش گرفتن وام از بانک صحبت نمي‌کند. اگر براي گفت‌وگو در چنين موضوع‌هايي کسي به وي تلفن کرد، از منشي مي‌خواهد شماره تلفن او را بگيرد تا در اولين فرصت از اتاق شخصي خود با وي تماس برقرار کند. البته پدر يا مادر، معلمان و اساتيد استثنا هستند؛ زيرا معطل نگه داشتن آنها آن روي خط توسط منشي محترمانه نيست.
12- او هرگز اجازه نمي‌دهد بيمار، ناراضي از مطب برود. اگر اشتباه يا سوءتفاهمي رخ داده، حتما با او صحبت مي‌کند و به او توضيح مي‌دهد. اگر کوتاهي از طرف وي يا کارکنان مطب بوده، با صداقت آن را قبول مي‌کند و معذرت مي‌خواهد؛ به‌ويژه گله و شکايت از کارکنان را بدون تعصب مي‌پذيرد. او پيش‌داوري نمي‌کند و حق را به يک طرف نمي‌دهد. ابتدا اظهارات دو طرف را مي‌شنود و سپس قضاوت مي‌کند و اگر سوءتفاهمي رخ داده، حتما بيمار را توجيه مي‌کند.
.
منابع:
. ایرانگان | https://www.irangan.com
.https://rasekhoon.net
.https://asanteb.com