علائم سرطان پوست که باید بدانید

علائم سرطان پوست

سرطان پوست – رشد غیرطبیعی سلول‌های پوستی – اغلب در پوست در معرض آفتاب ایجاد می‌شود. اما این فرم رایج سرطان می‌تواند در مناطقی از پوست شما که معمولاً در معرض نور آفتاب نیستند نیز رخ دهد.
سه نوع عمده سرطان پوست وجود دارد: کارسینوم سلول بازال ، کارسینوم سلول سنگفرشی و ملانوم.
با محدود کردن یا اجتناب از قرار گرفتن در معرض اشعه ماورا بنفش (UV) می‌توانید خطر ابتلا به سرطان پوست را کاهش دهید. بررسی پوست برای تغییرات مشکوک می‌تواند به تشخیص سرطان پوست در اولین مراحل آن کمک کند. تشخیص به موقع سرطان پوست بیشترین شانس را برای درمان موفقیت آمیز سرطان پوست به شما می‌دهد.
سرطان پوست در درجه اول در مناطقی از پوست در معرض آفتاب ، از جمله پوست سر ، صورت ، لب‌ها ، گوش‌ها ، گردن ، سینه ، بازوها و دست‌ها و روی پاها در زنان ایجاد می‌شود. اما همچنین می‌تواند در مناطقی ایجاد شود که به ندرت نور روز را می‌بینند – کف دست ، زیر ناخن یا انگشتان پا و ناحیه تناسلی شما.
سرطان پوست افراد را از هر رنگ پوست ، از جمله افراد دارای رنگ پوست تیره ، تحت تأثیر قرار می‌دهد. هنگامی که ملانوم در افرادی با رنگ پوست تیره ایجاد می‌شود ، بیشتر در مناطقی که به طور معمول در معرض آفتاب قرار ندارند مانند کف دست و کف پا ایجاد می‌شود.
.

علائم و نشانه‌های کارسینوم سلول بازال

سرطان سلول بازال معمولاً در مناطقی از بدن در معرض آفتاب مانند گردن یا صورت رخ می‌دهد.
.

علائم و نشانه‌های سرطان سلول سنگفرشی

غالباً ، کارسینوم سلول سنگفرشی در مناطقی از بدن در معرض آفتاب مانند صورت ، گوش‌ها و دست‌ها رخ می‌دهد. افرادی که پوست تیره تری دارند بیشتر در معرض کارسینوم سلول سنگفرشی در مناطقی قرار می‌گیرند که اغلب در معرض آفتاب نیستند.
.

علائم و نشانه‌های ملانوم

ملانوما می‌تواند در هر نقطه از بدن شما ایجاد شود ، در غیر این صورت پوستی طبیعی یا خال موجود که سرطانی می‌شود. ملانوم اغلب در صورت یا تنه مردان مبتلا ظاهر می‌شود. در زنان ، این نوع سرطان اغلب در ناحیه پایین پا ایجاد می‌شود. در زنان و مردان ، ملانوم ممکن است در پوستی که در معرض آفتاب قرار نگرفته است ، ایجاد شود.
ملانوما می‌تواند افراد را از هر رنگ پوست تحت تأثیر قرار دهد. در افرادی که رنگ پوست آنها تیره است ، ملانوم تمایل دارد که در کف دست یا کف پا ، یا در زیر ناخن‌ها یا ناخن‌های پا ایجاد شود.
علائم ملانوما شامل موارد زیر است:

• یک لکه قهوه ای بزرگ با لکه‌های تیره تر
• خال که در رنگ ، اندازه یا احساس تغییر می‌کند یا خونریزی می‌کند
• یک ضایعه کوچک با حاشیه نامنظم و قسمتهایی که به رنگ قرمز ، صورتی ، سفید ، آبی یا آبی-سیاه دیده می‌شود
• ضایعه ای دردناک که خارش یا سوختگی دارد
• ضایعات تیره روی کف دست، کف پا، نوک انگشتان دست یا انگشتان پا، یا در غشاهای مخاطی پوشاننده دهان، بینی، واژن یا مقعد

.

علائم و نشانه‌های کمتر سرطان پوست

انواع دیگر کمتر شایع سرطان پوست عبارتند از:
سارکوم کاپوسی. این فرم نادر سرطان پوست در رگهای خونی پوست ایجاد می‌شود و باعث ایجاد لکه‌های قرمز یا بنفش روی پوست یا غشاهای مخاطی می‌شود.
سارکوم کاپوسی عمدتاً در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند مانند افراد مبتلا به ایدز و در افرادی که از داروهایی استفاده می‌کنند که ایمنی طبیعی آنها را سرکوب می‌کند ، مانند افرادی که پیوند اعضا انجام داده‌اند ، رخ می‌دهد.
سایر افراد با خطر افزایش سارکوم کاپوسی شامل مردان جوانی است که در آفریقا زندگی می‌کنند یا مردان مسن میراث یهودی ایتالیا یا اروپای شرقی.
سرطان سلول مرکل. سرطان سلول مرکل باعث ایجاد گره‌های محکم و براق می‌شود که در روی پوست یا درست زیر آن و در فولیکول‌های مو ایجاد می‌شود. سرطان سلول مرکل اغلب در سر ، گردن و تنه دیده می‌شود.
سرطان غده سباسه. این سرطان غیرمعمول و تهاجمی از غدد چربی پوست نشأت می‌گیرد. کارسینومای غده سباسه – که معمولاً به صورت گره‌های سفت و بدون درد به نظر می‌رسد – ممکن است در هر جایی ایجاد شود ، اما بیشتر آن در پلک دیده می‌شود ، جایی که اغلب با دیگر مشکلات پلک اشتباه می‌شود.
.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

در صورت مشاهده تغییراتی در پوست که باعث نگرانی شما می‌شود ، با پزشک خود وقت بگیرید. همه تغییرات پوستی ناشی از سرطان پوست نیست. پزشک شما تغییرات پوستی شما را برای تعیین علت بررسی می‌کند.
.

علل

سرطان پوست از لایه بالایی پوست شما – اپیدرم آغاز می‌شود. اپیدرم یک لایه نازک است که یک پوشش محافظ از سلولهای پوستی را که بدن شما به طور مداوم می‌ریزد ، فراهم می‌کند. اپیدرم شامل سه نوع سلول اصلی است:
سلول‌های سنگفرشی درست در زیر سطح خارجی قرار دارند و به عنوان پوشش داخلی پوست عمل می‌کنند.
سلول‌های پایه که سلولهای پوستی جدیدی تولید می‌کنند ، در زیر سلولهای سنگفرشی قرار دارند.
ملانوسیت‌ها – که ملانین را تولید می‌کنند ، رنگدانه ای که به پوست رنگ طبیعی می‌دهد – در قسمت تحتانی اپیدرم شما قرار دارد. ملانوسیت‌ها هنگام آفتاب گرفتن ، ملانین بیشتری تولید می‌کنند تا از لایه‌های عمیق پوست شما محافظت کنند.
.

نور ماورا بنفش و سایر علل بالقوه

بیشترین آسیب به DNA در سلولهای پوست در اثر اشعه ماورا بنفش (UV) موجود در نور خورشید و در چراغهای مورد استفاده در تخت‌های برنزه است. اما قرار گرفتن در معرض آفتاب سرطان‌های پوستی را که روی پوستی که به طور معمول در معرض نور آفتاب قرار نمی گیرد ایجاد می‌کند. این نشان می‌دهد که عوامل دیگر ممکن است در خطر ابتلا به سرطان پوست موثر باشند ، مانند قرار گرفتن در معرض مواد سمی یا داشتن بیماری که سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کند.
.

عوامل خطر

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند عبارتند از:
پوست روشن: هر کس ، صرف نظر از رنگ پوست ، می‌تواند به سرطان پوست مبتلا شود. با این حال ، داشتن رنگدانه کمتر (ملانین) در پوست محافظت کمتری در برابر آسیب رساندن به اشعه ماورا بنفش ایجاد می‌کند. اگر موهای شما بور یا قرمز و چشمانی روشن است و کک و مک دارید و می‌توانید به راحتی آفتاب سوختگی پیدا کنید ، احتمال ابتلا به سرطان پوست در شما بسیار بیشتر از فرد با پوست تیره است.
تاریخچه آفتاب سوختگی. داشتن یک یا چند تاول آفتاب سوختگی در کودکی یا نوجوانی خطر ابتلا به سرطان پوست را در بزرگسالی افزایش می‌دهد. آفتاب سوختگی در بزرگسالی نیز یک عامل خطر است.
قرار گرفتن در معرض آفتاب بیش از حد: هر کسی که زمان قابل توجهی را در زیر نور آفتاب سپری کند ، ممکن است به سرطان پوست مبتلا شود ، به خصوص اگر پوست توسط ضد آفتاب یا لباس محافظت نشود. برنزه شدن ، از جمله قرار گرفتن در معرض لامپ‌های برنزه و تختخواب‌ها ، همچنین شما را در معرض خطر قرار می‌دهد. قهوهای مایل به زرد پاسخ آسیب پوست شما به اشعه ماورا بنفش بیش از حد است.
آب و هوای آفتابی یا مرتفع. افرادی که در آب و هوای گرم و آفتابی زندگی می‌کنند بیشتر از افرادی که در آب و هوای سردتر زندگی می‌کنند در معرض نور خورشید هستند. زندگی در ارتفاعات بالاتر ، جایی که نور خورشید شدیدترین است ، شما را در معرض تابش بیشتر قرار می‌دهد.
خال: افرادی که دارای خال‌های زیاد یا خال‌های غیرطبیعی به نام خال‌های دیسپلاستیک هستند ، در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست قرار دارند. این خال‌های غیرطبیعی – که ظاهری نامنظم دارند و به طور کلی بزرگتر از خال‌های نرمال هستند – بیشتر از سایرین احتمال سرطانی شدن دارند. اگر سابقه خال غیرطبیعی دارید ، مرتباً آنها را مشاهده کنید تا تغییر کند.
ضایعات پوستی پیش سرطانی: داشتن ضایعات پوستی معروف به کراتوز آکتینیک می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد. این رشد‌های پوستی پیش سرطانی معمولاً به صورت لکه‌های خشن و پوسته پوسته ای ظاهر می‌شوند که از قهوه ای تا صورتی تیره رنگ دارند. این موارد بیشتر در صورت ، سر و دست افراد پوست روشن که پوستشان به آفتاب آسیب دیده است ، دیده می‌شود.
سابقه خانوادگی سرطان پوست: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر شما به سرطان پوست مبتلا شده باشد ، ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهید.
سابقه شخصی سرطان پوست: اگر یک بار به سرطان پوست مبتلا شده باشید ، در معرض خطر ابتلا دوباره به آن هستید.
سیستم ایمنی ضعیف: افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند. این شامل افرادی است که با HIV / AIDS زندگی می‌کنند و کسانی که پس از پیوند عضو از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند.
قرار گرفتن در معرض اشعه: افرادی که تحت درمان با اشعه برای بیماری‌های پوستی مانند اگزما و آکنه قرار دارند ، ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست ، به ویژه سرطان سلول پایه باشند.
قرار گرفتن در معرض برخی مواد. قرار گرفتن در معرض برخی مواد مانند آرسنیک ممکن است خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهد.
.

جلوگیری

بیشتر سرطان‌های پوست قابل پیشگیری هستند. برای محافظت از خود ، این نکات پیشگیری از سرطان پوست را دنبال کنید:
در اواسط روز از آفتاب خودداری کنید. برای بسیاری از مردم در آمریکای شمالی ، در حدود 10 صبح تا 4 بعدازظهر اشعه خورشید شدیدترین است. فعالیت‌های فضای باز را برای سایر اوقات روز ، حتی در زمستان یا وقتی آسمان ابری است ، برنامه ریزی کنید.
شما تابش اشعه ماورا بنفش را در طول سال جذب می‌کنید و ابرها محافظت کمی در برابر اشعه‌های آسیب رسان دارند. اجتناب از آفتاب در شدیدترین حالت به شما کمک می‌کند تا از آفتاب سوختگی و آفتاب سوختگی که باعث آسیب پوست می‌شود و خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌دهد ، جلوگیری کنید. قرار گرفتن در معرض آفتاب با گذشت زمان همچنین ممکن است باعث سرطان پوست شود.
در تمام طول سال از ضد آفتاب استفاده کنید. کرم‌های ضد آفتاب ، همه اشعه‌های مضر اشعه ماورا especially بنفش را فیلتر نمی کنند ، به ویژه اشعه ای که منجر به ملانوم می‌شود. اما آنها نقش اصلی را در یک برنامه کلی ضد آفتاب بازی می‌کنند.
حتی در روزهای ابری از ضد آفتاب با طیف وسیع با SPF حداقل 30 استفاده کنید. کرم ضد آفتاب را سخاوتمندانه بزنید و هر دو ساعت یکبار دوباره استفاده کنید – یا در صورت شنا یا تعریق بیشتر اوقات. از مقدار زیادی کرم ضد آفتاب روی تمام پوست‌های در معرض ، از جمله لب‌ها ، نوک گوش‌ها و پشت دست و گردن استفاده کنید.
لباس محافظ بپوشید. کرم‌های ضد آفتاب محافظت کاملی در برابر اشعه UV ندارند. بنابراین پوست خود را با لباس تیره و کاملاً بافته شده که دست‌ها و پاها را می‌پوشاند و یک کلاه لبه پهن بپوشانید ، که محافظت بیشتری نسبت به کلاه بیس بال یا پارچه محافظ ایجاد می‌کند.
برخی از شرکت‌ها لباس‌های محافظتی نیز می‌فروشند. یک متخصص پوست می‌تواند مارک تجاری مناسبی را به شما پیشنهاد دهد.
عینک آفتابی را فراموش نکنید. بدنبال آنهایی باشید که هر دو نوع اشعه ماورا بنفش را مسدود می‌کنند – اشعه UVA و UVB.
از تخت‌های برنزه کننده خودداری کنید. چراغ‌های مورد استفاده در تخت‌های برنزه اشعه ماورا بنفش ساطع می‌کنند و می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.
از داروهای حساس به آفتاب آگاه باشید. برخی از داروهای تجویز شده و بدون نسخه ، از جمله آنتی بیوتیک‌ها ، می‌توانند پوست شما را نسبت به نور خورشید حساس کنند.
در مورد عوارض جانبی هر دارویی که مصرف می‌کنید از پزشک یا داروساز خود س Askال کنید. اگر حساسیت شما به نور آفتاب را افزایش می‌دهند ، برای محافظت از پوست ، احتیاط‌های بیشتری را برای جلوگیری از آفتاب در نظر بگیرید.
پوست خود را مرتباً چک کنید و تغییرات را به پزشک خود گزارش دهید. پوست خود را اغلب از نظر رشد پوست جدید یا تغییر در خال، کک و مک، برجستگی و علائم زایمان بررسی کنید.
با کمک آینه صورت، گردن، گوش‌ها و پوست سر خود را بررسی کنید. قفسه سینه و تنه و قسمت‌های زیرین بازوها و دست‌ها را معاینه کنید. جلو و عقب پاها و پاها را از جمله کف و فضاهای بین انگشتان پا معاینه کنید. همچنین ناحیه تناسلی و بین باسن خود را بررسی کنید.