یاروسلاول در میان دیگر شهرهای حلقه طلایی روسیه جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد. این یکی از اولین شهرهای رودخانه ولگا است که در تواریخ ذکر شده است – در اوایل سال 1071. قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های موجود در قلمرو شهر مربوط به عصر نوسنگی است. دانشمندان در این سرزمین‌ها ویژگی‌های مختلفی پیدا کردند: سلاح اسکاندیناوی، کتیبه‌های رونیک و بزرگترین خزانه‌های سکه‌های عربی در اروپای شمالی. به این معنی که این شهرک با قرارگرفتن در محل تلاقی رودخانه‌های ولگا و کوتوروسل در مسیر اصلی تجارت قرار داشته است. در طول سال‌های بعدی این سکونتگاه رو به زوال بود و بعدها در قرن‌های 10-12 و در زمان سلطنت یاروسلاو حکیم به عنوان یک شهر دوباره متولد شد.

شالوده کرملین یاروسلاول بر روی مکانی گذاشته شد که از سه طرف توسط سواحل مرتفع رودخانه‌های ولگا و کوتوروسل و دره مدودیتسکی محافظت می‌شود. این کرملین که گاهی اوقات به عنوان “شهر چوبی” نامیده می‌شود، یک قلعه مثلثی است که مستقیماً روی یک رودخانه قرار دارد. این قلب واقعی شهر است، جایی که تاریخ یاروسلاول از آنجا شروع شد. با این حال، گاهی اوقات صومعه تغییر شکل ناجی با کرملین یاروسلاول اشتباه می‌شود. بنابراین ما داستان خود را با آن شروع می‌کنیم.

این اقامتگاه نقش بسیار مهمی در تاریخ یاروسلاول ایفا کرد زیرا برای مدت طولانی مرکز مذهبی، فرهنگی و اقتصادی بود. چندین بنای معماری قرن 16-19 و نقاشی‌های دیواری قرن 16 در قلمرو آن باقی مانده است. این جایی است که داستان مبارزات ایگور، بزرگترین بنای تاریخی روسیه باستان، در آن پیدا شده بود.

این صومعه در قرن دوازدهم تأسیس شد. در خارج از شهر آن زمان در نزدیکی رودخانه کوتوروسول قرار داشت و موقعیت زاویه‌ای در سیستم استحکامات شهری داشت. کلیسای جامع اصلی با همین نام به عنوان بخشی از صومعه در سال 1224 ایجاد شد. در آغاز قرن شانزدهم، محل اقامت در اثر آتش سوزی به طور چشمگیری آسیب دید و بسیاری از ساختمان‌های صومعه مجبور به ساخت مجدد شدند. اما کلیسای جامع تغییر شکل ناجی تا به امروز باقی مانده است و درحال حاضر قدیمی‌ترین ساختمان در یاروسلاول است.

در زمان مشکلات (1598-1613) صومعه در محاصره ایستاد، بازسازی شد و در طول سال‌های بعدی به رشد و تقویت ادامه داد. در پایان قرن هفدهم، دیوارهای صومعه تغییر شکل ناجی 820 متر طول، 10.5 متر ارتفاع و 2.8-3 متر عرض داشت. دیوارها و برج‌های صومعه به خوبی مسلح بودند: 15 آرکبوس بزرگ و 17 کوچک، 97 کارابین و 14 بشکه باروت. این خانه دارای قلمروهای قابل توجهی بود و بر زندگی اجتماعی و خانگی شهر تأثیر داشت.

ظاهر کنونی مجموعه صومعه شامل بیش از دوازده بنای تاریخی با اهمیت است. اینها یک دروازه، یک ناقوس، ساختمان‌هایی برای اهداف مختلف، برج‌ها و کلیساهای جامع هستند. جدیدترین بنای تاریخی این مجموعه یک اثر خنده دار است: بنای یادبود Kopeck سال 1612 است که در سال 2013 نصب شده است که قطر آن بیش از یک متر است. هدف این بنا حفظ خاطره ضرابخانه موقت است که برای نیروهای دفاع مدنی به رهبری مینین و پوژارسکی بودجه صادر می‌کرد.

امروزه قلمرو صومعه پایگاه موزه تاریخی، معماری و فرهنگی دولتی یاروسلاول است. و کل مرکز تاریخی توسط یونسکو به عنوان میراث جهانی ثبت شده است.

بنابراین اکنون دوباره به کرملین واقعی یاروسلاول، “شهر چوبی” اشاره خواهیم کرد. طبیعتاً ساختمان‌های چوبی آن تا به امروز نمی توانستند زنده بمانند. در پایان قرن هفدهم، آن‌ها توسط آتش سوزی بزرگی که در شهر موج می‌زد، نابود شدند. پس از آن “شهر چوبی” دوباره از سنگ ساخته شد، اما، متأسفانه، دوباره از شانس بود.

در قرن 18-19 برخی از کلیساها و ساختمان‌ها که بخشی از کرملین بودند به دلیل فرسودگی ویران شدند. اما بزرگترین آسیب در نتیجه انقلاب و مبارزه بعدی با میراث مذهبی باقی مانده بود. در پایان قرن بیستم، «قلب» تاریخی یاروسلاول، که از لهجه‌های معماری و معنایی محروم بود، تقریباً متروک بود. تنها دو کلیسای جامع از شش کلیسای جامع در قلمرو آن باقی مانده است: کلیسای نیکلاس وودن و کلیسای ایلیا و تیخون. اما در سال 2004 بازسازی این مکان تاریخی آغاز شد و کلیسای جامع Assumption از ابتدا ساخته شد، اگرچه ظاهر آن کمی متفاوت از سلف خود بود.

کاترین کبیر نقش بسیار مهمی در ایجاد ظاهر یاروسلاول ایفا کرد: در قرن 18 او اصلاحات گسترده‌ای در شهرسازی انجام داد که توسط آرمان‌های خردگرایانه عصر روشنگری هدایت می‌شد. در نتیجه، یاروسلاول به الگوی شهرسازی برای سایر شهرهای امپراتوری روسیه تبدیل شد.

امروزه مرکز تاریخی یاروسلاول یک مجموعه معماری است که در آن بناهای تاریخی قرن‌های مختلف با یکدیگر هماهنگ بوده و توسط “جعبه های” مدرن دست نخورده اند. شورای بین‌المللی نجات بناها و مکان‌های دیدنی درحالی‌که توصیه می‌کند یاروسلاول در فهرست فهرست میراث جهانی قرار گیرد، همچنین به منظم بودن ریتم طرح مرتع‌سازی اشاره کرد. ساختمان‌های دو و سه طبقه خیابان‌های وسیع و «سبز» را تشکیل می‌دهند که به میدان‌های بزرگ منتهی می‌شوند. کلیساها و برج‌های متعددی به عنوان عناصر بصری و ترکیبی غالب عمل می‌کنند. سواحل رودخانه کوتوروسل و جزایر آن دست نخورده باقی ماندند. ایستگاه کنار رودخانه که در دهه 1980 تولید شده است، ادراک بصری شما را مختل نمی‌کند. حتی در “منطقه بافر”

عکس  سرگئی شاندین  و  استاس سدوف