در این بخش به معرفی و بررسی دو اصطلاح «آیکن» و «چاینویی‌سری یا شینوآزری» در نقاشی می‌پردازیم.
آیکن (Icon)
در قرون دوازدهم و سیزدهم میلادی، به تصویر کشیدن مذهب در هر نوعی از هنر (نقاشی، مجسمه‌سازی و غیره)، آیکن نامیده می‌شد. حتی مفهوم امروزی واژه آیکن از همین جا گرفته شده است.
در زمان قدیم، نقاشی‌ها بیشتر تصاویری از مسیح، مریم مقدس و یا داستان‌های قدیمی و افسانه‌های برجسته در تاریخ بودند. به همین دلیل بیشترین زمینه این نقاشی‌ها مذهبی بود. این نقاشی‌ها با الهام از واژه یونانی Eikon به معنی تصویر، آیکن نامیده شدند.
امروزه پس از بیش از 8 قرن این واژه مفهوم و معنی گسترده‌تری به خود اختصاص داده است. امروز ما برای توصیف فرد یا هرچیزی که جایگاهی مهم در هر زمینه‌ای به دست آورده، فارغ از اینکه مذهبی باشد یا نه، از واژه آیکن استفاده می‌کنیم.
آیکن‌هایی که Acheiropoieta نامیده می‌شوند، بسیار جالب توجه هستند، چرا که گفته می‌شود اینها با دست خلق نشده‌اند، به این مفهوم که انسان در خلق آن‌ها نقشی نداشته و به طرز معجزه‌آسایی ساخته شده‌اند.
به خاطر داشته باشید آیکن‌ها محدود به نقاشی‌ها نمی‌شوند. یک مجسمه برجسته یا یک مورال می‌تواند یک آیکن نامیده شود.
شینوآزری (Chinoiserie)
هنر غربی و به خصوص اروپایی، از موضوعات، شکل‌ها، سبک و فرهنگ چینی بسیار تأثیر گرفته است. آثاری که در آن این تاثیر به نمایش درمده به نام شینوآزری شناخته می‌شوند. این آثار می‌تواند نقاشی، مجسمه، مجسمه دیواری و یا یک مبلمان هنری باشد.
شینوآزری تقلید و یا نقاشی تخیلی از فرهنگ یا عناصر هنری چینی، توسط هرمندان غربی و در قالبی غربی است. بیشتر اوقات در این آثار زن‌ها لباس چینی به تن دارند و یا در منظره‌ای از چین به تصویر کشیده می‌شوند. البته این قانون اجباری برای این نوع آثار هنری نیست.
لزومی ندارد شینوآزری یک نقاشی منظره یا پرتره باشد. بلکه می‌تواند یک طراحی ساده چینی باشد که هنر سنتی چینی را به نمایش درآورده است.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
