در این مطلب به توضیح درباره دو اصطلاح «جمعیت شاد» و «روبنزین» می‌پردازیم.
جمعیت شاد (Merry Company)
این نقاشی‌ها شامل گروهی از مردم است که به نوشیدن و شادی مشغولند. با هم حرف می‌زنند، در حال نواختن و یا گوش کردن به موسیقی و یا مشغول به هر کار گروهی دیگری هستند. نقاشی جمعیت شاد در دوران طلایی هلند و دوران باروک فلاندری بسیار محبوب بود.
نقاشی که در اینجا مشاهده می‌کنید «بعدازظهر آهنگین» اثر گولیلمو زوکی (Guglielmo Zocchi) یکی از بهترین مثال‌های نقاشی جمعیت شاد است. این نقاشی تصویری از چهار زن و دو مرد است که برای بعداز ظهری همراه با موسیقی جمع شده‌اند و یکی از زن‌ها در حال نواختن موسیقی است و دیگران از نوای ساز لذت می‌برند. آن‌ها اوقات خوشی را سپری می‌کنند.
عبارت جمعیت شاد می‌تواند برای نقاشی مانند «ارکستر بیگارتن» اثر ویلهلم کارل آگوست زیمر نیز نسبت داده شود. همان طور که مشاهده می‌کنید در این نقاشی یک ارکستر در باغی جمع شده‌اند و شنوندگان می‌نوشند و به موسیقی گوش فرا می‌دهند.
روبنزین (Rubensian)
این اصطلاح از نقاشی‌های بیتر پائول روبنز از زنان فربه که به زیباترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده،گرفته شده است. روبنز معمولا زنان چاق را در همه نقاشی‌هایش به تصویر می‌کشید. این علاقه در نقاشی زنان فربه باعث شد که به هر نقاشی شامل چنین زنانی به نام روبنزین یا روبنسک (Rubenesque) شناخته شود.
مشهورترین نقاشی روبنز «داوری پاریس» است که به یکی از افسانه‌های یونان مربوط است. در این افسانه سه الهه هرا، آتنا و آفرودیت به سراغ پاریس، پسر پریام پادشاه تروی، می‌روند تا به آن‌ها بگوید به نظر او کدامیک از سه الهه زیباتر است. پاسخ پاریس و چند اتفاق دیگر منجر به جنگ تروجان می‌شود.
هنرمند بسیاری این داستان را به تصویر کشیده اند اما تصویر سه الهه فربه توسط روبنز در میان آثار دیگران برجسته‌تر و مشهورتر است.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
