بررسی دو اصطلاح «اتاق تاریک» و «اتاق روشن» در نقاشی.
اتاق تاریک (Camera Obscura)
می‌توان گفت اتاق تاریک اولین ورژن عکاسی و یا ثبت تصویر روی یک سطح بوده است. تکنیک اتاق تاریک بیشتر برای ثبت یک منظره روی یک سطح مورد استفاده قرار می‌گرفت.
در این روش، یک سطح مسطح که یک حاوی سوراخی در وسط است وجود دارد. نور از این سوراخ عبور می‌کند و روی سطح دیگر می‌افتد. تصویری که روی سطح تشکیل می‌شود سر و ته است. می‌توان آن را با استفاده از یک آینه برعکس کرد. در این روش رنگ‌ها و جزییات منظره بدون تغییر باقی می‌مانند.
این تکنیک همان طور که گفتیم اولین روش ثبت تصویر است. پیشرفت این تکنیک به تکنیک عکاسی انجامید و دردنیای امروز مبنای ساخت هر دوربینی است.
رابطه تاریک خانه با نقاشی به زمانی برمی‌گردد که برخی از نقاشان از تاریک خانه برای نقاشی کردن کمک می‌گرفتند. مشهورترین هنرمندانی که از این تکنیک بهره می‌گرفتند ورمیر، داوینچی، رامبراند و کاراواجو بودند. خالی از لطف نیست اگر بدانید این تکنیک از زمان ارسطو در میان هنرمندان مرسوم بوده است.
اتاق روشن (Camera Lucida)
اتاق روشن تکنیک دیگری است که به نقاش در کشیدن تصویر منظره، فرد و یا اجسام کوچک مقابلشان کمک می‌کند. ابزاری که اتاق روشن (Camera Lucida) نامیده می‌شود به عنوان یک انعکاس دهنده تصویر منظره مورد نظر روی کاغذ یا بومی می‌اندازد که نقاش روی آن نقاشی می‌کند. این تکنیک کار هنرمند را بسیار ساده‌تر می‌کند و نمای زنده‌ای از سوژه را روی بوم مهیا می‌کند.
استفاده از این ابزار دو مزیت دارد: نقاش یک طرح اولیه از چیزی که می‌خواهد نقاشی کند در مقابل خود دارد. رفت و برگشت نگاه نقاش بین سوژه و بوم در این روش حذف می‌شود.
این تکنیک بسیار روش مفیدی است و توسط هنرمندان قرن نوزدهم بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفت. امروزه هنوز هم برخی هنرمندان از این تکنیک استفاده می‌کنند. در اینجا تصویری از یکی از جدیدترین اتاق روشن‌ها به نام نئولوسیدا (Neolucida) را مشاهده می‌کنید.
⇩
〔دیدن منابع مطالب〕
مجله دانستنی‌های هنر
