نام و مزاج
انغوزه یا همان آنغوزه و به اصفهانی انگشت کنده و به هندی هینک نامیده می‌شود و طبیعتی گرم و خشک دارد.
.
معرفی
انغوزه یک گیاه در آشپزی است و ریشه‌های این گیاه ریزوم خشک می‌شوند تا ماده ای مانندصمغ تشکیل شود. این لاتکس خشک (صمغ) Asafoetida است. بوی ناخوشایند و تندی دارد و بیشتر در هند به عنوان Hing گفته می‌شود. این گیاه بومی کشورهای ایران و افغانستان است. با این حال ، استفاده و زراعت گسترده آن نیز در قاره هند و در نزدیکی آن رواج دارد.
دلیل اصلی تبلیغ این عصاره خشک گیاهی به عنوان یک ادویه خوراکی ، قابلیت آن در ارائه بافت صاف به کاری و سوپ‌ها بود. در حالی که با بسیاری از نام‌های جالب دیگر مانند غذای خدایان و چند مورد دیگر مشهور است ، چنین نام هایی از ویژگی‌های بی‌پایان سلامتی و زیبایی آن است که در هنگام مصرف ارائه می‌دهد.
آنغوزه از گیاهان دارویی مهم تیره چتریان با خواص فراوان است. گیاه تولید کننده آنغوزه به نام‌های فارسی خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ارتفاع آن گاهی به 2/5 متر می‌رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخیم با سطحی خشن است. برگ‌های قاعده بزرگ و ضخیم هستند؛ به طوری که طول آن‌ها تا 60 سانتی متر می‌رسد. این برگ‌ها تقسیمات زیادی دارند به طوری که به قطعاتی (لوب دار) دندانه دار تبدیل می‌شوند. گل‌های این گیاه زردرنگ هستند و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند. میوه‌ها دوفندقه ای، بیضی شکل و تقریباً مسطح می‌باشند که روی هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره‌ها بال مانند هستند. رنگ میوه‌ها قهوه ای تیره است. از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده ای به نام اولئوگم رزین به دست می‌آید که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شیری رنگ است و مزه ای تند و تلخ و نیز بوی بد و متعفنی دارد که تهوع آور است
.
خواص
- مقوی معده و بادشکن است
- تخم آن ادرار آور است
- پادزهر هر نوع نیشی است
- برای رفع انگل به مدت 3شب از جوشانده تمام گیاه انغوزه (2گرم در 2لیوان آب) استفاده کنید.
- رفع بلغم مجاری تنفسی و معده
- تقویت رحم‌های سرد و تر و پیشگیری از سقط جنین
- محرک نیروی جنسی است و باعث افزایش انگیزه جنسی در زنان می‌شود و از مشکل انزال زودرس تا حد زیادی آزاد می‌شود.
- این ماده باعث کاهش چروک‌ها ، خطوط ریز و لکه‌های سنی صورت می‌شود.
.
موارد منع مصرف
- برای زنان در دوران بارداری و شیردهی نهی شده است.
- کودکان نیز بهتر است انغوزه نخورند.
- در بعضی افراد ممکن است مصرف زیاد آن موجب اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج شود.
- اگر مبتلا به صرع هستید، از این گیاه استفاه نکنید زیرا ممکن است مورد حملات صرع قرار بگیرید.
.
روش پخت و شیوه استفاده
- بعد از جدا کردن قسمت اصلی ساقه آنغوزه و شستشوی کامل، به مدت یک ساعت در دیگ پر از آب بجوشانید تا کامل پخته شود.
سپس آن را آبکش کرده و با نمک، ادویه و تخم مرغ در روغن تفت داده و کاملا بپزید. بعد نیم پز شدن انغوزه، به آن برنج اضافه کنید و بعد از دم کشیدن برنج روی آن روغن دهید تا آماده استفاده شود. - استفاده از صمغ گیاه انغوزه به صورت محلول درآب نیز توصیه شده است.
- مصرف این گیاه دارویی با فلفل و سداب برای معالجه کزاز و در صورت مخلوط با سرکه یا عسل برای درمان بیماری اعصاب مفید است.
.
بازنشر از: طبایع/tabaye.ir
مجله عطاری و طب سنتی
