تور مجازی ما بدون داستانی دربارهٔ سنت تروپه، یکی از شناخته شده‌ترین و متمایزترین استراحتگاه‌های کل ریویرای فرانسه کامل نخواهد شد. فیلم‌هایی که به کلاسیک سینمای فرانسه تبدیل شدند در اینجا فیلم‌برداری شدند و بسیاری از خوانندگان از ریکی مارتین تا پینک فلوید آهنگ‌های مربوط به سن تروپه را خواندند.

شهری که اکنون 5000 نفر جمعیت دارد به دلیل یک داستان نسبتاً غم انگیز تأسیس شد: افسانه از شهید سنت تورپس می‌گوید که در زمان سلطنت نرون سر بریده شد و یک قایق با جسدش که در محل فعلی شهر فرود آمد. . این راهی بود که این شهرک نام فعلی خود را دریافت کرد و در نهایت این مکان به بندری مناسب تبدیل شد که در آن مبارزات تاریخی زیادی در آن رخ داد.

در اواخر قرن نهم، مدتها پس از سقوط امپراتوری روم، سنت تروپه مورد حمله دزدان دریایی مسلمان قرارگرفت و آن را تصرف کرد و یکی از بزرگترین مراکز تجارت برده بود. اما یک قرن بعد، ویلیام اول کنت پروونس این شهر را پس گرفت. در قرن 16، سنت تروپه در برابر حملات ترک ها، در قرن 17 – حملات اسپانیایی‌ها مقاومت کرد. در طول جنگ جهانی دوم، این مکان محل تهاجم متفقین به جنوب فرانسه (عملیات اژدها) بود.

این مکان علیرغم داشتن تاریخ طوفانی و پرتلاطم، آثار معماری چشمگیر زیادی را حفظ کرده است. قلعه سوفرن که بالای بندر ایستاده است، خاطره خوبی از دوران باستان ویلیام اول است. دروازه Rue de la Ponche شاهد قرن پانزدهم است. کلیسای کوچک سابق (اکنون به عنوان موزه هنر عمل می‌کند) و ارگ سنت تروپه (یک سنگر با شکوه سابق که اکنون موزه تاریخ دریایی است) بقایای قرن شانزدهم هستند.

نقطه عطف قابل توجه شهر بندر قدیمی است که پس از ویرانی‌های جنگ جهانی دوم به طور کامل بازسازی شد. با این حال، اصلی‌ترین چیزی که سنت تروپه به آن مشهور است سواحل است. برخی از آن‌ها عمومی هستند، برخی از آن‌ها خصوصی هستند، اما فضای کافی برای همه وجود دارد: سواحل، که از پایه ارگ ​​امتداد دارند، در مجموع 20 کیلومتر طول دارند.

در عین حال، سنت تروپه با فضای منحصربفرد بوهمی خود با دیگر استراحتگاه‌ها متفاوت است. این مکان با کمک نئو امپرسیونیست فرانسوی، پل سیگناک، که این مکان الهام بخش را در پایان قرن نوزدهم کشف کرد، در اینجا زندگی کرد و سبک منحصربفرد پوانتلیست را توسعه داد، این موقعیت را به‌دست آورد. ماتیس، بونارد، مارکت، دوفی و ​​دیگر هنرمندان برجسته به طور مداوم از خانه او بازدید می‌کردند، بنابراین با آغاز جنگ جهانی اول این سکونتگاه کوچک به مکان مورد علاقه نخبگان هنری فرانسه تبدیل شد.

سنت تروپه بهترین صحنه برای داستان عشق در فیلم سینمایی “و خدا زن را آفرید” (1956) با بازی بریژیت باردو بود. در دهه 1960، این مکان برای فیلمبرداری کمدی با بازی لوئیس دو فونس و «لا پیسین» («استخر») با بازی آلن دلون بود. همه فیلم کوت دازور سن تروپه و سن ماکسیم، فرانسه‌ها به محبوبیت سنت تروپه کمک کردند، از آن زمان تک تک زمین‌ها برای ساخت ویلاهای مجلل، باشگاه‌های نخبه و رستوران‌ها خریداری شده است.

سنت تروپه رو به شهر دیگری به نام سنت ماکسیم است که درست در طرف مقابل خلیج (4 کیلومتر از طریق دریا و 14 کیلومتر از آن از طریق زمین فاصله دارد). این شهر به عنوان یک “آنالوگ مقرون به صرفه تر” شهر سن تروپه شناخته می‌شود. ساحل سنت ماکسیم تمیزتر از ساحل مد روز است. اگرچه این شهر جمعیت بیشتری دارد (حدود 13000 نفر)، اما سنت ماکسیم گردشگران کمتری نسبت به سنت تروپه دارد. سمت ساحل حدود 10 کیلومتر امتداد دارد، درحالی‌که آماتورهای گشت و گذار و تاریخ می‌توانند نگاهی به شهر قدیمی یا برج – La Tour Carrée – که توسط راهبان در اوایل قرن 16 تولید شده است بیاندازند.

اکنون با کمک تورهای مجازی هوایی فرصتی بی‌نظیر برای بازدید از این مکان‌های تحسین برانگیز بدون ترک خانه دارید!

عکس های  استاس سدوف  و  سرگئی شاندین