نام و مزاج
سنبل الطیب یا همان علف گربه از نظر طب سنتی گرم و خشک است.
.
معرفی
- گیاهی است که بوته ای استوار و چندساله دارد و در اروپا و بخش‌هایی از آسیا می‌روید. این گیاه به صورت وحشی در جنگل‌های کم درخت، در حاشیه جویبار‌ها و گودال‌ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می‌روید.
- دارای ریشه‌ای کوتاه و بوته‌ای با ارتفاع بین 50 تا 150 سانتی‌متر می‌باشد.
- سنبل الطیب، دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده به طرف آن می‌رود و در اطراف آن به جست و خیز می‌پردازد و از بوی آن مست می‌شود.
- گل‌های سنبل الطیب برنگ سفید یا صورتی و به صورت خوشه‌ای است.
- سنبل الطیب پس از خشک شدن به رنگ قهوه ای در می آید.
- این گیاه دارویی بسیار خوشبو معطر بوده و طعم تلخ دارد.
.
خواص
- اثر ضد تشنج دارد
- در رفع ناراحتی‌های عصبی و هیستری مفید است
- ضد اسپاسم و آرام بخش است
- تب بر است
- بیخوابی را درمان می‌کند
- ضد کرم معده و روده است
- ضد هیجان است
- میگرن را برطرف می‌کند،
- برای برطرف کردن دلهره، تشویش و نگرانی مفید است
- در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد
- در برطرف کردن درد سیاتیک موثر است
- سکسکه مداوم را از بین می‌برد
- درد سینه را برطرف می‌کند
- استفراغ را برطرف می‌کند
- در معالجه مرض قند موثر است
- گرد سنبل الطیب را روی زخم‌ها بپاشید التیام یابند.
- صرف 10- 15 میلی‌گرم ریشه سنبل الطیب در روز برای 8 هفته می‌تواند علائم یائسگی، به ویژه گرگرفتگی در زنان یائسه را کاهش دهد.
موارد منع مصرف
- زیاده روی در مصرف سنبل الطیب، باعث سردرد، سرگیجه و ناراحتی معده می‌شود.
- مصرف زیاد آن باعث خواب آلودگی می‌شود به همین دلیل توصیه می‌شود که راننده‌ها به هیچ وجه نباید از سنبل الطیب استفاده کنند.
- چون برای کلیه مضر است باید آنرا با کتیرا خورد.
.
شیوه استفاده
- دمنوش سنبل الطیب: 3 گرم ریشه خشک شده در یک 1 فنجان آب جوش به مدت 15 دقیقه دم شود.
- گرد سنبل الطیب: ریشه آن را خرد کرده و در حرارت 40 درجه خشک کنید. سپس آن را آسیاب کنید و از الک ریز در کنید. گرد آن به عنوان ضد تشنج به کار می‌رود. مقدار مصرف آن 5-10 گرم در روز است.
- مخلوط سنبل الطیب: 4 گرم گرد ریشه آن را با 4 گرم رازیانه و 4 گرم قند سائیده و مخلوط کنید، این مخلوط را چهار قسمت کرده و در طول روز به فواصل مساوی بخورید.
.
بازنشر از: طبایع/tabaye.ir
مجله عطاری و طب سنتی
