راهنمای کفش طبیعت‌گردی

چرا کفش در سفرها به ویژه طبیعت گردی مهم است؟

از بین لوازم و تجهیزات یک طبیعتگرد یا کوهنورد؛ کفش را به عنوان مهمترین تجهیز می‌توان برگزید. فارغ از انواع توضیحات بسیط در خصوص قلب دوم و اهمیت پا، باید به این نکته اشاره کرد که کفش مناسب توان شما برای پیمایش مسیراعم از یک مسیر شهری تا یک مسیر کوهنوردی، را حفظ می‌کند و مهمتر از آن اینکه مستقیم و غیر مستقیم حافظ سلامتی و جان شماست.

در فعالیتهای کوهنوردی و یا طبیعتگردی که اغلب از پایگاه‌های امداد و مراکز درمانی دور هستیم حفظ توان پیمایش و پرهیز از حادثه بسیار مهم است. یک تاول دردناک می‌تواند شیرینی یک سفر را به کامتان تلخ کند و یا یک لیز خوردن و یا پیچیدگی مچ پا موجب آسیب جدی شود. یکی از وظایف کفش خوب، کم رنگ کردن اینگونه خطرات است.

.

دسته بندی‌های گوناگون کفش:

شرکتهای تولید کننده کفش دسته‌ها و قابلیتهای مختلفی برای کفشهای خود در نظر می‌گیرند. برخی دسته‌ها که به طبیعت گردی مرتبط است عبارتند از :برای اینکه این کفش‌ها را بشناسیم بهتر آن است که شرحی برای فعالیت‌های مرتبط ارائه دهیم؛ ازآنجاییکه ارائه تعاریف جامع بسیار دشوار است، تعاریفی از فعالیتها که مورد پذیرش بسیاریست و تطابق خوبی با فعالیت مورد نظر ما دارد را در ادامه بیان می‌کنیم.

والکینیگ و رانینگ:

دویدن و راه رفتن که در اینجا منظور در سطوح هموار، خیابانها، سالنهای ورزشی و مشابه آنهاست.

.

هایکینگ و ترکینگ:

متداول است که این دو را در کنار یکدیگر به کار ببرند اما به واقع تفاوتهایی دارند.

هایکینگ فعالیتیست در فضای باز و طبیعت بر روی سطوح هموار که به hiking trails موسوم اند. منظور از سطح هموار آن است که مسیری برای پیاده روی طراحی شده است و بخش هایی از آن توسط انسان و بطور مصنوعی هموار شده است. به عنوان مثال “قسمتهای آغازین” مسیر پای تله کابین توچال را در زمانی که با برف پوشیده نیست، می‌توان یک مسیر هایکینگ قلمداد کرد.

ترکینگ نیز مانند هایکینگ در طبیعت است اما مسیر پیمایش لزوما هموار نیست مسیر پیمایش می‌تواند شیبدار یا بدون شیب و متاثر از عوارض زمین باشد؛ بسیاری از پاکوب‌ها و مالروهای کوهستانی و جنگلی در شرایط “بدون برف و یخ” را می‌توان مسیر ترکینگ قلمداد کرد؛ لازم به ذکر است که این تعریف کلی بوده و می‌توان ترکینگ را به انواع زیر شاخه‌های سبک و سنگین تقسیم کرد.

.

کوهنوردی و کوهپیمایی:

هر چند تعریف جامع با مرز مشخص برای کوهنوردی و کوهپیمایی نمی توان ارائه داد اما تعاریف زیر مورد پذیرش بسیاریست و نظر ما را نیز می‌رساند.

کوهنوردی پیمایش مسیرهای کوهستانی سنگی و سنگلاخی و یا پوشیده از برف و یخ، پیمایش مسیرهای فنی در کوهستان و درگیر شدن با آنها به کمک ابزارهای فنی را می‌تواند شامل شود.

کوهپیمایی را می‌توان “کوهنوردی سبک” قلمداد کرد و فعالیتی انگاشت که افراد کوهها را بصورت پیاده و در حالت راه رفتن، بالا یا پایین می‌روند. البته همین فعالیت در ارتفاع‌های بالا ( 3000 متر به بالا به عنوان یک معیار برای ما) می‌توان “کوهنوردی” هم قلمداد کرد.کوهپیمایی و ترکینگ‌های سنگین تر را می‌توان معادل قلمداد کرد.

.

کفش دویدن و راه رفتن:

کفش هایکینگ:

کفش‌های هایکینگ به کشف‌های رانینگ شبیه‌اند اما وجود آج‌های عمیق تر اولین تفاوت آنهاست. سبک وزن و انعطاف پذیراند و می‌توان ساعتها آنها را پوشید در عین حالیکه در مقایسه با کفش‌های معمولی شهری، رویه و زیره مقاومتری دارند. هرچند وجود آج عمیق احتمال سرخوردن آنها را کمتر می‌کند اما اصولا برای مسیرهای ناهموار یا طولانی مناسب نیستند و محافظتی از مچ پا به عمل نمی آورند. این کفش‌ها مناسب پیمایش با کوله سنگین، مسیرهای گل آلود، سرد و مرطوب نیستند.

کفش ترکینگ سبک:

این کفشها مطابق انتظارمان از تعریف فعالیت ترکینگ در مقایسه با هایکینگ، محافظت بیشتری از پا به عمل می‌آورند. همچنان سبک وزن‌اند و زیره انعطاف پذیری دارند. رویه اشان نیز اغلب از جنس چرم و پارچه‌های الیاف مصنوعی است. هر چند در مقابل آب کمی مقاومتر‌اند اما همچون کفش‌های هایکینگ برای مسیرهای گل آلود و مرطوب و سرد مناسب نیستند. توجه داشته باشید که کفش ترکینگ (سبک) مناسب حمل کوله‌های سنگین نیست.

.

کفش کوهپیمایی:

تعیین مرز دقیق بین انواع کفش خصوصا در این دسته دشوار است. کفش کوهپیمایی یا کفش کوهنوردی سبک یا کفش ترکینگ سنگین و یا کفش بک پکینگ؛ هرچه که می‌خواهید بنامید! مد نظر ما کفشی است که زیره آن انعطاف پذیری کمتری در مقایسه با دسته قبل دارد و به راحتی عوارض زمین را به پا منتقل نمیکند. از مچ پا محافظت نموده و قوزک پا را کامل در بر می‌گیرد. سگک قفل کننده بند کفش را دارد تا از حرکت رو به جلوی پا در کفش بهتر جلوگیری کند و از انگشتان پا محافظت نماید.
این کفش‌ها با زیره و رویه مقاومتر از دسته قبل، مناسب حمل کوله سنگین نیز هستند. از دیگر مشخصه‌های آنها رویه عمدتا ترکیبی از چرم و پارچه الیاف مقاوم است. در مقایسه با کفش‌های کوهنوردی سبک وزن تراند. رویه آنها دوخت‌های نسبتا زیادی دارد و وجود دوختهای زیاد آنها را در مسیرهای سنگلاخی خصوصا شن اسکی، آسیب پذیرتر می‌کند. همچنین مقاومتشان در مقابل نفوذ آب کمتر از کفش‌های کوهنوردی است. هرچند در بازار با نام کفش کوه فروخته می‌شوند اما با نکات گفته شده می‌توان گفت کفش فعالیت کوهنوردی (فعالیت‌ها پیش تر شرح داده شدند) نیستند بلکه کفش کوهپیمایی اند. البته این کفشها مانند آچار فرانسه بوده و بواسطه وزن کمتر، تنفس مناسب و مقاومت مطلوب برای تمام تورهای طبیعتگردی سبک و سنگین متداول می‌توانند کارا باشند.

کفش کوهنوردی نیمه سنگین:

مانند دسته قبل در بازار ایران با نام کفش کوه سه فصل شناخته می‌شوند اما تفاوتهایی با دسته قبل دارند. از دسته قبل زیره مقاومتر با انعطافپذیری کمتردارند بطوریکه تقریبا با دست خم نمی شوند. رویه شان دوخت‌های کمتری دارد. برای جلوگیری از نفوذ رطوبت، خصوصا در قسمت‌های تحتانی با نوارهای لاستیکی پرس شده آببندی شده اند. در مقابل سرما مقاومت بیشتر دارند و حتی برخی از آنها امکان نصب کرامپون فیکس را از سمت پاشنه دارند تا بتوان مسیرهای برفی کوتاه را با آنها طی کرد.
این کفش‌ها با طبیعتگردی سنگین هم خوانی دارند اما توصیه نمی کنیم از ابتدای یک تور آنها را پوشیده و سوار اتوبوس شوید!

کفش کوهنوردی سنگین:

به آنها کفش‌های کوهنوردی زمستانه یک یا چند پوش می‌گویند. قید کلمه زمستانه لزوما به معنای فصل زمستان نیست، بلکه شرایط برف سنگین در هر فصل سال یا ارتفاع بالا این کفش‌ها را می‌طلبد.

.

جمع بندی:

1-فعالیت ترکینگ سبک و سنگین یا همان کوهپیمایی، منطبق ترین تعریف بر سفرهای طبیعتگردی سبک تا سنگین است.

2-برای هیچ سفر “طبیعتگردی” حتی تورهای یکروزه سبک با پیمایش در حدود یک ساعت یا بیشتر، کفش walking و running مناسب نیست.

3-اگر کفش هایکینگ دارید در سفرهایی با درجه سختی حداکثر معادل یک سفر طبیعتگردی نسبتا سبک یکروزه کارا خواهند بود و مناسب کوله کشی و تورهای سنگین تر نیستند.

4-اگر می‌خواهید طبیعتگردی کنید و این اعتیاد شیرین را ادامه دهید، همچنین هیچ کدام از اقسام کفش‌های ذکر شده را نداشتید و می‌خواهید اولین کفش تان را بخرید؛ توصیه می‌کنیم یک کفش کوهپیمایی (همان ترکینگ سنگین یا کوهنوردی سبک) بخرید و در کنار یک صندل طبیعتگردی در همه سفر‌ها همراه داشته باشید.

5-اگر قصد تجربه کوهنوردی دارید و یا از قبل کفش‌های سبکتر هایکینگ و ترکینگ دارید، کفش بعدیتان را از بین کفش‌های کوهنوردی نیمه سنگین انتخاب کنید.

6-اگر تنها می‌خواهید طبیعتگردی را امتحان کنید و یا در چند برنامه سبک شرکت کنید، یک کفش کوه معادل ترکینگ سبک یا سنگین با قیمتی اقتصادی همراه با یک جوراب ضخیم تهیه کنید و از سفرتان لذت ببرید.

7-بخش زیادی از سفر را در اتوبوس یا در محل کمپ یا اقامتگاهتان هستید پس صندل مناسب طبیعت را فراموش نکنید!

.
منابع:
.https://www.mellishoes.ir