نکاتی مهم در تهیه کفش پیادهروی
-
تمایز کفش پیادهروی با کفشدوندگی
این دو کفش شباهتهای زیادی با هم داشته و همین شباهتها هم باعث میشود که برخی از افراد این دو نوع محصول متفاوت را یکی بدانند. اما با وجود شباهتهای زیاد یک تفاوت اساسی با هم دارند که همین تفاوت، کاربرد این دو نوع کفش را از هم متمایز کرده است. برای درک این تفاوت لازم است ابتدا مکانیسم دویدن و پیادهروی (آرام راه رفتن) را با هم قیاس کنیم.
هنگام دویدن بعد از اینکه پا از زمین جدا شده، با کسری از ثانیه مجددا با فشار زیاد و با قسمت جلوی پا (پنجه) به زمین برخورد میکند در حالی که در هنگام راه رفتن و پیاده روی پاها بعد از جدا شدن از زمین با فشار کمتری اما با قسمت انتهایی پا (پاشنه) روی زمین فرود میآیند. خب با در نظر گرفتن همین تفاوت اگر بخواهیم محصولی را برای این کارها طراحی و تولید کنیم کدام قسمتها را تقویت میکنیم؟ بله قسمتهایی که اول روی زمین فرود میآیند؛ همین موضوع هم تفاوت بین این دو نوع محصول ایجاد میکند. این تفاوتها را میتوان به شرح زیر معرفی کرد:
- زیره کفشهای دوندگی تقریبا حالت مسطحی دارد
- در کفشهای دوندگی قسمت جلویی کفشها از ضخامت و استحکام بیشتری برخوردار است.
- در فرآیند دوندگی پاها بیشتر وارد حالت کشسانی میشوند، بنابراین از انعطافپذیری بیشتری برخوردارند.
- به علت انرژی بیشتری که هنگام دویدن مصرف میشود و بیشتر بودن احتمال خستگی در دویدن، کفشهای دوندگی سبکتر هستند.
- با توجه به این که فرآیند دوندگی پرفشارتر بوده، بنابراین زیره آنها ضخیمترساخته شده و معمولا حاوی کپسولهایی برای مقاومت بیشتر در برابر فشارها و شوکها هستند.
- انعطاف این کفشها در قسمت توپی پا زیاد بوده تا منجربه تسهیل حرکت رو به جلو شوند.
- کفشهای پیادهروی در قسمت پاشنه ضخیمتر و مستحکمترند تا بتوانند در برابر فشار مضاعف آن قسمت مقاومت خوبی داشته باشند.
- پاشنه کفشهای پیادهروی معمولا به صورت اریب طراحی میشوند تا کمک مناسبی برای حفظ تعادل بدن در طی قدمهای متوالی و زیاد باشند.
- در یک مساحت ثابت، در حالت پیاده روی بیشتر از حالت دویدن کفشها زمین را لمس میکنند، علت این موضوع هم کوچکتر برداشتن قدمها هنگام پیادهروی است، به همین دلیل کفشهای پیادهروی مقاومت بیشتری در برابر نفوذ آب به درون کفش دارند.
.
-
جنس کفش پیادهروی
رویه کفشهای پیادهروی در جنسهای مختلفی از جمله: چرم، پارچهای، جیر، مش و … ساخته و عرضه میشود. جنس رویه کفش پیادهروی را بر اساس هرکدام از موارد بالا انتخاب کنید از مزایای خاص همان مواد اولیه را بهرهمند میشوید. مثلا کفشهای پیادهروی چرم از کیفیت و راحتی بالایی برخوردارند و در استفادههای طولانی مدت و هر روز ماندگاری بالاتری نسبت به سایر جنسها دارند، نسبت به سایر جنسها مقاومت بیشتری در برابر نفوذ آب داشته و به سادگی تمیز میشوند. کفشهای جیر و مش سبکتر هستند و تنفسپذیری بیشتری را برای پاها هنگام پیادهروی فراهم میکنند، یا کفشهای پارچهای از همه سبکتر بوده، انعطاف بالاتر داشته و با توجه به جنسشان از تنوع ظاهری بالاتری هم برخوردارند. اینکه کدام یک از جنسها را انتخاب کنید به تجربیات گذشتهای که از کفشهای قدیمیتان با این جنسها داشتید و اینکه در حال حاضر اولویت شما چیست بستگی دارد؛ مثلا اگر فردی میخواهد کفش پیادهرویی بگیرد که هر روز به مدت نیم ساعت تا یک ساعت و به مدت چندین ماه یا حتی بیشتر از یک سال از این کفش استفاده کند و این کفش هم در اثر عوامل مختلفی مانند نور آفتاب و سایر موارد آسیب جدی نبیند بهتر است سراغ کفش پیادهروی چرمی برود.
.
-
ساق داشتن یا نداشتن کفشهای پیاده روی
بازهم لازم است به تمایز بین ویژگیها و مزایای این دو حالت و اولویت خودتان در انتخاب کفش پیادهروی رجوع کنید تا تصمیم بگیرید کدامیک را انتخاب کنید.
-ویژگی بارز کفشهای پیاده روی ساقدار در نام آن عیان است. داشتن قسمت ساق در کفش که وظیفه آن تقویت و محافظت از مچ و ساق پا در برابر فشارهای زیاد است. اگر در پیادهرویتان وارد محیطهایی میشوید که سطح شیبدار داشته، یا چندان صاف و یکدست نیستند یا موانع طبیعی و غیر طبیعی زیادی در مسیرتان وجود دارد، احتمال وارد شدن فشار بالا به قسمتهای مچ و ساق زیاد است و کفشهای پیادهروی ساقدار میتواند گزینه مناسبی باشد.
-اما از سوی دیگر کفش پیادهروی بدون ساق، به علت سبکتر بودن و اصطکاک کمتر کفش با مچ و ساق در حین پیاده روی کمتر فرد را خسته نموده و به علت آزاد بودن پا در حرکت کردن، کفش راحتتری هست. برای پیادهروی در سطوح صاف و هموار این کفش گزینه بهتری هستند. همچنین اگر قرار است با سرعتهای مختلف پیادهروی کنید، در سرعتهای بالا کفشهای بدون ساق مناسبترند. اگر میخواهید از کفش پیادهرویتان در تمام طول سال استفاده کنید کفشهای بدون ساق گزینهبهتری است زیرا در تابستان پاهایتان مجبور نیست گرمای زیاد کفشهای ساقدار را تحمل کند.
.
-
ویژگیهای آناتومیک مناسب برای کفشهای پیادهروی
-ساختار تنفسپذیر کفش: متناسب با مکانیسم بدن، همواره با بالا رفتن فعالیت، بدن افراد شروع به تعریق میکند. اگر این تعریق بیش از حد شود با ایجاد رطوبت زیاد درون کفش، کمکم اوضواع نامساعدی درون کفش شکل میگیرد. با توجه به استفاده هر روزه کفشپیادهروی به مرور بوی نامطبوع درون کفش و پا زیاد شده یا در صورت ازدیاد رطوبت ناشی از تعریق، ممکن است پاها تاول بزنند یا زمینه ایجاد بیماریهای قارچی در سطح پوست ایجاد شود. پس تنفسپذیر بودن کفش پیادهروی الزامی است.
-طراحی کفی باید به گونهای باشد که هم به خوبی قوس کف پا را در هنگام پیادهروی پوشش داده و هم فشار ناشی از راه رفتن را در تمام سطوح کف پا تقسیم کند و از متمرکز شدن فشار بر یک نقطه از پا جلوگیری کند.
-زیره ضد سایش و مقاوم: با توجه به اینکه در کفشهای پیادهروی بیشتر از سایر دستهبندیهای کفش راه میروید، لذا الزامی است که کفیهای این کفشها مقاومت خوبی در برابر سایش داشته باشد تا در طی استفاده به مدت چند هفته یا چند ماه سایید نشود و از بین نرود. بهتر است زیره این کفشها اصطکاک مناسبی هم با سطح ایجاد کند تا هنگام پیادهروی روی سطوح صیقلی یا سطوح مرطوب لیز نخورید و در نهایت این کفشها باید در برابر انتقال حرارت هم مقاوم باشد تا حرارت ناشی از اصطکاک کف زیره با زمین در طی پیادروی را به درون کفش منتقل نکند.
-وزن مناسب: کفشهای پیادهروی نیاز نیست به اندازه کفشهای دوندگی سبک باشند زیرا برای پیادهروی قرار نیست به آن اندازه چابک باشیم، اما نباید هم به اندازه کفشهای روزمره یا کفشهای رسمی سنگین باشد. معمولا وزن کفشهای پیادهروی بین دستهبندیهای بالاست.
-
هرگز کفشهای چند کاره خریداری نکنید
-
پاهای خود را بشناسید
-
سایز پاهای خود را مدام بررسی کنید
-
آخر شب کفش بخرید
-
حتما از جوراب استفاده کنید
-
کفش را امتحان کنید
-
به شست پا توجه کنید
-
به قیمت و مارک کفش توجه کنید
-
زمانی که باید کفش نو بخرید را درست تشخیص بدهید
-
مقدار راحتی کفش را تشخیص دهید
-
جذب شوک
-
تعادل
-
کفش پیاده روی یا کفش دویدن
-
طول کفش
-
عرض کفش
-
قوس کف کفش
کفش پیاده روی مناسب و ویژگیهای آن
– کفی کفش پیاده روی
هنگام خرید کفش پیاده روی به کف کفش نگاه کنید. کف کفش پیاده روی نباید نازک باشد زیرا در مسیرهای که ناهمواری دارند فشار به پاشنه پا وارد میشود و کفشهای با کف نازک از پاهای شما حفاظت نکرده و پاهایتان اذیت خواهد شد، همچنین اگر کفش پیاده روی دارای ارتفاع زیاد باشد نیز میتوانند حادثه ساز باشند.
– رویه کفش پیاده روی
رویه کفش پیاده روی باید از الیاف کتان باشد و در آن حداقل مواد شیمیایی استفاده شود تا از بروز حساسیتها جلوگیری شود و همچنین به تهویه در کفش که یکی از عوامل جلوگیری از بیماریهای قارچی در قسمت پا میباشند کمک کند.
رویه کفش پیاده روی باید دارای منافذی برای عبور هوا باشد. استفاده از کفش پیاده روی که دارای رویه هایی با منافذ فراوان میباشد در تهویه کفش برای خنک شدن پا و همچنین جلوگیری از بیماریهای قارچی مناسب تر میباشد. استحکام رویه کفش پیاده روی باید به نحوی باشد که از پیچ خوردگی پا جلوگیری کند و همچنین در برابر فشارهای وارده در طی زمان حالت اولیه خود را از دست ندهد.
– پاشنه کفش پیاده روی
کفش پیاده روی در ناحیه پاشنه باید حداقل 5/1 سانتی متر لژ داشته باشد.
پاشنهی کفش پیاده روی نباید خیلی ضخیم باشد، این نوع پاشنه منجر به کوبیده شدن پای شما بر زمین خواهد شد، که این امر علاوه بر کند کردن سرعت پیاده روی، امکان بروز ساق درد بعد از پیاده روی را افزایش میدهد. کاسهی پاشنهی کفش پیاده روی باید نسبتا نرم و با ثبات باشد و مانع بروز حرکت عمودی یا افقی پا شود، کفش پیاده روی که دارای پاشنه ای بسیار نرم باشد توصیه نمی شود، زیرا قدرت جذب ضربه در آن کاهش یافته و منجر به درد عضلانی و ساق درد خواهد شد. زیره کفش پیاده روی نیز نباید لغزنده باشد.
– کفش پیاده روی و پد ضربه گیری
کفش پیاده روی در قسمت کفی و پاشنه باید پد گذاری شود. هنگام پیاده روی، ضربهی اول به پاشنهی پای شما میخورد و بعد از آن به صورت منظم ضربات از پاشنه به پنجه پا در گردش خواهند بود، بنابراین وجود یک بالشتک منعطف، که امکان بالایی برای خم کردن انگشتان پای شما فراهم کند در کفش پیاده رویتان ضروری است.
به طور کلی، کفش پیاده روی باید در قسمت جلوی كفش انعطاف پذیری كافی داشته باشد بطوریكه شخص به راحتی بتواند به میزان 45 درجه آنرا خم نماید. همچنین لازم است كه قسمت پاشنه كفش حالت ارتجاعی كافی داشته باشد تا بتواند مقادیری از فشار و شوک وارد شده ازطرف زمین به پا را بكاهد. در راه رفتن و دویدن ابتدا پاشنه پا با زمین تماس مییابد و جنس پاشنه کفش پیاده روی باید از موادی باشد که بتواند ضربه را به خوبی جذب کند. همچنین کف داخلی کفش پیاده روی باید حاوی لایه ای مناسب برای حفظ قوس پا و جذب ضربه باشد.
– کفش پیاده روی باید سبک باشد
از ویژگیهای مهم کفش پیاده روی سبک وزن بودن آن است، انتخاب کفش پیاده روی از جنس چرم سنگین برای پیاده روی قطعا اشتباه است، البته بسته به فصل مورد نظر تنفس پذیر بودن کفش پیاده روی و تحمل کافی در برابر سرما و نفوذ آب اهمیت مییابد.
– کفش پیاده روی باید با سایز پاها متناسب باشد
از آنجایی که معمولا یک پا کمی بزرگتر از پای دیگر است، کفش پیاده روی خود را متناسب با اندازه پای بزرگتر خود انتخاب کنید. متناسب بودن سایز کفش پیاده روی، بدون شک یکی از موارد مهم هنگام پیاده روی خواهد بود ،هنگام پیاده روی حجم پای شما هم از نظر طولی و هم عرضی (حدود 1 سانتی متر) افزایش خواهد یافت، بنابراین وجود فضای کافی در قسمت پنجهی پا بسیار مهم است، به نحوی که حدود 1 سانتی متر بین انگشتان پای شما و سر کفش فاصله وجود داشته باشد و عرض کفش پیاده روی نیز امکان حرکت آزادانهی انگاشتانتان را به شما بدهد. کفش پیاده روی نباید به پای شما بچسبد، به خصوص در قسمت قوس استخوانی کنار پایتان.
– بهترین زمان برای خرید کفش پیاده روی
بهترین زمان برای خرید یک کفش پیاده روی اواخر روز است، زمانی که در نتیجهی پیاده وری یا فعالیتهای روزانه پای شما کمی باد کرده است، البته دقت کنید که هنگام خرید کفش پیاده روی همان جورابی را به پا کنید که مد نظر دارید برای پیاده روی بپوشید، جوراب میتواند اثر چشم گیری روی سایز بودن کفشتان داشته باشد.
.
منابع:
.https://www.yjc.ir
.https://www.beytoote.com