اشنان

نام و مزاج

آذربویه،چوبک اشنان، علف شتری و دانه شور از نام‌های دیگر اشنان است. این گیاه دارای طبیعت درجه سوم گرم و خشک است.

معرفی

• طعم آن مایل به شوری است.
• اشنان درختچه ای است پایا ، چند ساله ، دارای انشعابات فرعی متعدد ، ساقه‌های ترد ، سفید رنگ و بر روی آن برگ‌های استوانه ای کم و بیش کشیده و دراز گوشتی و آب دار قرار می‌گیرند. برگ‌های متقابل ضخیم که از نوعی کرک‌های غده ای با راسی که دارای یک سعدل بسیار بزرگ هستند ، پوشیده شده‌اند . این سلول‌ها پر از آب و شیره‌ی واکوئولی غنی از املاح و اسید اگزالیک می‌باشند.
• این پوشش کرکی به هنگام خشکی هوا همانند اندام ذخیره‌ی آب عمل نموده و بعد از اینکه آب خود را از دست دادند ، خشک و دوباره به صورت آردی شکل و سفید خام ، تمام سطح ساقه و برگ‌ها را می‌پوشانند.
• گل‌های اشنان منفرد ، منظم و در هنگام رسیدن میوه در قاعده خشک و کاغذین می‌شوند .
• در کتب و منابع قدیم (طب صادق) گفته شده است که اشنان چندین نوع است. نوعی که سفید است و آن را چلغور گنجشک گویند از همه لطیف تر است. در همین منبع نیز آمده است که اشنان جلا می‌دهد. دود اشنیان حشرات را می‌گریزاند.
• یکی دیگر از کاربردهای محلی خاکستر اشنان (شغار) استفاده از آن جهت طبخ سریع مواد بوده است. روستاییان منطقه با استفاده کمی از این ماده در آب جوش، زمان پخت مواد غذایی را به مقدار زیادی کاهش می‌دهند. استفاده از شغار علاوه بر طبخ سریع مواد غذایی، طعم مطبوعی را نیز به غذا می‌دهد.

.

خواص

1. مدر بول و حیض است.
2. مسهل و محلل فضولات غلیظ است.
3. برای حالت استسقا مفید است.
4. همچنین بند آمدگی بول را رفع می‌کند.
5. عصاره آن با عسل گوشت زائد زخم را صاف می‌کند مخصوصا اگر در چشم باشد.
6. اگر 3 گرم از گیاه تازه آن خورده شود مسهل صفرا است.
7. اگر 15 گرم از آن خورده شود قاعدگی را باز می‌کند.
8. مرهم آن جهت جلای دندان نافع است

موارد منع مصرف

• مداومت در مصرف آن دندان‌ها را فاسد می‌کند.
• به هیچ وجه نباید مقادیر بالای 20 گرم آن را مصرف کرد چرا که نقش سم دارد.
• خوردن این گیاه برای زنان باردار اصلا توصیه نمی شود
• همچنین خوردن آن می‌تواند موجب خارش مثانه شود. مصلح آن برای خارش مغز تخم کدو روغن بنفشه و کتیرا است.

.

شیوه استفاده

مقدار خوراک معقول آن بین2 تا 3 گرم است.

.
بازنشر از: طبایع/tabaye.ir