نکات فاصله کانونی در عکاسی در 4 گام ساده

دانستن مفهوم فاصله کانونی زمانی مهم است که قصد خرید لنز دوربین را داشته باشید. برای درک اینکه چرا لنزهای مختلف استفاده می‌شوند، کدام‌یک برای شما مناسب‌تر است، چگونه با خلاقیت بیشتر از آن‌ها استفاده کنید، این مطلب را بخوانید.

لنزها به دو گروه تقسیم می‌شوند. لنزهایی که دارای فاصله کانونی ثابت هستند (لنزهای پرایم) و لنزهایی که فاصله کانونی متغیر دارند (لنزهای زوم). لنزهای پرایم عکس‌هایی با وضوح‌بالا می‌گیرند و اغلب دارای دریچه دیافراگم بازتری هستند که مناسب شرایطی است که نور کم است.

لنزهای زوم قادرند از یک سوژه عکس‌های متفاوتی بگیرند. استفاده از یک لنز موجب می‌شود تا در زمان صرفه‌جویی کنید. هر دو لنز مزایا و معایبی دارند بنابراین سعی کنید از هر دو استفاده کنید.

چشم انسان مثال خوبی برای درک مفهوم فاصله کانونی است. فاصله کانونی مناسب برای چشم انسان mm22 تا mm24 است. این محاسبه از طریق بررسی شکست فیزیکی نور در چشم انجام‌شده است. در شرایط خاص ممکن است فاصله کانونی بیشتر هم بشود. یعنی انسان محدوده دیدی در حدود 180 درجه دارد. این موضوع با زاویه 90 درجه قابل‌مشاهده از لنز دوربین فرق دارد چون انسان دو چشم دارد.

.

بخش اول: فاصله کانونی یعنی چه؟

فاصله کانونی لنز تعیین می‌کند که چقدر در عکس‌ها زوم کنید. هرچقدر عدد بالاتر برود لنز بیشتر زوم می‌شود. اغلب مردم به‌اشتباه فکر می‌کنند که فاصله کانونی از جلو یا پشت یک لنز اندازه‌گیری می‌شود ولی درواقع، فاصلهٔ میان نقطهٔ همگرایی لنز تا حسگر دوربین است. نگاهی به‌عکس زیر بی‌اندازید تا متوجه شوید:

.

بخش دوم: فاصله‌های کانونی مختلف و کاربرد آن‌ها

زاویه بسیار باز mm14 تا 24:

این‌گونه لنزها معمولاً لنزهای خاصی هستند که هنگام خرید دوربین با لوازم دوربین ارائه نمی‌شوند. زاویه این لنزها آن‌قدر باز است که عکس‌ها غیرطبیعی می‌شود.

لنزهای فوق‌العاده باز، برای عکاسی از رویدادها و معماری‌ها مناسب است و در یک فضای بسته، می‌توانند بیشتر قسمت‌های فضا را پوشش بدهند. با لنزهای باز و فوق‌العاده بازمی توانید از کل صحنه عکس بگیرید.

این نوع لنزها مناسبِ عکاسی پرتره نیستند، چون آن‌چنان پرسپکتیو را افزایش می‌دهند که ویژگی و حالت صورت غیرطبیعی می‌شود.

.

زاویه باز mm24 تا 35:

در این محدوده می‌توان لنزهای- کیت بسیاری برای دوربین‌های فول فریم پیدا کرد. mm 24 زاویه‌ای است که در آن عکس کم‌کم طبیعی می‌شود.

این لنزها بیشتر توسط عکاسان خبری برای مستندسازی صحنه استفاده می‌شود. چون می‌توانند ضمن ثبت واقعیت، کل صحنه را پوشش بدهند.

.

زاویه استاندارد mm35 تا 70:

در این محدوده (حدوداً mm 45 تا 50) ،لنز زاویه دیدی مانند چشم انسان دارد. من این زاویه را برای عکاسی در خیابان یا دورهمی‌های دوستانه مثل میز شام، می‌پسندم.

یک لنز استاندارد مانند mm50 و عدد دیافراگم 1٫8 هم ارزان است و هم عکس‌های خوبی می‌گیرد. لنزهای پرایم همیشه از لنزهای کیت عملکرد بهتری دارند، چون برای یک هدف مشخص ساخته‌شده شدند و همان کار را به نحو احسنت انجام می‌دهند.

.

لنز تله متوسط mm70 تا 105:

در این محدوده اغلب لنز-کیت برای دوربین وجود ندارد و محدوده تله و پرتره شروع می‌شود. (حدود mm 85) این محدوده برای پرتره مناسب است چون پرسپکتیو طبیعی این لنزها باعث جدایی صورت از پس‌زمینه می‌شود.

.

تله‌فتو mm105 تا 300:

لنزهای این محدوده اغلب برای عکاسی از صحنه‌های دور مانند ساختمان‌ها و کوه‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد. این لنزها به دلیل مسطح کردن صحنه، برای عکاسی از مناظر مناسب نیستند. لنزهای این محدوده یا محدوده بالاتر برای عکاسی از صحنه‌های ورزشی و حیوانات مورداستفاده قرار می‌گیرد.